Kvraagetaan

Dit nummer van de ‘Fixkes’ uit 2007 dat een ongelofelijk grote hit was in Vlaanderen is voor mij pure nostalgie. Voor wie het niet kent, hier het clipje:

(Video: Youtube)

‘Kvraagetaan’ wil zeggen: ‘Ik vraag het aan’, de Nederlandse vertaling zou zijn: ‘Ik wil verkering met jou’.

En dat katapulteert mij meteen terug naar mijn schooltijd (oh zooooo lang geleden), toen alles nog zo simpel was, heerlijk! De ene week was het ‘aan’ en de ander week was het weer ‘uit’ en behalve misschien een kwartiertje drama met tuiten op de speelplaats bleef het daarbij. De manier waarop het werd ‘aangevraagd’ was ook zo geweldig, dat ging altijd via via. Als je verliefd was op een jongen dan stuurde je er een vriendin of 2, 3 erop af die dan in jouw plaats het ‘aan’ gingen vragen. Dat kon ook met een hartstochtelijke liefdesbrief gebeuren, beplakt met hartjes en roze glitters. Daarna was het afwachten geblazen (meestal gebeurde dat wachten in de toiletten geen idee waarom). Wat zou het antwoord zijn?? Zo spannend dat dat was zeg!

Meegaan

Nog zo’n woord in diezelfde categorie was ‘meegaan’, daarmee heb ik mezelf in de middelbare school ooit ontzettend belachelijk gemaakt. Ik neem je even mee in mijn puberverleden!

Wat was de situatie? Ik was een welopgevoed meisje van 13 jaar en ik had van thuis uit geleerd om netjes ABN (Algemeen Beschaafd Nederlands, zo heette dat toen) te praten. Dat bracht me soms in de problemen, want ik ging in Antwerpen City naar school en daar tierde het dialect nogal welig. Soms verstond ik gewoon niet wat iemand tegen me zei en vice versa.

Op een dag had ik iets heel spannends te vertellen, ik was namelijk de avond voordien met een jongen gaan ijsschaatsen (jaren ’80, weetjewel) en een groepje meisjes verzamelde zicht ontzettend nieuwsgierig rond me. ‘Hoe was het geweest?’, ‘Was er ‘iets’ gebeurd’ etc, je kent dat wel.

Toen vroeg iemand me ‘Ja maar, ben je er mee meegeweest?’ – Geef toe, qua zinsopbouw klinkt dat best vreemd, en qua vraag ook. Ik had toch net verteld dat ik met hem naar de schaatsbaan was geweest? Ik vond het een hele rare vraag en antwoordde dus een beetje verward bevestigend ‘Ja’.

En toen begon dat hele troepje te gillen en op en neer te springen. Ik besefte al snel dat ze waarschijnlijk iets anders hadden begrepen dan ik bedoelde en dat stond blijkbaar op mijn gezicht te lezen. Eén van hen had de tegenwoordigheid van geest om even te checken of ik wel wist wat dat betekende, ‘met iemand meegaan’.

Nee dus.

Wederom geschater alom, want toen bleek dat ‘zoenen’ (met tong enzo) te betekenen.

Oh boy, dat was niet één van mijn beste dagen als onzekere puber…

Heb jij ook zo’n gênante herinnering?

X Lazy Bird