Astro obserwacje #21 : Mgławica Włóknista (NGC 6960 oraz NGC 6992/95)
Witajcie w kolejnych Astro obserwacjach. Tym razem w nowej jakości. Postanowiłem przyłożyć większą wagę do źródeł fotografii w artykułach. Może trudniej jest znaleźć interesujący nas obrazek, ale wydaje mi się to krokiem na przód w tworzeniu coraz to lepszej i profesjonalnej treści. Zapraszam do przeczytania.
W tej części przedstawiam Wam kolejne obiekty głębokiego nieba, które na pewno są warte uwagi. Pętla Łabędzia to duża pozostałość po supernowej w gwiazdozbiorze Łabędzia. Znajduje się w odległości około 1440 lat świetlnych od Ziemi. Obiekt ten ma małą jasność i dużą powierzchnie na niebie. W całości nadaje się dobrze do fotografowania z długim czasem naświetlania. Ja skupię się tutaj na dwóch najbardziej znanych i jasnych częściach tej mgławicy czyli :
NGC 6992/95 - Welon wschodni
NGC 6992 jest mgławicą emisyjną w konstelacji Łabędzia, którą odkrył astronom William Herschel. Miało to miejsce 5 września 1784 roku. Jest to pozostałość po supernowej(a dokładniej jej wschodnia część). Znajduje się na południowy wschód od gwiazdy epsilon Cygni. Większa lornetka typu 15 X 70 pokaże ten obiekt pod ciemnym niebem. NGC 6992 wraz z NGC 6995 nazywana jest Mgławicą Włóknistą. Jest to bardzo fajny obiekt do obserwacji wizualnych przez teleskop. Potrzebny jest jednak duży instrument powyżej 8''(200 mm) średnicy i ciemne niebo. Powyżej fotografia z długim czasem naświetlania ukazująca kolory obiektu, a poniżej symulacja jak możecie zobaczyć ten obiekt w dobrych warunkach, przez większy amatorski teleskop.
W większym powiększeniu, niektóre części obrazu wydają się być nitkami przypominającymi liny. Mimo, że mgławica ma stosunkowo dużą jasność +7 mag, jest rozłożona na tak dużym obszarze, że jasność powierzchni jest dość niska. Obiekt świetnie nadaje się do użycia filtra mgławicowego OIII (filtra blokującego każdą długość fali światła poza falą podwójnie zjonizowanego tlenu), całe światło z tej mgławicy emitowane jest właśnie przy tej długości fali. Dzięki filtrowi OIII prawie każdy większy teleskop będzie mógł pokazać tę mgławicę, wycinając wszelkie świetlne zanieczyszczenia podmiejskiego nieba. Niektórzy twierdzą, że można zobaczyć ten obiekt na niebie bez żadnej pomocy optycznej, z wyjątkiem filtra OIII trzymanego prosto przed okiem.
NGC 6960 - Welon zachodni, tzw. Mgławica Miotła Wiedźmy
NGC 6960 jest natomiast zachodnią częścią Pętli Łabędzia. Obiekt ten zajmuje na niebie ponad trzykrotnie większy obszar niż Księżyc w pełni. Jasna gwiazda 52 Cygni znajdująca się w sercu NGC 6960 nie jest związana z tą supernową. Gwiazda ta widoczna jest na nocnym niebie gołym okiem. Kolory otrzymane na fotografii z długim czasem naświetlania powyżej, są wynikiem gwałtownie poruszającego się gazu mgławicy, którego cząsteczki nieustannie zderzają się ze sobą. Jest to lubiany obiekt, zwany przez obserwatorów potocznie miotłą. Poniżej analogicznie jak w przypadku pierwszego obiektu, macie symulację widoku NGC 6960 w amatorskim teleskopie.
Podsumowując, jaśniejsze segmenty mgławicy mają nazwy katalogów głównych NGC 6960, 6974, 6979, 6992 i 6995. Najłatwiejszy do znalezienia jest 6960, który znajduje się za widoczną gołym okiem gwiazdą 52 Cygni. NGC 6992/95 są również względnie łatwymi obiektami po wschodniej stronie pętli. Pozostałe obiekty ukazują się dopiero na fotografiach. Na koniec poniżej możecie zobaczyć właśnie takie zdjęcie przedstawiające całą Pętlę Łabędzia.
Dziękuję za przeczytanie i pozdrawiam miłośników Kosmosu😎
Źródło informacji : https://pl.wikipedia.org i własna wiedza😉
All rights reserved by @astromaniak 2018
Warto dodać, że jest to pozostałość po supernowej, która wybuchła jakieś 10000 lat temu i ze względu na bliskość zapewne była widoczna w dzień na Ziemi. Miała być może nawet -9 mag.
Jest to bardzo gorący obiekt, poprzez zderzenia rozgrzewa się do milionów kelwinów, przez co odbieramy z tego obszaru promieniowanie Roentgena. Bardzo ładnie prezentuje się również w ultrafiolecie:
Źródło 1
Miejsca gdzie mgławica jest najjaśniejsza tam spotyka najgęstszy ośrodek.
Bogactwo struktur jest widoczne na jednym ze zdjęć z HST:
Źródło 2
Wprawne oko może wyłapać mocny szum tła. To pokazuje, że ta mgławica jest dość ciemnym obiektem, albo ktoś nie chciał marnować czasu na nią.
To jak podziwianie podwodnego świata mórz i oceanów. Z tą różnicą, że nie trzeba nigdzie jechać - wystarczy podnieść głowę i "zanurzyć się" we wszechświecie.
Dobrze powiedziane :) Polecam spróbować na żywo takie cuda zobaczyć na jakimś astro zlocie :)
Jednym słowem niesamowite :) Zawsze wolałem te poetyckie nazwy od NGC 6960.
Niesamowite pejzaże malowane przez nieznane. Czy tylko ja widzę na ostatnim zdjęciu Obcego z Predatorem ?
