De dag van OPA-Grendel 28-07-18
Ik kon het niet. Noem me zwak, noem me een eitje, een watje, kan mij het schelen, maar ik kon het niet.
Ik zag het al voor me, spontaan scheurende vliezen van opwinding, langzaam wegglijdend over het opgebouwde slakkenspoor, haar onbegrijpelijke verwondering niet kunnen verbergen en dan zuchtend en haar kreunend na ieder antwoord, "Oh yes Bill, that's so good" horen kreunen. Ik kon het niet.
Avond na avond weet ze niet hoe ze ons moet trakteren op haar haat tegen een democratisch gekozen Amerikaanse president die haar niet zint omdat die walgelijke Donald ooit eens heeft laten vallen dat hij in een lockerroom gesprek "Grab them by the pussy" heeft laten vallen. Sindsdien is Trump het kwaad zelf. In jaren heeft de economie niet zo gebloeid, de werkeloosheid onder de zwarte bevolking was, met uitzondering van de slavernij, nog nooit zo laag, hij heeft Korea op de knietjes gekregen, heeft het door links zo gehate TTIP weggewoven, heeft het levensgevaarlijke verdrag met Iran weten te stoppen, heeft de klimaatonzin een halt toe weten te roepen en ja, is on speaking terms met Poetin, dingen waar de vorige stromannen alleen maar van konden dromen, maar nee, Trump had het over poesjes, en als je bij Jinek ergens niet aan moet komen, dan is het poesjes, alhoewel iemand schijnt het voor elkaar te hebben gekregen haar te bezwangeren, waardoor ze binnenkort even moeten werpen en dus niet op de buis kan verschijnen, ik zou deze man graag voor willen dragen voor een standbeeld, even geen Jinek, zonnige tijden breken aan.
Even geen adoratie voor een familie, Clinton, die nog immer zeer geliefd zijn in Haïti voor het stelen van hun hulpgelden. Even geen gegeil op Bill, hoe heerlijk kan het zijn.
Omdat we nu even van haar af zullen zijn, zou ik willen zeggen, beste Eva, na de bevalling, wanneer het een meisje blijkt te zijn, zou ik haar Monica noemen, maar mocht het toch een zoon blijken te zijn, gun ik jou natuurlijk ook wel je welverdiende sigaar.
Ik zou zeggen, hou van alle dieren en niet enkel van poesjes, pas op voor sigarenrokers, en denk aan OPA.
Ja, Eva met haar rappe mondje en gezwijmel over de Clintons. Die hebben meer op hun kerfstok dat onder het kleed is geveegd dan menigeen kan bevroeden.
Kan ook wel even zonder haar. Al is het alleen al omdat bij het zien van Eva, bij mij altijd direct een beeld naar boven komt van Eva met haar "rappe" mondje op de knietjes voor ene Bram M., advocaat van beroep als mijn "geheugen" goed is.