Min Saw Mon ( King of Myouk Oo) Myanmar History
မင္းေစာမြန္ကို ဘယ္သူ နန္းတင္ခဲ့သလဲ
....... ........ ......... ........ .................. ......
မင္းေစာမြန္သည္ ရာဇသူ (AD 1397_1401) ၏သားေတာ္ျဖစ္သည္၊ ရာဇသူ နတ္ရြာစံေသာအခါ ထီးနန္းဆက္ခံခဲ့သူမွာ ႐ာဇသူ၏ညီ သိဂၤသူျဖစ္ၿပီး သိဂၤသူကို သံဃရာဇာ လုပ္ၾကံ၍ လြန္ေတာ္မူေသာ မင္းေစာမြန္မွ ထီးနန္းဆက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မင္းေစာမြန္ နန္းတက္ၿပီးေနာက္၂ႏွစ္ေျမာက္ သကၠရာဇ္ ၇၆၈ တြင္ ဒါးလက္စားအမတ္ အနႏၱသိန္၏ ညီမ ေစာပုညိဳသည္ အလြန္အဆင္းလွပသည္ကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ လင္ကိုခြာေစ၍ သိမ္းယူေသာ္ အမတ္ႀကီး အနႏၱသိန္မွ ဤမင္းကား မင္းျဖစ္ကာမွ်႐ွိေသးသည္ ငါတို႔မွဴးမတ္မ်က္ႏွာကို ဖ်က္ခဲ့ၿပီ ကာလ႐ွည္လတ္လွ်င္ အဘယ္သူကို အားနာအံ့နည္းဟု အမ်က္ထြက္ကာ အင္းဝမင္းေဆြမည္ေသာ ပထမမင္းေခါင္ထံသို႔ စစ္ပန္ေစလႊတ္ခဲ့သည္၊
မင္းေစာမြန္ နန္းစံေနစဥ္ ညီေတာ္မင္းခရီ (နရႏု)မွာ သံတြဲၿမိဳ႕စားအျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္႐ွိေနသည္၊ အနႏၱသိန္၏ စစ္ပန္မႈေၾကာင့္ အင္းဝတပ္ခ်ီလာေၾကာင္း ၾကားေသာအခါ ေတာင္ခြင္းစား ရန္မသူကိုေစလႊတ္၍ ေလွ်ာက္ထားေစရာ မင္းေစာမြန္မွာ ကုန္းေခ်ာေသာ အမတ္တို႔၏ စကားကိုယံုကာ ညီေတာ္အား အထင္လြဲ၍ သတင္းလာေပးပို႔သူ ေတာင္ခြင္းစားကို ရာဇသံေပး၍ ျပန္ေစသည္၊ မင္းခရီသည္ သံတြဲၿမိဳ႕ကို လံုျခံဳေအာင္ စီမံ၍ေနၿပီး အင္းဝတပ္မွ ေလာင္းၾကက္ကို တိုက္ခိုက္သိမ္းယူေသာ မင္းေစာမြန္ မခံႏိုင္၍ သကၠရာဇ္ ၇၀၈ တြင္ အေနာက္ကုလား ဘဂၤါ ၁၂ ၿမိဳ႕သို႔ထြက္ေျပးရေၾကာင္း ဓညဝတီအေရးေတာ္ပံု၌ ေဖာ္ျပသည္။
အင္းဝ ျမန္မာတပ္မ်ားလက္ထဲ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေတာ္ က်ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ ညီေတာ္မင္းခရီသည္ အင္းဝမင္း သံတြဲၿမိဳ႕ကို လာေရာက္တိုက္ခိုက္မည္မလြဲဟု ဆင္ျခင္မိ၍ မြန္ဘုရင္ ရာဇဓိရာဇ္ထံခိုလံုေလသည္။ ထိုကာလသည္ မြန္_ျမန္မာ ႏွစ္ ၄၀ စစ္ပြဲခင္းေနၾကခ်ိန္ျဖစ္သည္။
ရခိုင္ ျမန္မာ မြန္ မွတ္တမ္းမ်ားအ႐ မြန္ႏွင့္ျမန္မာ ရခိုင္၌ မိမိဩဇာထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ အားျပဳိင္ၾကၿပီး မင္းခရီမွ ရာဇဓိရာဇ္ထံ သစၥာခံ၍ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ကို အင္းဝႏိုင္ ဟူေသာအမတ္အား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔၍ ရဲမက္ေလးေသာင္းျဖင့္ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ရာ အင္းဝမင္းတင္ထားသည့္ ေနာ္ရထာမင္းကို ကြပ္၍ မင္းခရီကို နန္းတင္ၿပီး ေစာျပည့္ခ်မ္းသာကို ပဲခူးသို႔ေဆာင္ယူခဲ့၏ ဤရာဇဝင္မွတ္တမ္းမ်ားကို သက္ေသခံေသာ ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္ကို ေလာင္းၾကက္ခံတပ္ေဟာင္းတစ္ခုမွေတြ႔႐ွိရ၍ ယခုေျမာက္ဦးျပတိုက္တြင္ေတြ႔ရသည္။ ဤေက်ာက္စာတြင္ ရာဇဓိရာဇ္အား ျပစ္မွားလွ်င္ ေသြးပြတ္ပြတ္အန္ပါေစ ေျမမ်ိဳပါေစ က်ိန္ဆိုသစၥာျပဳထားေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။
ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ျမန္မာတပ္မ်ား ဒုတိယအႀကိမ္ လာေရာက္တိုက္ခိုက္ေသာအခါ မင္းခရီမွာ နတ္ေလွတစ္စင္းျဖင့္ ကုလားျပည္သို႔ေျပးရသည္ဟု မွန္နန္းရာဇဝင္တြင္ေဖာ္ျပၿပီး မြန္ရာဇဝင္၌လည္း မြန္တပ္မွ ကုလားျပည္သို႔ေျပးသည့္ မင္းခရီကိုေခၚယူ၍ ရခိုင္ၿမိဳ႕၌ ဒုတိယအႀကိမ္ နန္းတင္ေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ရခိုင္ရာဇဝင္သစ္က်မ္း၌ သကၠရာဇ္ ၇၆၉ တြင္ ျမန္မာမ်ားခ်ီလာ၍တိုက္ေၾကာင္း အမတ္ေမာင္ခြင္ႏွင့္ မင္းခရီတို႔႐ႈံး၍ ေမာင္ခြင္မွာ တလိုင္းျပည္သို႔ေျပးၿပီး မင္းခရီသည္ ကစၦပနဒီျမစ္ညာသို႔ေျပး၍ သူေဌး အေသယထံ ခိုကပ္ပုန္းလ်ိဳေနေၾကာင္း သူေဌးမွမိမိ၏သမီးႏွင့္ထိမ္းျမႇားေပးၿပီး သူေဌးထံမွ စြမ္းရည္ သတၱိ႐ွိေသာသူတို႔၏ အကူအညီျဖင့္ မြန္တပ္ႏွင့္ပူးေပါင္း၍ တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။
မင္းခရီသည္ မြန္တို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ေလာင္းၾကက္ထီးနန္းတြင္ ၂ ႀကိမ္တိုင္ စိုးစံႏိုင္ခဲ့၏၊ သို႔ေသာ္ ခဏသာျဖစ္သည္။
သကၠရာဇ္ ၇၆၉ တြင္ ျမန္မာတို႔ခ်ီလာၿပီးတိုက္ျပန္သည္၊
သကၠရာဇ္ ၇၇၃ တြင္ မြန္တို႔လာတိုက္၍ ျမန္မာတို႔ေျပးရျပန္သည္၊
သကၠရာဇ္ ၇၇၅ တြင္ ျမန္မာတို႔လာတိုက္ျပန္၍ မြန္တို႔ေျပးရၿပီး ျမန္မာတို႔မွ ငေခြးသင္းေတာင္ၿမိဳ႕ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနစဥ္ သကၠရာဇ္ ၇၈၈ တြင္ ရခိုင္တို႔တိုက္၍ ျမန္မာအႀကီးအကဲ က်စြာကို သတ္ေလသည္၊
သကၠရာဇ္ ၇၈၈ တြင္ ရခိုင္တို႔သည္ ျမန္မာတို႔သိမ္းယူထားေသာ ၿပိဳင္းတိုင္ေတာင္ရင္းကို ဆက္လက္တိုက္ခိုက္သိမ္းယူေလသည္၊ ဤသို႔ျဖင့္ ႏွစ္ ၂၀ တိုင္တိုင္ စစ္ေျမျပင္ျဖစ္ခဲ့ရေသာ ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ဝန္းက်င္ကို ရခိုင္တို႔မွျပန္လည္သိမ္းယူႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ရခိုင္ရာဇဝင္သစ္တြင္ေတြ႔ရသည္။
ဓညဝတီအေရးေတာ္ပံု၌ န႐ႏုမင္း (မင္းခရီ) လည္း ေနာင္ေတာ္ နရမိတ္လွ (မင္းေစာမြန္)႐ွိရာသို႔ လူေစလႊတ္၍ေလွ်ာက္ေသာ ေနာင္ေတာ္ခ်ီလာၿပီး သကၠရာဇ္ ၇၉၃ တြင္ထီးနန္း ရျမဲရျပန္ေလရာ သားေတာ္မ်ားကို အိမ္ေ႐ွ႕မေပး နရႏု (မင္းခရီ) ကိုအိမ္ေ႐ွ႕ႏွင္းေတာ္မူသည္။
မင္းခရီ ဦးေဆာင္ေသာရခိုင္တပ္မွ ျမန္မာတို႔ကို ရခိုင္ျပည္မွအၿပီးတိုင္ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အစ္ကိုမင္းေစာမြန္ကို ေလာင္းၾကက္၌နန္းတင္သည္၊ မင္းေစာမြန္ကို နန္းတင္သူမွာ မင္းခ႐ီသာျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။
မင္းေစာမြန္ကို သူရတန္ဘု႐င္မွ နန္းတင္ခဲ့သတဲ့
........ ....... ........ ....... ........ ......... ........ ............
ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို အင္းဝျမန္မာတပ္မ်ားလာေရာက္တိုက္ခိုက္ေသာေၾကာင့္ မင္းေစာမြန္သည္ အေနာက္ဘဂၤါ ၁၂ ၿမိဳ႕သို႔ေျပးေၾကာင္း ဒိုးေဝရာဇဝင္ကို မွီျငမ္းသည့္ ဓညဝတီအေရးေတာ္ပံုမွဆိုသည္၊ ရခိုင္ရာဇဝင္သစ္တြင္မူ မင္းေစာမြန္ အေနာက္သို႔ေျပးေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္၊ ဓညဝတီရာဇဝင္သစ္တြင္ အေနာက္သူရတန္ျပည္ဟုဆိုၿပီး ငမည္းရာဇဝင္တြင္ မင္းေစာမြန္ အေနာက္ျပည္သို႔ေျပးေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ၾကသည္။
ငမည္းရာဇဝင္တြင္ မင္းေစာမြန္သည္ သူရတန္ဘု႐င္ထံ ၂၄ ႏွစ္ခိုလံုေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ဘဂၤလားဘုရင္ထံ အမႈေတာ္ထမ္းခဲ့ေၾကာင္း ဘဂၤလားဘု႐င္အား ေဒလီဘုရင္မွ စစ္ထိုးလာေသာအခါ ထူးခြၽန္စြာကူညီခဲ့ပံု ေဒလီဘု႐င္၏ ႏြားခန္႔ႀကီးေသာ ေခြးတပ္ကို သံဆူးခြပါေသာ အမဲသားတစ္ေကြၽး၍ေအာင္ႏိုင္ပံု ေဒလီၿမိဳ႕ေတာ္ကို ဝိုင္း႐ံထားေသာ ဝါးေတာမ်ား၌ မင္းေစာမြန္မွ ဒဂၤါးမ်ား သြားၾကဲခိုင္းေၾကာင္း ဒဂၤါးလိုခ်င္သူ ႐ြာသားမ်ားမွ ဝါးေတာကိုခုတ္ထြင္႐ွင္းလင္း ႐ွာဖြယ္ၾကရာ ဝါးေတာ႐ွင္းသြားၿပီး စစ္ထိုးေအာင္ျမင္ခဲ့ေၾကာင္း ထူးခြၽန္စြာ စစ္မႈထမ္းခဲ့ပံုကို ေဖာ္ျပသည္။
ဦးသာထြန္းေအာင္၏ ရခိုင္မဟာရာဇဝင္ေတာ္ႀကီးတြင္ မင္းေစာမြန္သည္ ဒီလီၿမိဳ႕ေတာ္ ရံုပါသွ်ားမင္းထံ အကူညီေတာင္း၍ ကုလားတပ္သား တစ္ေသာင္း (၁၀၀၀၀) ျဖင့္ခ်ီလာၿပီး နရႏု (မင္းခရီ)လည္း စစ္သည္အင္အားတစ္ေသာင္းျဖင့္ လာေရာက္ပူးေပါင္း မြန္တို႔အား ေမာင္းထုတ္ၾကၿပီး မင္းေစာမြန္ကို ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕ေတာ္၌ နန္းတင္ၿပီး ရံုပါသွ်ားမင္း၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ သကၠရာဇ္ ၇၆၈ တြင္ ဆက္လက္စိုးစံေၾကာင္းေဖာ္ျပသည္။
ငမည္း႐ာဇဝင္၏ ေရးသားခ်က္တြင္ မင္းေစာမြန္မွ မိမိအား နန္းတင္ေပးရန္ နာဇီအူဒင္႐ွားကို ျပန္ၾကားေၾကာင္း မိမိမွာ နာဇီအူဒင္႐ွား၏ ပ႑ာဆက္အျဖစ္ေနမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေရးသည္၊ သူရတန္မင္းမွ ပထမအႀကိမ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဥလံုခင္ကို ကုလားစစ္တပ္အျဖစ္ တာဝန္ေပးၿပီး မင္းေစာမြန္အားနန္းတင္ေၾကာင္း ထိုဗိုလ္ခ်ဳပ္ သစၥာေဖာက္၍ မင္းေစာမြန္ အခ်ဳပ္ခံရၿပီး ရခိုင္သားတို႔ မင္းေစာမြန္အား ကယ္တင္၍ သူရတန္ျပည္သို႔ ျပန္ေျပးၿပီး ထပ္မံအကူညီေတာင္းရာ စူလတန္မင္းမွ ဆတ်ာခတ္ ရာဇမဏိတို႔ကို စစ္တပ္ျဖင့္ေစလႊတ္၍ ထပ္မံနန္းတင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။
ဦးစံေ႐ႊဘုမွ ေအဒီ ၁၄၃၀ တြင္ ဘဂၤလားဘုရင္ နဇီသွ်ားမွ မင္းေစာမြန္အား ထီးနန္းျပန္တင္ေပးၿပီး နဇီသွ်ား၏ ဒဂၤါးပံုစံကိုအတုယူ၍ ေျမာက္ဦးေခတ္ဒဂၤါးမ်ားကို ခပ္ႏွိပ္ေၾကာင္း ေအဒီ ၁၄၃၀ မွ ၁၅၃၀ အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ အတြင္း ဘဂၤလားအား အခြန္ဆက္သရာ နယ္ေျမအျဖစ္ မင္းေစာမြန္မွ ေနာက္ပိုင္းမင္း ၁၀ ဆက္ထိ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ေနခဲ့ရဟန္ ေရးသားသည္။
ႏိုင္ငံျခားသုေတသီတို႔အျမင္
..... ....... ....... ....... .........
ရခိုင္သမိုင္းပါရဂူ ေဂ်ာ့လိုင္ဒါ ၊ သမိုင္းသုေတသီ ေဖယာ ၊ ဘဂၤလားသမိုင္းပညာ႐ွင္ ဟာဘီဘူလာတို႔မွ မင္းေစာမြန္အား ထီးနန္းတင္ေပးေၾကာင္း မည္သည့္ဘဂၤလားသမိုင္း အေထာက္အထားတြင္မွ် မေတြ႔ရဟုဆိုသည္။
ဘဂၤလားသမိုင္းသုေတသီ S.M.ALI မွ မင္းေစာမြန္အား နန္းတင္ေပးသည္ဆိုေသာ နာဇီအူဒင္မာမတ္သည္ ၁၄၄၂ ခုႏွစ္တြင္ ထီးနန္းမတက္ေသးေၾကာင္း၊ သုေတသီ ေဖယာမွ ေဂါရ္ (ဘဂၤလား) ႏွင့္ ေဒလီ စစ္မက္ျဖစ္ပြားသည္ ဆိုျခင္းမွာ မွားယႊင္းေၾကာင္း ေဂါ႐္ ႏွင့္ ဂ်န္ပူဘုရင္တို႔သာ စစ္ၿပိဳင္ၾက၍ ဂ်န္ပူဘုရင္ႏိုင္ေၾကာင္း မင္းေစာမြန္ စစ္ေ႐းထူးခြၽန္စြာ ကူညီခဲ့သည္ဆိုသည့္အခ်က္သည္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။
ဂ်က္လိုင္ဒါမွ မင္းေစာမြန္သည္ ဒဂၤါးတံဆိပ္ႏွင့္ ကုလားဘြဲ႔ခံပါမည္ဟူေသာ ကတိကို ဘဂၤလားဘုရင္အားေပးခဲ့သည္ဆိုသည္ကို မင္းေစာမြန္သည္ မူဆလင္ အမည္မခံယူေသာ မင္းတစ္ပါးျဖစ္ၿပီး သူသည္ ဘဂၤလားစံျပဳ ဒဂၤါးတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မသြန္းလုပ္ခဲ့ဟုဆိုသည္။
ေျမာက္ဦးေခတ္အေစာပိုင္းဘုရင္တို႔ ကုလားဘြဲ႔ခံယူၾကသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘဂၤလားလက္ေအာက္ခံ ဘဂၤလားအား ပ႑ာဆက္ခဲ့ရသည္ဟု သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ပညာ႐ွင္ ဟာဘီဘူလာ ႏွင့္ ယခုေခတ္ ဘဂၤလားသမိုင္းသုေတသီ ပါေမာကၡ ဂ်ဴဒင္ တို႔မွ မင္းေစာမြန္ ကိစၥ စီစစ္ျပ႐ာတြင္ ဘုရင္ နရႏု (မင္းခရီ)၏ သားေတာ္ ဘေစာျဖဴသည္ ဘဂၤလားစူလတန္တို႔ အင္အားခ်ိနဲျခင္းကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ စစ္တေကာင္းကို သိမ္းယူခဲ့သည္၊ ဘုန္တန္ခိုးႀကီးမားေသာ ဘုရင္မင္းဗာသည္ ရာမူးႏွင့္ စစ္တေကာင္းကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့သည္၊ ဆက္ခံသူ ရခိုင္ဘုရင္ မင္းဖေလာင္း ၊ မင္းရာဇာႀကီး ၊ မင္းခေမာင္း ၊ သီရိသုဓမၼရာဇာတို႔ စစ္တေကာင္း ႏွင့္ တရိပူရ ဘဂၤလားနယ္မ်ားကို အုပ္စိုးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္၊ သူတို႔ထီးနန္းဆက္ခံစဥ္ မူဆလင္အမည္ႏွင့္ဘြဲ႔မ်ားခံယူျခင္း ဒဂၤါးမ်ားေပၚတြင္ အာရဗီ ႏွင့္ ဘဂၤလီစာေရးထိုး ခပ္ႏိွပ္ျခင္းတို႔မွာ ဒဂၤါးတို႔သည္ အခ်ဳပ္ျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္ျခင္း၏ အမွတ္အသားျဖစ္သည္၊ ဤဘုရင္မ်ားသည္ ဘဂၤလားဒဂၤါးအမ်ိဳးအစားမ်ားကို ထုတ္လုပ္ၾကျခင္းမွာ စစ္တေကာင္းေဒသအေပၚ သူတို႔အခ်ဳပ္ျခာအာဏာ သက္ေရာက္ေၾကာင္း ခိုင္မာေအာင္ျပဳလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။
ေျမာက္ဦးေခတ္ အေစာပိုင္းမင္းမ်ားအနက္ ပင္းဝါႏွင့္ စစ္တေကာင္းေဒသကို စစ္ထိုးသိမ္းပိုက္ခဲ့ေသာ မင္းမ်ားသည္ ထိုေဒသခံမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ကလီမာစာထိုးဒဂၤါးမ်ားကိုထုတ္ေဝၾကသည္ဟု ဒဂၤါးသုေတသီ မီခ်ီနာမွဆိုသည္၊
ေျမာက္ဦးေခတ္ေႏွာင္းဘုရင္မ်ားသည္ နရပတိႀကီးမင္းလက္ထက္မွစ၍ စစ္တေကာင္းကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ ထို႔ေၾကာင့္ ကုလားဘြဲ႔ မခံၾကေတာ့ေၾကာင္း သုေတသီ ေဖယာမွ ၁၆၃၈ တြင္ စစ္တေကာင္းကို မင္းစေနလက္ထက္ မဂိုဘုရင္ခံခ်ဳပ္ အစၥလမ္ခန္သို႔ လက္လႊတ္ေပးခဲ့ရ၏၊ ဤျဖစ္ရပ္သည္ ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား၌ ပါ႐ွင္ သို႔မဟုတ္ နာဂ႐ီစာမ်ားမပါ႐ွိေတာ့ျခင္း အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ျပခဲ့သည္။
မင္းေစာမြန္ကို နန္းတင္သူ
..... ........ ........ ....... ......
မင္းေစာမြန္ကို သူရတန္ဘု႐င္မွ စစ္ေရးအကူညီေပး၍ ေလာင္းၾကက္ကို ျပန္လည္ သိမ္းယူႏိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုဘုရင္၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ကုလားဘြဲ႔ခံ ကတိေပး နန္းတက္ခဲ့သည္ဟု ေရးသားခဲ့ၾကသည့္ ပုဂိၢဳလ္တို႔သည္ ျဖစ္ရပ္မွန္အခ်က္အလက္မ်ားအတြက္ မူရင္းအေထာက္ထားမ်ားမ႐ွိပဲ ထိုကာလ အေျခေနမ်ားကို မွန္းဆေရးသားခဲ့ၾကျခင္းသာ ျဖစ္မည္ဟု ယူဆရၿပီး မင္းေစာမြန္ကို နန္းတင္ခဲ့သူမွာ ညီေတာ္ မင္းခရီသာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပထားပါသည္။
အက်ယ္ကို (ေမာင္ဗသိန္း_မင္းေစာမြန္ကို ဘယ္သူနန္းတင္ခဲ့သလဲ)စာအုပ္တြင္႐ႈပါ။
Credit#Pyae Son San (Historical)
Photo credit # Google Image
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by kyawko1987 from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.