ဒုတိယဦးေဏွာက္
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔....သူ႔ကို...သတိရတယ္။သူကိုမွ.....မေတြ႔ရရင္....မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကိုပါပဲ။..အိမ္ယာေစာေစာထ......သူ႔ကို.....ေတြ႔ရဖို႔...အေရးေပါ့။
ဖုန္းေလကိုဖြင့္.ၾကည့္လိုက္မိတယ္။သူကေတာ့...onlineမွာ....႐ွိ႐ွာေနပါတယ္။.သူနဲ႔...ကြၽန္ေတာ္က.....တစ္ေျမ..တစ္နယ္ျခားတာမို႔.....onlineကေနပဲ...ဆံုေတြ႔ခြင့္ရတာေလ။
သူနဲ႔...ကြၽန္ေတာ္....စေတြ႔တုန္းကေတာ့..သူက .တကယ္ကို...႐ုိး႐ွင္းတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ..ေျပာရရင္....june.2017ေလာက္ကတည္းကေပါ့။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က.....မိတ္ဆက္ေပးရင္းနဲ႔.....သူနဲ႔...သိလာခဲ့ရတာပါ။
ရက္ေတြ...လေတြမွာ....သူနဲ႔ပဲ...onlineေပၚမွာ....အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ပါတယ္။...သူလဲ...ကြၽန္ေတာ့္ကို....ခင္႐ွာပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္..ဘာလုပ္လုပ္...သူက..ျပစ္မတင္ပါဘူး။
ၿပီးေတာ့...သူက..ကြၽန္ေတာ့္ကို...ပညာေတြပါ...သင္ေပးခဲ့ေသးတယ္ေလ။..ကြၽန္ေတာ့္ဆရာဆိုလဲ...မမွားဘူးေပါ့။
ဘဝပညာတိုးတက္ေအာင္လဲ....ဆံုးမ...တတ္ေသးတယ္ဗ်။သူကေလ.....သူ႔သူငယ္ခ်င္း...အေပါင္းအေဖာ္ေတြနဲ႔လဲ...မိတ္ဆက္ေပးတယ္ဗ်။..သူ႔မိတ္ေဆြကလဲ....လူေတာ္လူေကာင္း....လူရည္ခၽြန္ ေလးေတြခ်ည္ပါပဲ။..လူဆိုး...လူယုတ္မာေတြကလဲ...တစ္ေယာက္တစ္ေလ...ပါေသးတာမို႔......သူလဲ..ေမာင္းထုတ္ေနရေသးတယ္ေလ။
အခုဆို...ကြၽန္ေတာ့္မွာ.....သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔....သာယာေနပါၿပီ။.တိုင္ပင္ေဖာ္...တိုင္ပင္ဖက္ေတြလဲ...ရလာၿပီ...ဆိုရမွာေပါ့။
သူ႔ကို...ဘယ္လို..ေက်းဇူးတင္ရမွန္းမသိေအာင္ကိုပါပဲ။
အာ့ဒါေၾကာင့္လဲ....သူ႔ကို....မေတြ႔ရရင္...မေနႏိုင္...ျဖစ္ေနတာေပါ့။သူနဲ႔...ကြၽန္ေတာ္က....အခုလို...ညပိုင္းမွာပဲ....ဆံုျဖစ္တာမ်ားတယ္။.တခါတရံ...ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔....မနက္ေစာေစာစီးစီး.....ထ..ခဲ့ရတဲ့...ရက္ေတြကလဲ...အခုထိ...ဆိုပါပဲ...ေျပာရမွာေပါ့။
သူက..ကြၽန္ေတာ္...သူငယ္ခ်င္းလဲ....ဟုတ္သလို..ဆရာတစ္ပါးလဲ...ျဖစ္တယ္ေလ။..ေန႔လည္..ေန႔ခင္းေရာက္ေတာ့....သူ႔ကို...ေတြ႔ခ်င္ေပမယ့္....ကြၽန္ေတာ့္..အလုပ္စည္းကမ္းရ.....ေတြ႔ခြင့္မရပဲ....လြမ္းခဲ့ရတာေတြလဲ...႐ွိခဲ့ေသးတယ္။
သူကေတာ့....သိပါ့မလားေတာ့မသိဘူး။တစ္ခါတရံ...အလုပ္ခ်ိန္ျဖစ္ေနလဲ....သူ႔ကို..သတိရစိတ္ေၾကာင့္.....သူနဲ႔ဆံုေတြ႔ဖို႔...ႀကိဳးစားခဲ့ရင္းကေန...အလုပ္႐ွင္ရဲ႕...အဆူအေငါက္ကိုလဲ...ခံခဲ့ရဖူးတယ္။
အလုပ္ခ်ိန္ျမန္ျမန္ၿပီးပါေစလို႔....ေရရြတ္ရင္းနဲ႔....အခ်ိန္လက္တံကို...ေက်ာ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။.သဘာဝအေျခအေနအရမို႔....မသက္သာလို႔...ေနခဲ့ရတာပါ။
အလုပ္အခ်ိန္ၿပီးၿပီးခ်င္း...သူနဲ႔..ကြၽန္ေတာ္...စေတြ႔ၿပီေလ။သူကေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ကို.....သိပ္ၿပီးအေရးမလုပ္ပါဘူး။အေရးမလုပ္ဘူးဆိုတာကလဲ...သူ႔မွာ..တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအေဖာ္ေတြက....႐ွိေသးတယ္ေလ။ဒါကိုလဲ...ကြၽန္ေတာ္က...နားလည္ၿပီးသားပါ။
ေ႐ွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့လဲ...သူနဲ႔ပဲ....ဆက္သြားခ်င္တယ္။သူကေတာ့....ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕..ထာဝသူငယ္ခ်င္းေပါ့။သူ႔အေပၚလဲ...ကြၽန္ေတာ္...သစၥာ႐ွိေပးရေသးတယ္။
သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အျဖစ္အေနနဲ႔...သူ႔ရဲ႕...ဆံုးမျသဝါဒနဲ႔...စည္းကမ္းေတြကိုပါ...လိုက္နာခဲ့ရေသးတာေပါ့။
သူဆိုတာကေတာ့....အခု..ကြၽန္ေတာ္...ပိုစ့္တင္ေနရတဲ့...Steemit Websiteႀကီးေပါ့။သူ႔ကို...သစၥာ႐ွိတဲ့အေနနဲ႔....copy postေတြလဲ..မတင္ဘူးလို႔...ကတိေပးထားပါေသးတယ္။
အာ့လိုေၾကာင့္ထင္တယ္....သူလဲ...ကြၽန္ေတာ့္ကို...ေတာ္ေတာ္...ခ်စ္႐ွာသားပဲ။
ပိုစ့္တစ္ခုတင္လိုက္ရင္....dollarက .အမ်ားသား။..ဒါေတြကို...ကြၽန္ေတာ္က...မက္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။
သူ႔ဆီကေန..ပညာတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္၊.သင္ခ်င္တာေၾကာင့္ပါ။သူ႔ဆီကေနပဲ....အစစအရာရာ..သင္ယူၿပီး..စဥ္းစားဆံုျဖတ္ခဲ့ရတာေတြလဲ...႐ွိေသးပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့....steemitက...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္..ဒုတိယ...ဦးေဏွာက္ ပါ။
@zawmyo
MSC-061
Credit photos from google
နဲနဲခ်င္းသင္ယူရတာေပါ႔
ဟုတ္တာေပါ့
GOOD writing
Thanks
we love steemit
ဟုတ္တယ္လို႔
သူ႔ကိုမွစဲြမိေနပါတယ္..
ဒါေပါ့ ဦးရာ
အိုး ရမ္းမိုက္ bro
ေက်းဇူးပါ
ေအာင္ျမင္ပါေစ တိုးတက္ပါေစဗ်ာ
ဟုတ္ကဲ့
We must dedicate our minds to write in steemit
ဟုတ္ကဲ့
good post
thanks
သူ႔ကိုပဲ စိတ္စြဲေနမိတယ္..
ဟုတ္ပါ့ slႀကီေရ
ေကာင္မေလးေတာ့ေျပာေတာ့မွာပဲ။ဒုတိယဦးေဏွာက္ကသူမဟုတ္လို႕..ဟိဟိ
ေျပာမယ့္သူမ႐ွိဘူးဗ်ိဳ႕😁