ဆရာတစ္ေယာက္အေၾကာင္း 3
#ဆရာတစ္ေယာက္အေႀကာင္း(၃)
က်ေနာ္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရုံးခန္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္စာသင္ေသာ အခန္းတစ္ခန္းမွ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ လက္ပုိက္ရပ္ေနသည္
''လာညီ မင္းကုိေစာင့္ေနတာ
ဒါညီ့တပည့္ေတြမဟုတ္လား''
''ဟုတ္အစ္ကုိ ရန္ျဖစ္ႀကတာလား''
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကမ်က္ႏွာတြင္ အညိဳကြက္ျဖစ္ေနေသာ ေက်ာင္းသားကုိႀကည့္၍
''ဒီေလာက္အထိျဖစ္ေအာင္ ရန္ျဖစ္ရသလားကြာ
ကဲညီ ထုံးစံအတုိင္းဆုိ မိဘေခၚရမယ္ ေက်ာင္းခဏအနားေပးရမယ္
ညီဘာလုပ္ခ်င္လဲ''
''အစ္ကုိ ေက်ာင္းက မႏုိင္လုိ ့ မိဘလက္အပ္ရတဲ့အျဖစ္ကုိ
အစ္ကုိအျဖစ္ခံမလား
ေက်ာင္းသားနဲ ့ မိဘကုိ ရန္တုိက္ေပးရမလား
သိပ္ကုိ အရုိက္အႏွက္ႀကမ္းတဲ့ မိဘမ်ားဆုိရင္ ဒီေက်ာင္းသားအတြက္ ခႏၶာကုိယ္ပုိင္းထိခုိက္မႈက မေတြးဝံ့ စရာ သိပ္ကုိ အရွက္သည္းတဲ့ မိဘဆုိရင္ ဒီေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ ကုိမိဘကျပန္ေပးမယ့္ စိတ္ဒဏ္ရာက သက္သာမယ္မထင္ဘူး
အစ္ကုိက်ေနာ့္ကုိယုံရင္ က်ေနာ့္လက္ကုိအပ္ပါ... က်ေနာ့္ တပည့္ေတြ က်ေနာ္ဆုံးမပါရေစ က်ေနာ့္ကုိ ႀကိမ္လုံးေကာင္းေကာင္း တစ္လုံးေလာက္ေပးလုိက္ပါ''
''ေအး ညီလာမထုတ္ျဖစ္ေသးတဲ့ ညီအတြက္ ႀကိမ္လုံးရွိတယ္
မင္းတုိ ့ႏွစ္ေယာက္ ဆရာမင္းသစ္နဲ ့ လုိက္သြားလုိက္''
က်ေနာ့္ေနာက္သုိ ့ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ပါလာသည္
က်ေနာ္ကေတာ့ ႀကိမ္လုံးကုိ တင္းတင္းႀကပ္ႀကပ္ဆုပ္ကုိင္ထားသည္...
''မင္းတုိ ့ Bခန္းကမဟုတ္လား... အတန္းေရွ ့မွာ ဆရာ့ကုိေစာင့္ေန ဆရာလာခဲ့မယ္''
တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ကုိ ေရွ ့မွ ႀကိဳလႊတ္ရျခင္းမွာ က်ေနာ္စဥ္းစားခ်ိန္ရရန္ျဖစ္သည္
က်ေနာ့္ကုိ က်ေနာ္ စိတ္တည္ျငိမ္ေအာင္ အရင္ ထိန္းသည္... က်ေနာ့္ရဲ့ ဆုံးမျခင္းမွာ ကေလးေတြအဆိပ္မသင့္ေစဖုိ ့ က်ေနာ္ႀကိဳျပင္ဆင္ထားလုိက္သည္
က်ေနာ္အတန္းထဲဝင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္က လက္ပုိက္၍ ရပ္ေနသည္
''မင္းသိန္းနဲ ့ အာကာ ရန္ျဖစ္တာ
တပည့္တုိ ့ျမင္ႀကလား''
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မွ
''ျမင္တယ္ဆရာ''
''ဘယ္သူပုိလြန္တယ္လုိ ့ သားထင္လဲ''
''အာကာလြန္တယ္ဆရာ သူကစထုိးတယ္ မင္းသိန္းက ရန္ျဖစ္စမရွိေတာ့ ရန္ေရွာင္ဖုိ ့ ႀကိဳးစားေသးတယ္... ေနာက္ေတာ့ သူလည္း ေဒါသထြက္လာျပီး ျပန္ထုိးေတာ့တာပဲ''
''သားတုိ ့က ဝင္မဆြဲဘူးလား''
''ဝင္ဆြဲလုိ ့
ဒီေလာက္နဲ ့ျပီးသြားတာဆရာ''
''လက္ခုပ္ဆုိတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွ ျမည္တာတဲ့... ဒီစကားကုိ ဆရာက သိပ္လက္မခံခ်င္ဘူး... ဆရာကုိယ္တုိင္ မျဖစ္ခ်င္ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ရန္ပြဲေတြရွိတယ္
ေယာက်ာ္းေတြဟာ ကာယမာန္ကဲ ျပီး မိန္းမေတြက အလွမာန္ကဲတယ္
ကုိယ္ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ မႏုိင္ဘူးျဖစ္ေစ အတုိင္းထက္အလြန္အႏုိင္က်င့္ ခံရရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရန္ေရွာင္ဖုိ ့ စိတ္ကူးမရွိေတာ့ဘူး
အခုမင္းသိန္းနဲ ့အာကာ ရန္ျဖစ္ႀကတယ္
လူငယ္မ်က္လုံးနဲ ့ ႀကည့္ရင္ အာကာေဆာ္လုိက္တာ မင္းသိန္းထိသြားတယ္
ခံရသူက အသားေရာ အသည္းပါ နာရတဲ့အျဖစ္
ကဲ ဘယ္ေလာက္မတရားလုိက္သလဲ သားတုိ ့ကုိယ္တုိင္ကေရာ လူမုိက္အားေပးလား
မင္းတုိ ့ေတြ respectေပးႀကလိမ့္ဦးမယ္ ဒီေကာင္က လက္ယဥ္တယ္ fighterက်တယ္ဆုိျပီး...
အဲ့ဒိစကားကုိ ထုိးတဲ့ေကာင္က feelတတ္ေနဦးမွာ ... ငါကြဆုိျပီး
အာကာ ဆရာေမးတာေျဖ''
''ဟုတ္ဆရာ''
''မင္းလုပ္ရပ္က မွန္လား မွားလား''
''မွားပါတယ္ဆရာ''
''ဘယ္လုိမွားတာလဲ ''
ကေလးခ်င္းသာ လူေဇာ္လုပ္ေနေသာ္လည္း ဆရာတစ္ေယာက္ေရွ ့က် မ်က္ရည္ေတြဝဲလုိ ့
''သားထုိးလုိက္မိလုိ ့ပါ''
''မဟုတ္ဘူး ဆရာကထုိးတာကုိ အျပစ္တင္တာမဟုတ္ဘူး ဘယ္လုိစိတ္
နဲ ့ထုိးတာလဲ ဘာအေႀကာင္းျပခ်က္နဲ ့ ထုိးတာလဲ ဆုိတာကုိ သိခ်င္တာ
မင္းအႏုိင္က်င့္ခ်င္တာမဟုတ္လား''
အာကာ ႏႈတ္ဆိတ္ေနသည္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း ျပန္ထိန္းေနရသည္
ကေလးကုိ ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခြန္းေတြ ေမးဖုိ ့မသင့္...
က်ေနာ္သူ ့ကုိ စကားအရာ
အႏုိင္ယူဖုိ ့ဆူေနျခင္းမဟုတ္...
''တပည့္တုိ ့ကုိ ဆရာေျပာရဦးမယ္
ဘယ္သူကမွ အႏုိင္က်င့္မခံခ်င္ဘူး
ဘယ္သူကမွ အရွက္တကြဲမရႈံးနိမ့္ခ်င္ဘူး
မင္းတုိ ့ေတြ ၈တန္းဆုိတာသာတူႀကတာ
အရပ္အနိမ့္အျမင့္မတူႀကဘူး
ခြန္အားေတြမတူႀကဘူး
တုိက္ရည္ခုိက္ရည္မတူႀကဘူး
ဥာဏ္ရည္ ဥာဏ္ေသြးလည္း မတူႀကဘူူူး
မတူညီမႈေတြကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ျပီး သူသာတယ္ငါသာတယ္ဆုိျပီး
တပါးသူကုိ အႏုိင္က်င့္ဖုိ ့မဟုတ္ဘူး
ကုိယ့္အားသာခ်က္အားနည္းခ်က္ေတြကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ လက္ခံရဲဖုိ ့ပဲ လုိတယ္
အခု မင္းသိန္းေနရာက ဝင္ခံစားႀကည့္စမ္း
အသားနာရတယ္
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ကာယမာန္က်ဆင္းတယ္
မေက်မနပ္စိတ္ေတြျဖစ္ေနမယ္
မမ်ွတမႈကုိေတာ့ ဆရာမႀကိဳက္ဘူး
မ်ွတေစခ်င္တယ္
သား မင္းသိန္း ဆရာ့ကုိ ႀကည့္...
ဒီပြဲဟာ အရႈံးအႏုိင္ကုိ ဆုံးျဖတ္တဲ့ပြဲမဟုတ္ဘူး
သားတုိ ့လုိ ကေလးဘဝမွာ ႀကံဳ ေလ့ ရွိတဲ့ မေတာ္တဆ ပြတ္တုိက္မႈတစ္ခုပဲ
ဒါေပမယ့္ဒီျပသနာ ဒီလုိပဲျပီးသြားမယ္ဆုိရင္ သားဘက္က ဆရာနာတယ္
ဒီေတာ့ ဒီႀကိမ္လုံးနဲ ့ အာကာ့ကုိ ရုိက္မယ္...
မရုိက္ခင္သားကုိ တစ္ခုေမးမယ္
သားအသက္အရြယ္က ကေလးလား လူႀကီးလား''
''ကေလးပါဆရာ''
''ကေလးဆုိတာ အမွားလုပ္တတ္ႀကတယ္ဆုိတာကုိ သားလက္ခံလား''
'ဟုတ္ဆရာ''
''ဒါဆုိ အာကာကေရာ ကေလးလား လူႀကီးလား''
''ကေလးပါဆရာ... ''
''ဟုတ္ျပီ... အာကာက ကေလးတစ္ေယာက္မုိ ့ မွားယြင္းခဲ့တယ္ ဆရာ့လူႀကီးစိတ္နဲ ့ ဆုိရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးခ်င္တယ္
ဒါေပမယ့္ ဆရာ့မွာ ခြင့္လႊတ္ဖုိ ့
အခြင့္အေရး မရွိဘူး... ဘာလုိ ့ လဲဆုိေတာ့ ဆရာက က်ဴ းလြန္ခံရသူ မဟုတ္ဘူးေလ....
ဒီေတာ့ သားမွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္အျပည့္ရွိျပီ
ဆရာ အာကာ့ကုိ ရုိက္ျခင္းမရုိက္ျခင္းဟာ သားအေပၚပဲ မူတည္တယ္
ကဲ ေျပာ သား
ဆရာ အာကာ့ကုိ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ရုိက္ရမလဲ''
က်ေနာ္ အာကာ့ကုိရုိက္ဖုိ ့ ႀကိမ္လုံးကုိ ရြယ္ေျမွာက္ရင္း ေမးလုိက္သည္
မင္းသိန္းေတြေဝသြားသည္
အာကာ့ကုိ ေက်နပ္ေသးပုံေတာ့မရ
က်ေနာ္ကေတာ့ သူ ့အေျဖကုိ စိတ္ရွည္ရွည္ ေစာင့္ေပးေနမိသည္
''သားေျပာ ဒီကစၥအတြက္ အာကာသားကုိ
အျငွိဳ းမထားေစရဘူး
အာကာစိတ္ဓါတ္ဒီေလာက္မညံ့မွန္းဆရာသိတယ္... သူ ့ကုိယ္သူလည္း မွားမွန္းသိတယ္
သူ ့အျပစ္အတြက္လည္း တာဝန္ခံရဲတယ္
ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား အာကာ''
''ဟုတ္ဆရာ''
မင္းသိန္းက က်ေနာ့္ကုိႀကည့္ျပီး
''မရုိက္နဲ ့ ဆရာ''
က်ေနာ္တုတ္ကုိလႊတ္ခ်လုိက္ျပီး
မာန္ပါပါဟန္ပါပါလက္ခုပ္တီးေပး
လုိက္သည္... လူလတ္ပုိင္းတစ္ေယာက္အျမင္မွာ က်ေနာ္လုပ္ရပ္ေတြကုိ အူေႀကာင္ေႀကာင္ႏုိင္ေကာင္း ႏုိင္မည္
ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးေတြအတြက္ က်ေနာ္နားလည္ထားသမ်ွ အစြမ္းကုန္ ပရိယာယ္သုံး ဆုံးမရမည္
''အာကာ ႀကားလား
သားသူငယ္ခ်င္းရဲ့ ခြင့္လႊတ္မႈကုိ ႀကားလုိက္လား
သားသူငယ္ခ်င္းရဲ့ သေဘာထားႀကီးမႈကုိ ခံစားမိရဲ့လား
သူ ့မွာ သားကုိ အႏုိင္ယူဖုိ ့ အခြင့္အေရးရွိတယ္ ဒါေပမယ့္သူ မယူခဲ့ဘူူး သူကသားလုိ အႏုိင္က်င့္တဲ့ အမွားမ်ိ ဳးကုိ မက်ဴ းလြန္ေတာ့ဘူး
ဒါဆုိသားကေရာ''
က်ေနာ္ သက္ျပင္းကုိ ေလးေလးပင္ပင္ခ်ျပီး
''စိတ္အဆင့္အတန္းျမင့္မားလာေလေလ ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္နည္းလာေလေလပဲ
ကုိယ့္မွာ ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ရန္လုိစိတ္ရွိေနေသးရင္ ငါ့ရဲ့ စိတ္အဆင့္အတန္း နိမ့္ပါးေသးတယ္လုိ ့ သတိျပဳမိပါေစ
ဆရာကေတာ့ သားတုိ ့အရြယ္ေလာက္တုန္းက ဘယ္သူ ့ကုိ ထိုးခ်င္တယ္ ဘယ္သူ ့ကုိ ေဆာ္ခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္
ဆရာသိပ္ကုိ အဆင့္နိမ့္ခဲ့ဖူးတာေပါ့
ဒါေပမယ့္ ဆရာ့တပည့္ေတြက ဆရာထက္ေတာ္ခြင့္ရွိသြားျပီ
ဒီအသိတရားေတြကုိ ရွစ္တန္းႏွစ္မွာ ဆရာသိခြင့္မရေသးဘူးေလ
အခုေတာ့ တပည့္တုိ ့က သိခြင့္ရေနျပီ...
မသိေသးသ၍ေတာ့ အျပစ္က်ဴ းလြန္မႈကုိ မမွန္ေသးတာလုိ ့ ဆရာကျမင္တယ္
သိျပီးေနာက္ထပ္က်ဴ းလြန္ရင္ ဒါဟာအမွားျဖစ္သြားျပီ
သြား သားတုိ ့ႏွစ္ေယာက္ အတန္းထဲျပန္ဝင္ေတာ့''
က်ေနာ္အခန္းျပင္ထြက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးႏွင့္ ပက္ပင္းတုိးသည္
''ငါ့ညီကေလးကုိ ဆုံးမတာ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခု ႀကိဳေရးထားသလုိပါလား
အစီစဥ္ကုိ က်လုိ ့''
''ဟုတ္တယ္အစ္ကုိ ဒါ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခုပဲ
ကေလးေတြရဲ့ စိတ္ကုိ က်ေနာ္နားလည္တယ္ေလ
သူတုိ ့ကုိသာ အသိအမွတ္ျပဳေပး
သိပ္လိမၼာခ်င္ႀကတာေပါ့
ပထမတစ္ခ်က္က အာကာ့ကုိ စိတ္ႀကီးဝင္သြားမွာစုိးတာ
မိဘေခၚရတာကုိ ဂုဏ္ယူစရာလုိ
သူတုိ ့ခ်င္းေျပာတတ္ႀကတာ
အစ္ကုိသိမယ္ထင္တယ္
ဘယ္သူ ့ကုိ ဘယ္လုိထုိးလုိက္
တာလုိ ့ ေျပာရတာ သိပ္ကုိ အရသာရွိတာေပါ့... ထင္ေပၚခ်င္ႀကတာ လူ ့တခ်ိ ဳ ့ရဲ့ သဘာဝေပါ့
ဒီေတာ့ သူ ့ျပသနာေလာက္က ေသးေသးေလးပါဆုိတဲ့အသိ ဝင္သြားေစခ်င္တာ
ေက်ာင္းအုပ္နဲ ့မရွင္းဘဲ
ေက်ာင္းဆရာနဲ ့ ရွင္းတဲ့သေဘာ
ဒုတိယတစ္ခ်က္က ေတာ့ က်ေနာ့္ missionပဲ
ရြယ္တူခ်င္း အႏုိင္ယူခံလုိက္ရလုိ ့ သိကၡာရႈံးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားအတြက္ ''သေဘာထားႀကီးခြင့္''နဲ ့ ''လက္စားေခ်ခြင့္''ကုိ ပူးတြဲျပီး စီစဥ္ေပးထားတယ္
''သေဘာထားႀကီးခြင့္''ကုိ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ေအာင္လည္း က်ေနာ္စည္းရုံးထားတယ္
ဘယ္သူမွ သိကၡာမရႈံးရဘူး
ဘယ္သူမွ မနာက်င္ရဘူး
အႏုိင္က်င့္လုိျခင္းရဲ့ နိမ့္က်မႈကုိလည္း ျမင္ေစရမယ္
ဒီရန္ပြဲတစ္ခုကုိ ဥပမာထားျပီး က်န္အတန္းသားေတြကုိလည္း ရွင္းျပဆုံးမခြင့္ရတယ္
က်ေနာ့္တပည့္ေတြကုိ လူမုိက္လူရမ္းကားေတြအျဖစ္
လူ ့ အဖြဲ ့အစည္းထဲကုိ မေစလႊတ္ခ်င္ဘူး
ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့ သေဘာထားႀကီးတဲ့ လူသားေတြ အျဖစ္ပဲျမင္ခ်င္တာပါ
ကေလးေတြက သိပ္လိမ္မာခ်င္ႀကပါတယ္
က်ေနာ္တုိ ့ဘက္က အသိအမွတ္ျပဳေပးဖုိ ့ပဲလုိတာ''
writter by @dellcrazy