เมื่อเพื่อนรักต้องจากกัน

สวัสดีเพื่อนๆ ชาว steemit ทุกคนค่ะ วันนี้ขอใช้พื้นที่แห่งนี้รำลึกถึงเพื่อนรักที่ต้องจากไปแบบไม่มีวันกลับ เพื่อนของแป้งที่ว่าคือเจ้าสุนัขชื่อเจ้าปุ๊กกี้ค่ะ เมื่อเช้าก่อนไปสวนยังทักทายกันดีอยู่เลย กลับมาช่วงเที่ยงจะมาเอาของที่ลืมไว้ไปสวน ตอนแรกเห็นเค้านอนอยู่นึกว่าเค้านอน แต่แปลกใจว่าผิดปกติเลยลองเรียกชื่อดูมันไม่หายใจแล้ว มันคงตายอย่างสงบตั้งแต่เมื่อเช้าค่ะ เจ้าปุ๊กกี้เป็นสุนัขที่แม่ของแป้งเอามา แล้วแป้งก็เลี้ยงไว้ตั้งแต่เค้ายังเด็กเป็นเพื่อนเล่นกันตลอด ทั้งยามทุกข์ ยามสุข ยามเหนื่อย ไม่คิดว่ามันจะด่วนจากกันไปซะแล้ว ถึงนาทีนี้ความรัก ความเศร้า ความเสียใจ กลิ่นไอของเค้าก็ยังในใจของแป้งไม่จางหาย ขอให้ไปสู่สุขคตินะเจ้าเพื่อนรัก ไม่มีอะไรที่ทำให้ครั้งสุดท้าย นอกจากขุดฝังให้นะ ไม่รู้จะบรรยายอะไรเป็นตัวอักษรให้รู้ว่าคิดถึงแล้ว ถึงจะเสียใจเศร้าขนาดไหนแต่ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไป หลับให้สบายนะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้าอ่านนะค่ะ โพสต์นี้จะเป็นสิ่งที่ระลึกถึงเค้าเสมอตลอดไป ขอบคุณค่ะ

รักและคิดถึงนะเจ้าปุ๊กกี้