วันพักผ่อนที่สวนสาธารณะ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆสมาชิกทุกท่านในโพสนี้มีเวลาไปพักผ่อนกลับครอบครัวในวันหยุด
สถานที่ทางครอบครัวเลือกสรรไปพักผ่อนที่ท้องศาลา สวนสาธารณะอยู่ติดริมทะเลฉัน กับครอบครัวของฉันใช้เวลาที่นั่นตั้งแต่ตอนบ่ายจนถึงตอนเย็นเลยค่ะเราทุกคน ทำกิจกรรมร่วมกันที่นั่นคือวาดรูป และถ่ายรูป ที่ขาดไม่ได้ก็แวะซื้ออาหาร ที่ร้านอาหารตามสั่งและซื้อน้ำ เครื่องดื่มที่เซเว่นอีเลฟเว่น เมื่อไปถึงก็จัดการปูเสื่อขนอุปกรณ์จากรถลงไป พร้อมกับอาหารไปถึงก็ไม่รอตั้งวงทานอาหารกันก่อนค่ะ แดดค่อนข้างจะพออุ่นไม่ถึงกับร้อนนะ เราเลือกที่จะ ทานอาหารไปคุยกันไปในเรื่องต่างๆสนุกดีค่ะ ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมก็ดีมากๆมีเสียงนกเสียงสุนัข คอยบรรเลงให้ฟัง เพราะเสนาะหูดีค่ะ เมื่อทานอาหารเสร็จ ฉันก็เดินไปที่ต้น แก้วที่อยู่ใกล้ๆ ก็เห็นแมลงภู่บินเข้าบินออก แมลงภู่คงจะมาบินหาน้ำหวานเพราะต้น ไม้เป็นดอกพอดี

ฉันเลย เดินกลับไปเอาโทรศัพท์มาเก็บภาพและวีดีโอ สังเกตพฤติกรรมของมัน เจ้าแมงภู่มีความพยายามสูงเพราะลมพัดค่อนข้างที่จะแรงมันก็ใช้ความพยายามที่จะเด็ดดอมเอาน้ำหวานจากดอกไม้
ให้ได้

ฉันสังเกต เห็นแมลงภู่ บินวนไปวนมาอยู่หลายรอบ จนฉันนึกสงสัยเลยค่ะ ว่า พฤติกรรมของมัน อยากจะได้น้ำหวานหรือว่าเจ้าแมลงภู่จะมาทำรัง เอา ไปเอามาฉันก็นั่งเฝ้าอยู่ได้เป็นชั่วโมงชั่วโมงนั่งดูพฤติกรรมของมันสรุปน่าจะ มาเอาน้ำหวานอย่างเดียว จากนั้นมันก็บินไป ฉันเดินกลับไปที่ลูกๆและสามีของฉันแล้วไปเปิดคลิปวีดีโอและรูปที่ถ่ายมาให้ทุกคนใน ครอบครัวของฉัน ลูกสาวคนเล็กของฉันชอบมาก เธอ จึงขอฉันให้พาเธอมาที่ ฉันถ่ายรูป เจ้าแมลงภู่ แต่ฉันรู้ดีว่าถ้าฉันพามาก็คงจะไม่เจอเจ้าแมลงภู่แล้ว แต่ฉันก็ไม่อยากปฏิเสธลูกสาวคนเล็กอยากให้เธอได้เรียนรู้และรู้คำตอบพร้อมไปกับฉัน ให้เธอได้มาเห็นว่าเจ้าแมงภู่มันบินไปเสียแล้ว ฉันเลยจูงมือลูกสาวคนเล็กเดินไปแต่เธอก็แปลกใจว่าทำไมไม่มี แมลงตัวนั้นที่คุณแม่ถ่ายไป ฉันก็บอกว่าในคลิปวีดีโอมันก็บินไปแล้ว แต่แม่ก็อยากให้ลูกสาวคนเล็กได้เห็นด้วยตาตัวเองว่า จริงๆมันก็บินไปแล้วอย่างที่ในคลิป เธอก็หันมาบอกฉันว่า เจ้าแมลงภู่บินไปหาคุณพ่อคุณแม่ของเจ้าแมลงภู่ใช่ไหมคะคุณแม่ฉันหนูก็ตอบลูกไปว่ามันคงจะเป็นเช่นนั้น หรือไม่ก็กลับไปหาลูกถ้ามันมีครอบครัวแล้ว ลูกสาวคนเล็กของฉันก็ ตอบด้วยเสียงเบาๆว่าอ๋อ แล้วเธอก็เดินกลับมา นั่งเละ เล่าให้ป๊าหรือคุณพ่อของเธอฟังอย่างเป็นเรื่องราว.... ด้วยความตื่นเต้นทั้งๆที่เธอเดินไปที่ต้นไม้ต้นนั้นที่ฉันถ่ายรูปเธอไม่เห็นแมลงภู่สักตัวแต่เธอกลับมาเล่าให้ทุกคนในครอบครัวฟังได้ว่าเจ้าแมลงภู่ตัวนั้น บินกลับไปหาครอบครัว ของ มันแล้วเพราะ มันเย็นมากแล้วมันคงจะคิดถึงคุณพ่อคุณแม่แล้วค่ะป๊า เธอก็เล่าต่อ จนเป็นตุเป็นตะ ใครเป็นความรักความห่วงใยความคิดถึงและการอยู่ด้วยกัน ประเสริฐที่สุด วันนี้ก็ขอจบไว้เพียงเท่านี้ก่อนค่ะสวัสดีค่ะ