အလြမ္းဖန္ဆင္း႐ွင္ မိုး

မိုး ... ေျမနံသင္းပ်ံ့
လြမ္းေအာင္ဖန္ဆင္း
ဝန္းက်င္စိုေစ
သာယာေစေလ့
လူတိုင္းေတာင္းတ
ေရြမိုးႏွမအား
ျငင္းသူ႐ွားလိမ့္

အေဝးေရာက္ခ်စ္သူ
ျပန္ေဖာ္သတိေပး
လြမ္းေစေဆြးေစ
သူပံုေဖာ္ေပး
မိုးတစ္စက္က်
အသဲတစ္ခါေႂကြ
ေၾကေၾကေႂကြနင့္
႐င္ကိုဆင့္လို႔
အလြမ္းဖိတ္ေခၚ
သူတတ္ႏိုင္တယ္
ကိုေရြမိုး

မင္းလဲမိုးရြာ
ငါလဲရြာမိုး
မ်က္ရည္မိုးေစ
မ်က္ဝန္းစိုလို႔
ျပစ္သြားၾကာသည္
သတိရျပန္မိ
ငယ္ခ်စ္ဆီသို႔
ႏွစ္တစ္ရာမဟုတ္

ႏွစ္တစ္ေထာင္ဘယ္ေမ့မလဲ
ဝသန္မိုးရယ္
ႏွစ္စဥ္လာတိုင္း
ငါအခ်စ္လြမ္းကို
အျမဲလႈပ္ႏိုးဆဲ.....
ဘယ္ေမ့လို႔ရမလဲ
မုိးသီေရာက္တိုင္း
ငါရင္ကြဲဆဲ မိုးေတြသဲဆဲ
ကဗ်ာ
စ်န္

MSU No 059
go 1