ျမန္မာ့ ပညာေရးနွင့္ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္

ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ပညာေရးစနစ္က က်ရံႈးေနတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈမရိွဘူး။ဒါသင္
ဒါက်က္စနစ္ကိုပဲ သံုးေနတယ္။ စသျဖင့္ အမို်းမို်းျမင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ဘဲြ့ရေပ
မဲ့ အလုပ္မရိွဘူး။ဒါကေတာ့ နိုင္ငံေတာ္မွာ လုပ္ငန္းေတြနည္းေနတယ္။တစ္
ဖက္ကလဲ ကြ်မ္းက်င္ဝန္ထမ္းမရိွဘူး။အခုေတာ့ သက္ေမြးေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ဖို့
ၾကိုးစားေနတယ္။ျမန္မာလူမို်းေတြကလဲ ဘဲြ့ရမွပဲ အထင္ၾကီးတာကလဲ
ျပႆနာတစ္ခုပဲ။

ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ပညာေရးစနစ္က ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြကို လြတ္လပ္
စြာ ေတြးေတာခြင့္မေပးဘူး။ ဥပမာဆိုပါစို့။ ဆနၵန္ဆင္မင္းဇတ္လမ္းဆိုတာ
အျပင္မွာသာ ဖတ္ရရင္ အေတာ္ဖတ္လို့ေကာင္းတာ။ ဒါေပမဲ့ သင္ရိုးညွြန္း
တမ္း အေနနဲ့လဲ ျပဌန္းလိုက္ေရာ ဘယ္သူမွ မဖတ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒီဇတ္
လမ္းက ေပးတဲ့ သင္ခန္းစာယူစရာ ဆင္ျခင္စရာ ေတြကို ေခါင္းထဲမေရာက္
  ေတာ့ဘူး။ဆရာမ ဘယ္အခိ်န္နုတ္ ခ်ေပးမလဲ။ ဘယ္လိုက်က္ရမလဲ ဆိုတာ
ပဲ ေခါင္းထဲေရာက္ေတာ့တယ္။ ဒီဇတ္လမ္းက ေပးတဲ့ ရသေတြလဲ ဘယ္
 ေရာက္သြားလဲ မသိေတာ့ဘူး။" အစြယ္ကို လိုသူမိဖုရား၊ အသြားေစခိုင္းသူ
မင္းဧကရာဇ္၊ ေလးပစ္သူဘုရားကြ်န္ေတာ္မို်း၊ ၾကံေဖာ္ၾကံဖက္ သံုးေယာက္
တြင္မွ ငမိုက္သားမုဆိုး နင္ခ်ည့္ပင္ေသ ေပေတာ့ဟု သတ္လွ်င္လဲ ေသရ
ပါေတာ့မည္' စသျဖင့္ ေရးဖဲြ့တာေတြ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ဘုရားေလာင္း
ဆင္မင္းကို သတ္ဖို့အတြက္ သကင္ၷ္းျခံုျပီးေတာ့မွ လုပ္ၾကံတာကလဲ သင္ခန္း
စာယူစရာပါ။ သကင္ၷ္းျခံုတိုင္းလဲ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ စူဠသုဘဒၵါက
သူ့အေပၚကို ခါျခင္  ေကာင္က်လို့ဆိုျပီး အျငိုးထားခဲ့ပါတယ္။ မိန္းမနွစ္ေယာက္
ရိွတဲ့ ဒုကၡကိုခံစားမိပါတယ္။

တစ္ကယ္ဆို ဒီဇတ္လမ္းကို အလြတ္က်က္ဖို့လိုလို့လား။ခံစားမႈ ရသေတြကို
ခံစားဖို့၊ သင္ခန္းစာယူစရာ အတုယူစရာေတြကို အတုယူဖို့၊ကိုယ္တိုင္ခံစား
 ေရးဖဲြ့တတ္ဖို့ စတာေတြအတြက္ကိုပဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ထား သင္ၾကားေပးသင့္
ပါတယ္။
လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚမႈကို ပိတ္ပင္တဲ့ေနရာမွာ မင္းတုန္းမင္းရဲ့ ငယ္စဉ္က
ငါးေျခာက္ျပား ေပ်ာက္သြားတဲ့ အေၾကာင္းကို စံထားေျပာဆိုေလ့ရိွပါတယ္။
ေက်ာင္းသားရဲ့ တစ္မူထူးျခားေနတဲ့ အျမင္ကိုလက္မခံပဲနဲ့ ငါေတြးသလိုပဲ
ေတြးရမယ္လို့ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ တစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ ဘဝမွာ ရင္
နာစရာေတြ ၾကံုခဲ့ ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ေရးဖဲြ့
ထားတာပါ။ေနာက္တစ္ပုဒ္ကေတာ့ တိုက္စစ္ဆိုတဲ့ ဝတၳုေလးပါ။ ဆရာမ
 ေလးက ဘယ္လိုပဲေျဖထားထား သူ့လက္ထဲမွာ ေပးထားတဲ့ အေျဖနဲ့ မတူ
တာဆို အမွတ္မေပးဘူး ဆိုတဲ့ ဝတၳုပါ။ Osmosis အေၾကာင္းကို စာအုပ္ထဲ
မွာက မုန္လာဥနဲ့ သင္ထားတယ္။ ေက်ာင္းသားေျဖထားတာက အာလူးနဲ့
ေျဖထားတယ္။ဒီအတြက္မွားတယ္ဆိုျပီး အမွန္မေပးပဲထားပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုေျပာခ်င္တာက ပုဂၢိုလ္ခင္မွ တရားမင္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပါ။
ေက်ာင္းသားဘဝကို လူတိုင္းနီးပါး ျဖတ္သန္းဖူးမွာပါ။ အဲ့ဒိမွာ ပိုက္သာဂိုရ
သီအိုရမ္ ဆိုျပီး သင္ဖူးပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ ပိုက္သာ ဂိုရ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ
ဆိုတာ သိၾကပါသလား။ သူ့ရဲ့ တီထြင္မႈေတြက အမ်ားၾကီးပါ။ သူ့တပည့္ေတြ
ကေတာ့ ပေလတို၊ အရစၥတိုတယ္တို့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွ မသိ
ပါဘူး။အဲ့ဒိလိုပဲ အက္ဒီဆင္ဆိုတာဘယ္သူလဲ။ သူဘယ္ေလာက္ေတာ္သလဲ
ဘယ္သူမွမသိပါဘူး။စာအုပ္ထဲမွာ ပါသေလာက္ကိုပဲ ဆရာေတြကလဲ
သင္ၾကတယ္။အဲ့ဒိအတြက္ အေလးထားမႈက ေလ်ာ့သြားပါတယ္။

ဘယ္လူပုဂၢိုလ္ကိုမွ အထင္မၾကီးေအာင္လုပ္ထားတဲ့ ပညာေရးစနစ္ျဖစ္ေန
တာကလဲ ဒီပညာေရးစနစ္ကို က်ရံႈးေစခဲ့တယ္။ကြ်န္ေတာ္တို့ျမန္မာေတြက
အထုပၸတိဆိုရင္ မဖတ္သေလာက္ပါပဲ။ပိုက္ဆံေတြကိုပဲ ၾကည့္ေလ။ကမၻာ
 ေပၚမွာ ျမန္မာနိုင္ငံတစ္ခုပဲ တိရိစၧာန္ပံုနဲ့ထုတ္ပါတယ္။ အေလးထားစရာ၊  
အတုယူစရာ လူမရိွေအာင္လို့လုပ္ထားတာပါ။ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က စာ
စီစာကံုးတစ္ခုထဲမွာ ဦးသန့္လိုစာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို့ ေရးထားပါတယ္။ဦးသန့္
ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ။ အခုေခတ္လူေတြသိၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ဦးသန့္
ဆိုတာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႈး နွစ္ၾကီမ္ဆက္တိုက္ျဖစ္ဖူးတယ္။ ျမန္မာ
နိုင္ငံမွာ ဒီလိုလူမို်းေတြရိွခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ လူအေတာ္မ်ားမ်ား မသိၾကေတာ့
ဘူး။ ဆရာေတြ ဆရာမေတြကလဲ ေျပာေပးဖို့လိုပါတယ္။ဥပမာ ဦးသန့္လို
စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို့၊ဗိုလ္ခု်ပ္ေအာင္ဆန္းလို နိုင္ငံခ်စ္စိတ္ရိွဖို့ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။
ဗိုလ္ပီတာ ဆိုရင္လဲ ဘယ္သူမွန္းသိၾကမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ့
အေၾကာင္းေတာ့ မေရးေတာ့ပါဘူး။တစ္ကယ္လို့ ျမန္မာ့ပညာေရးတိုးတက္
ခ်င္ရင္ လူငယ္ေတြကို သူတို့ အထင္ၾကီး ေလးစား အတုယူရမည့္ သူေတြ
ရိွလာေအာင္ လုပ္ေပးဖို့လိုတယ္လို့ထင္ပါတယ္။

---

Written by @ptcmyanmar
MSC 095

Reference link : 1, 2