လူတစ္ေယာက္

ဒီတစ္ပတ္promotion ေလးကုိေတာ့ဘာေလးေရးရင္ေကာင္းမလဲေပါ့။
တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္႐ွိတယ္။ဆင္းရဲလြန္းလို႔ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ဝမ္းေရးအတြက္ပဲ႐ုန္းကုန္ေနရပါတယ္။ဒီလိုန႔ဲတစ္ေန႔ေတာ့သူကစဥ္းစားေလတယ္။ငါဒီလိုပဲေနေနရင္ ငါဖ်ားနာတ့ဲအခါေဆးကုသဖို႔စရိပ္လဲမ႐ွိဘူး။ငါဘာလုပ္ကမလဲလို႔အိပ္ခါနီးစဥ္းစားေလတယ္။အ့ဲလိုန႔ဲထိုရြာေလးကိုပညာ႐ွိအဖိုးအိုတစ္ေယာက္ေရာက္လာခ့ဲတယ္။ဆင္းရဲသားေလးဟာအဖိုးအိုကို သြားၿပီး သူ႔အေၾကာင့္ကုန္စံုလင္စြာ႐ွင္းျပေလတယ္။အ့ဲလိုန႔ဲပညာ႐ွိအဖိုးအိုက ေျမပံုေလးတစ္ခုန႔ဲ လမ္းမွာစားဖို႔အတြက္အစားအစာတစ္ခ်ိဳ႕ေပးလိုက္တယ္။ ပညာ႐ွိအဖိုးအိုကလဲ မွာလိုက္ေလတယ္။သင္ ထိုသို႔သြားလွ်င္ သင္မလြဲဧကန္ခ်မ္းသာလိမ့္မည္။ဒါပင္မ့ဲ ထိုလမ္းသို႔သြားရင္ လမ္းမွာအခက္အခဲေတြန႔ဲရင္ဆိုင္ရလိမ့္မယ္လို႔မွာလိုက္ေလတယ္။
ဆင္းရဲသားေလးကလဲခ်မ္းသာခ်င္တ့ဲစိတ္ေၾကာင့္ ထိုလမ္းသို႔သြားမည္ဟု ပညာ႐ွိအဖိုးအိုအားေျပာလိုက္သည္။ ထိုသို႔သြားေနလိုက္ရာ အရပ္တစ္ခုသို႔ေရာက္ေသာအခါ အိမ္နစ္လံုးကိုေတြ႔ေလတယ္။ထိုအိမ္နစ္လံုးသည္ အျပင္ပန္းပံုစံေတြတူပင္မ့ဲ အိမ္ထဲတြင္ စီစဥ္ထားေသာအရာခ်င္းမတူညီေပ။ ေနာက္တစ္လမ္းသို႔သြားရန္ ထိုအိမ္နစ္လံုးတည္းက တစ္လံုးကိုျဖတ္သြားရမည္။ဆင္းရဲသားေလးကစဥ္းစားလိုက္တယ္ တစ္အိမ္က ကာလာေတြျပည့္ေနတယ္ အျမင္လဲၾကည္တယ္။ေနာက္တစ္အိမ္က်ေတာ့ အျဖဴတစ္ေရာင္တည္းသာခ်ယ္မႈန္းထားတယ္။ငါဒီနစ္လမ္းတည္းကတစ္လမ္းေတာ့သြားရမွာပါလား။အ့ဲလိုန႔ဲဆင္းရဲသားေလးက ပညာ႐ွိအဖိုးအို၏စကားအားျပန္လည္နားေယာင္လာတယ္။ အခက္အခဲေတြမ်ားစြာ႐ွိတယ္တ့ဲ အ့ဲေတာ့ အျဖဴေရာင္ဆိုတာ ျဖဴစင္မႈကိုဦးစားေပးတ့ဲအရာေပ။ ဒါေၾကာင့္ထိုအိမ္ကသြားမည္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ထုိနည္းတူပင္ လူ႔ေလာက၌လည္း လူတစ္ေယာက္စာဆင္းရဲသားေလးန႔ဲပံုစံတူပဲလို႔ဆိုပါစို႔။လူေတြဟာေမြးလာလို႔႐ွိရင္ ထိုအိမ္နစ္အိမ္န႔ဲ ရင္ဆိုင္ေနရမွာပါပဲ။အျဖဴေရာင္႐ွိတ့ဲအိမ္ကေတာ့ သာယာလွပတ့ဲ ပညာေတြ အသိပညာေတြန႔ဲျပည့္စံုေနတ့ဲရပ္ကြက္ေလးပါ။ အေရာင္ေတြစံုေနတ့ဲအိမ္ေလးကေတာ့ မေကာင္းမႈေတြ စိတ္ထားအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြအက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြန႔ဲ႐ွိေနတ့ဲရပ္ကြက္ေလးပါ။ ထိုအိမ္ေလးနစ္အိမ္ကေလးထြက္လာမ့ဲသူေတြကေတာ့ လူလူခ်င္းတူပင္မ့ဲ အက်င့္ေတြ စိတ္ေနစိတိထားေတြ စကားေျပာတာေတြအျပင္ အရာအားလံုးလိုပင္ မတူညီတာေတြေတြ႔ရမွာပါ။
ဆက္ရန္

@smileking
msc255