ใครเคยถูกผีหลอกบ้างครับ ?

ผมเคยครับ...
นานมาแล้ว ตอนจบมัธยมปลาย ไปสมัครเรียนต่อที่โคราช
เย็นวันนั้นผมกับพี่เขยนั่งรถไฟกลับจากโคราช มาถึงสถานีสุรินทร์ประมาณ 20.00 น.
ซึ่งเวลาขนาดนี้ไม่มีรถโดยสารวิ่งออกนอกเมื่องแน่นอน
พี่เขยถามผมว่า " จะไปนอนบ้านพี่ที่ วค.สุรินทร์ หรือจะเอาไงกันดี "
" ดึกแล้วอย่าไปรบกวนเขาเลย หาที่พักใกล้ๆแถวนี้ดีกว่า " ผมตอบ

สมัยนั้นที่หน้าสถานีรถไฟสุรินทร์จะมีโรงแรมบ้านไม้ 2 ชั้น 2โรงแรมใกล้ๆกัน ( ทุกวันนี้ยังเหลืออยู่โรงแรมหนึ่ง โรงแรมที่ผมถูกผีหลอก )

หน้าสถานีรถไฟจะเป็นที่โล่งมองเห็นโรงแรมได้ชัดเจน มีสะพานไม้กว้างพอคนเดินสวนกันได้ เดินไปที่โรงแรม
ผมเลือกห้องพักชั้นบน ห้องที่มองเห็นสถานีรถไฟ
หลังจากอาบน้ำเรียบร้อยก็ขึ้นเตียงนอนสิครับรอไร นั่งรถไฟมาตั้งไกล เมื่อย

ลืมบอกบรรยายกาศในห้องนอนโรงแรม
มีเตียง ที่นอน มีมุ้ง(ต้องกางมุ้งครับ) และห้องน้ำ

ผมเลือกนอนริมขอบเตียงด้านนอก
ผมนอนเคลิมๆครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นผู้หญิงคนหนึงอายุประมาณ30 แต่งตัวเสื้อคอแม่ไก่ นุ่งผ้าถุง กำลังยืนมองดูผม แล้วเธอก็ค่อยๆก้มหน้าลงๆๆมองดูผม จนหน้าของเธอแตะมุ้งตรงที่ผมนอน ผมดิ้นๆๆๆๆเพราะกลัว ดิ้นเท่าไรก็ดิ้นไม่ได้ เหมือนตัวถูกยึดไว้ ผมพยายามจะยื่นมือไปปลุกพี่เขยที่นอนข้างๆ แต่ก็ทำไม่ได้ พี่เขยคงจะได้ยินเสียงผมอึกอักๆ พี่เขยถามผมว่า " เป็นอะไร "

ทันทีที่พี่เขยถาม เหตุการณืก็ปกติ
ผมไม่ตอบ แต่ลุกขึ้นลงจากเตียงแล้วเดินไปดูห้องน้ำ และดูกรประตู ทุกอย่างเป็นปกติ ไม่น่าจะมีใครเข้ามาได้
ผมกลับมานั่งที่เตียงแล้วบอกพี่เขยว่า " ตะกี้มีผู้หญิงยืนตรงนี้ดูผมนอน "
พี่เขยคิดว่าผมคงเหนื่อยก็เลยนอนฝัน

พอนอนเคลิ้มๆครึ่งหลับครึ่งตื่น ก็เห็นอีก ผู้หญิงคนเดิน ยืนที่เดิม ทำแบบเดิม ทีนี้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม ผมก็ดิ้นๆๆๆๆๆพยายามดิ้น ๆๆจนพี่เขยตื่นเพราะได้ยินเสียงผมพยายามเรียก แล้วเหตุการณ์นั้นก็หายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผมบอกพี่เขยว่า " คงจะนอนไม่ได้แล้วหละ ผีหลอก ผีอำจนผมกระดุกกระดิกไม่ได้ ผมจะออกไปนั่งเล่นที่สถานีรถไฟ ตอนนี้ตีสองกว่า ตีห้าก็มีรถโดยสารวิ่งแล้ว "

พี่เขยเป็นห่วงผม บอกว่าไม่นอนก็ไม่ต้องนอน ไปนั่งเล่นสถานีรถไฟด้วยกัน

ผมคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้หากเกิดขึ้นกับใครก็คงไม่มีใครลืมมันได้เช่นกัน

ทุกวันนี้ทุกครั้งที่ผมนั่งรอรถไฟที่สถานีรถไฟสุรินทร์ มองเห็นโรงแรมหลังนั้น แม้ว่าตอนนี้จะเป็นอาคารหลังเก่าที่ไม่มีใครอยู่แล้ว แต่ก็อดนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาไม่ได้
แล้วก็แผ่เมตตา และอุทิศบุญกุศลที่เคยทำมาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันไปให้กับทุกสรรพสิ่งที่อยู่ในอาคารนั้น ให้ไปสู่ภพภมูิที่ดี ให้พ้นจากความทุขก์ ให้มีแต่ความสุขความเจริญ ยิ่งๆขึ้น