ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ႏွင့္ ဘဝ(Hope and Life)

htetlinnaung (51)in #hope • 7 years ago (edited)

ရည္မွန္းခ်က္ ဆိုသည္မွာ လူသားတိုင္းတြင္႐ွိေလသည္...လူတိုင္းတြင္လည္း ႐ွိသင့္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္သည္ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကပင္ မိမိလက္႐ွိ အရြယ္ထိ ရည္မွန္းခ်က္ မ်ား/တစ္ခုကို ထားသင့္တယ္...ငါ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ/ငါဘာလုပ္ခ်င္လဲ ငါနဲ႔ဘာ ကိုက္ညီလဲ ဆိုတာကို မိမိရည္မွန္းခ်က္မေတြ႔ေသးသေရြ႕ စဥ္းစားသင့္သည္...ရည္မႇန္းခ်က္မ႐ွိေသာသူသည္ ေသေနေသာလူ မသီးေသာအပင္ နဲ႔တူေပသည္...ရည္မွန္းခ်က္ ႐ွိရံုနဲ႔ မရ အဆိုပါ ရည္မွန္းခ်က္ကိုလည္း လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္လိုအပ္သည္...ရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိၿပီး အေကာင္ထည္မေဖာ္သူသည္လည္းပဲ ေသေနသူနဲ႔ အတူတူပင္.ရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳက္နက္ ငုင္းအတြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါ...အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာ၌လည္း ပန္းတိုင္မ်ား သတ္မွတ္ထားသင့္သည္..

ပန္းတိုင္သတ္မွတ္သည္ဟုဆိုရာ၌ ပန္းတိုင္ မ်ားကို Targetမ်ားကို အေဝးႀကီး မသတ္မွတ္သင့္ေပ. မိမိႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးေနရာမ်ားကို သတ္မွတ္ၿပီးမွသာ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ တတ္လွမ္းသင့္သည္...ပန္းတိုင္ကို အေဝးႀကီး သတ္မွတ္ေသာအခါ မိမိ၏ ဦးတည္ရာအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရမည္မ်ားကို အားေလ်ာ့သြားသည္.ရည္မွန္းခ်က္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတတ္သည္..အဓိကရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုထားပါ..အဆိုပါ ရည္မွန္းခ်က္သည္ တစ္ခါထဲႏွင့္ မျဖစ္ႏိုင္ အဆင့္ဆင့္ ျဖတ္ၿပီး ပန္းတိုင္မ်ားစြာ လိုအပ္သည္...ထိုသို႔ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုလုပ္ရာတြင္လည္း အေႏွာင့္အယွက္မ်ား မ႐ွိမွသာ ပန္းတိုင္သို႔ အဆင္ေျပလြယ္ကူစြာ ေရာက္႐ွိႏိုင္မည္...အရက္/ကြမ္း/ ေဆးလိပ/္ မူးယစ္ေဆးဝါးကို အထူးေ႐ွာင့္သင့္သည္..အဆိုပါအရာမ်ားသည္ကား တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ မိမိအားထိခိုက္လာမည္မွာ အမွန္ပင္...

ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ရံဖန္ရံခါ စြန္႔စားသင့္သည္...တစ္ခါတစ္ေလ ဘဝအတြက္ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ စြန္႔စားခဲ့ရတာမ်ား႐ွိေလသည္
စာေရးသူလို႔ ပဲ သံုးစြဲပါရေစ...စာေရးသူ၏ ဦးေလး တစ္ေယာက္ေတြ႕ဖူးသည္...သူကား ငယ္စဥ္ကတည္းက စစ္သားျဖစ္ခ်င္သူပင္...1998ခုႏွစ္သူ ဆယ္တန္းေအာင္သည္... ထံုးစံအတိုင္းDSA(စစ္တကၠသိုလ္) ဝင္ေျဖသည္...ကံၾကမၼာ၏ လွည့္စားမႈေၾကာင့္ပင္လား...ေရးေျဖစာေမးပြဲေျဖမည့္ေန့မတိုင္ခင္ ဖ်ားေလသည္...အဖ်ားကား ေရးေျဖစာေမးပဲြေက်ာ္သြားသည္ပင္မသက္သာေသး...DSAဝင္ခြင့္ သူလြဲခဲ့ေလပီ...ေနာင္ႏွစ္ေက်ာ္မွ ဝင္ေျဖလ်ွင္လည္း အခ်ိန္ကုန္ ေရးေျဖ လူေတြ ေတြမွာ က်ရင္က်အံုးမည္..ရာထူးမလို စစ္သားျဖစ္ဖို႔ကအေရးႀကီးသည္မဟုတ္ပါလား .အဲ့အတြက္ သူ႔အတြက္ စြန္႔စားခန္း ဖြင့္ရေတာ့မည္...ေဆာင္းရာသီ မနက္အေစာပိုင္း ၃နာရီခန္႔ မိဘအိမ္ေတြ မသိေအာင္ မိမိအိမ္ငယ္ေလးကို စြန္႔ၿပီး ခလရ(-)႐ွိရာတပ္နယ္ျမို႕ေလးသို႔ စြန္႔ခြာခဲ့ၿေလသည္...အိမ္ကလူေတြကေတာ့ လူေပ်ာက္႐ွာၾကၿပီ...တစ္လေလာက္ၾကာမွ ၁၅ရက္ေလာက္ၾကာမွ မိမိ တပ္ထဲဝင္သြားေၾကာင္း စာပို႔လိုက္သည္...ဒီလိုနဲ႔ တပ္သား ဘဝ မွ တပ္ၾကပ္ႀကီးဘဝထိ ေ႐ွ႕တန္းထြက္ရင္း က်င္လည္ခဲ့ရတယ္...တပ္ၾကပ္ႀကီး ဘဝမွာ ေ႐ွ႕တန္းျပန္လာရင္း OTS ေခၚတာႏွင့္ၾကံဳသည္ သူဝင္ေျဖသည္...ေအာင္သည္ OTSသင္တန္း ၉လေက်ာ္တတ္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ ဒုဗိုလ္ကေလး ျဖစ္လာသည္...ဒုဗိုလ္ဘဝ၌လည္း ေ႐ွ႕တန္း ၌သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ေလသည္...ဒီလိုနဲ႔ ရာထူးေတြ တေျဖးေျဖးတိုးကာ
ဗိုလ္ႀကီး ပင္ျဖစ္ေနေလၿပီ..ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ သူရဲေကာင္းလက္မွတ္ပင္ရ႐ွိထားေလၿပီ..သူျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ သူရည္မွန္းခ်က္ဘဝကို တပ္သားကေလးဘဝကေန ဗိုလ္ႀကီး ဘဝအထိ ဒူးမေထာက္ လက္မေျမာက္ပဲ ပန္းတိုင္ေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ျဖတ္ေက်ာ္ကာ သူေအာင္ျမင္ခဲ့ေလၿပီ..
ဒီေနရာမွာ စာေရးသူ ေျပာခ်င္တာက ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အတြက္ တစ္ခါတစ္ေလ ပန္းတိုင္ ေရာက္ခါနီး မွ လြဲေခ်ာ္မႈေတြ မေမ်ွာ္လင့္တဲ့ကံၾကမၼာရဲ႕လွည့္စားမႈေတြေၾကာင့္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားေလာက္ေအာင္ အေကာင္အေထာင္မေဖာ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္... အားမေလ်ာ့ပါနဲ႔ ႀကိဳးစားပါ..ရည္မွန္းခ်က္မျပည့္ေသးသ၍ ဆက္လက္အေကာင္ထည္ေဖာ္ပါ...ႀကိဳးစားရင္ ဘုရားေတာင္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဆို႐ိုးစကားလည္း ႐ွိသည္မဟုတ္ပါလား...
ထိုေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း မိမိရည္မွန္းခ်က္ မိမိ အနာဂတ္ကို ကိုယ္တိုင္ ထုဆစ္ပံုေဖာ္ရင္း တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္တတ္လွမ္းကာ
ေအာင္ျမင္မႈ သရဖူ ေဆာင္းႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္း ေထာပနာ ျပဳရင္း....
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစခင္ဗ်ား
(