ေ ႏြဖေယာင္းေလးဆိုညည္းခ်ိန္
ေ ႏြဖေယာင္းေလးဆိုညည္းခ်ိန္
"ကုိကုိ ေရ"
ဒုန္းဒုန္း
"ကုိကုိ ထေတာ့ေလ ဖေယာင္းကုိကစားကြင္းလိုက္ပို႔မယ္ဆို"
"အင္း ထၿပီ ၿပီ"
ေန႔သစ္ေရာင္အိပ့္ရာထဲကေနေျပာလိုက္သည္အ့ဲေကာင္မေလးေၾကာင့္အျမဲတမ္းသူအိပ့္ေရးဝဝမအိပ့္ရဘူးအခုလဲသူ႔ေမြးေနကစားကြင္းလိုက္ပို႔ဆိုလို႔သူမွာအလုပ္မသြားႏိုင္ဘူးအ့ဲေကာင္မေလးကအရမ္းဂ်ီတ့ဲေကာင္မေလး
"ကုိကုိ ေရ"
"လာၿပီအ႐ူးမေလး အရမ္းေအာ္ေနတာပဲ"
"ကုိကုိမွတမ္းမလာတာ ေအာ္တာေပါ့"
"ဟုတ္ပါၿပီ ကဲ လာသြားမယ္"
"စက္ဘီး န့ဲသြားမွာေနာ္ကုိကုိ"
"ဘာ"
လုပ့္လိုက္ျပန္pလူကုိအႏိုင္က်ငိ့ေတာ့မယ္
ဒီေလာက္အေဝးၿကီးကုိမတတ္ႏိုင္ဘူးေမြးေနမွာေပ်ာ္ေအာင္ထားပါ့မယ္လို႔ကတိေပးထာတာ
"နင္း"
"ဟင္"
"မင္းကုိနင္းလုိ႔ေျပာေနတာ"
"ကုိကုိ ကေျခလွ်င္လိုက္မလို႔လား"
"ေနခ့ဲမလို႔"
"မေနရပါဘူး တူတုသြားမယ္ေလ"
"ငါမွစက္ဘီးမစီးတတ္တာ"
"ဟင္ အ့ဲဆိုဆိုင္ကယ္န႔ဲသြားမယ္ေလ"
"အင္း လာ "
ဆိုင္ကယ္ စီးရတာအခုမွရင္ထဲတမ်ိဳးႀကီးဘယ္လိုမွန္းမသိဘူးဖေယာင္းကသူခါးဖက္ထားလို႔လားသူပဲဆိုင္ကယ္မစီးတာျပာလို႔လာူမသိ
"ေရာက္ၿပီ သြားေဆာ့ေလ ငါဒီကပဲေစာင့္မယ္"
"ဟာကုိကုိလဲလာေလ"
"ငါကဘာလုပ့္လာရမွာလဲ"
"ဖေယာင္းန႔ဲတူတူေဆာ့မယ္ေလ"
"ေဆာ့ရေအာင္ငါကေလးမဟုတ္ဘူး"
"သိပါတယ္ ေတာင္မေရာက္ေျမာက္မေရာက္လူႀကီး"
"ဘာေျပာလိုက္တာလဲဖေယာင္း"
မၾကားဘူးထင္ေနတာနားကလဲလ်ွင္ပါ့မ်က္ႏွာေလးေျပာင္စပ့္စပ့္လုပ့္ၿပီ
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဖေယာင္းသြားေဆာ့ေတာ့မယ္ေနာ္"
သူေခါင္ညိပ့္ျပလိုက္ေတာ့သြားေဆာ့ေနတယ္ဖေယာင္းတေယာက္ထဲဖေယာင္းကျဖဴစင္တဲ့ကေလးေလးပါသူဘဝမွာအခင္တြယ္ရဆံုးသူေပါ့သူမွာမိဘမ႐ွိေတာ့ဘူးမိန္းမတေယာက္ေၾကာင့္သူေဖေဖန႔ဲေမေမမေသသင့္ပဲေသခဲ့ရတာေဖေဖန႔ဲေမေမဆုံးေတာ့သူအသက္က၁၃ႏွစ္ပဲ႐ွိေသးတယ္ႏြ႔ဲေႏွာင္းေမဆိုတ့ဲမိန္မေၾကာင့္ေဖေဖန႔ဲေမေမကားအ့ဲ့စ္ီးဒင့္လ္ျဖစ္ဆံုးခဲ့တာ
"ေနသစ္ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ"
မိန္တဦးအသံေၾကာင့္သူစိတ္ေတြ့ပၸစၥန္႔အရပ့္ကုိျပန္ေေရာက္လာသည္သူၾကည္လိုက္ေတာ့မိန္းကေလးအဝတ္စားေတြကေခါတ္ေ႐ွ႕ေတာ္ေတာ္ေျပးေနတယ္သူခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာလဲြလိုက္တယ္
"ဟုတ္ပါတယ္ အမိကဘယ္သူလဲ "
"က်မ နာမည္က ႏွင္းစက္ေမပါ ႐ွင္န႔ဲခင္ခ်င္လို႔"
"က်ဳပ္ ခင္ဗ်ကုိမသိဘူး မိတ္ေဆြ လဲမျဖစ္ႏိုင္ဘူး"
ေမ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာပ်က္သြားတယ္ေမဘဝမွာအခုလိုေျပာခံရတာသူကပထမဆုံးပင္
"ကုိကုိ"
"ဖေယာင္းျပန္ၾကမယ္"
" ဟုတ္ကုိကုိ"
သူဖေယာင္းလက္ကုိဆဲြလိုက္တယ္
"ကုိကုိ အား နာတယ္"
သူဆဲထားတ့ဲလက္ကုိလြတ္လိုက္ေတာ့
"ဟင္"
"အို"