You have a letter + 1 difference (Size bir Mektubum var + 1 Farkla)

---

Hello to everyone ...
My name is a precaution Kelim I am ahmet, I am me, I am Ayşe, I am Fatma ... There are hundreds of names ... I am doing the right thing when writing these lines, I do not know, I do not know. The people around me seem very strange to me, they miss their eyes, they suffer, they look at me with sick eyes. Who's looking at me with a friend's eye? Everyone who defines me likes me, but I want to meet people I do not meet, I want to be friends with them. But I'm afraid, why? Because I'm a person with Down Syndrome!

Herkes’e merhaba ben...

İsmimin bir önemi var mı ? Ben melisa, ben ahmet, ben mehmet, ben Ayşe, ben Fatma...Yüzlerce isim... Bu satırları yazarken doğru mu yapıyorum yanlış mı yapıyorum, inan bilmiyorum. Etrafımdaki kişiler bana çok tuhaf bakıyor, gözlerini benden kaçırıyor, bana acıyarak bakıyor, bana hastalıklı gözüyle bakıyor. Peki bana arkadaş gözü ile bakan kim var ? Benimle tanışmış olan herkes beni sevdi, ama ben tanışmadığım insanlarlar ile de tanışmayı çok istiyor, onlarla arkadaş olmak istiyorum. Fakat ben çekiniyorum, neden mi ? Çünkü ben Down Sendromlu bir insanım!

Etrafımda bana bakan insanlar, sizin hastalığınız nedir ? Ben down sendromluyum peki sizin sorununuz ne ki bana böyle bakıyorsunuz? Tanışmak istediğim kişilerden çekinmemin sebebi, onların beni kendileri kadar akıllı görmeyeceklerini düşünmemdir. Onlardan farklı görünüşe sahip olduğumdan dolayı, beni yanlarında istemeyeceklerinden korkuyorum...

People looking at me around you, what's your disease? I'm in Down syndrome, so what are you doing to your problem so you're looking at me like that? I think they will not see me so smart that I'm afraid I want to meet them. I'm afraid they will not want me with them because I have different looks ...

---

Ben de sizler gibi olmak istiyorum. Ben istemez miydim 47 yerine 46 kromozomlu ve sizler gibi normal olmayı. Fakat bana farklı gözle bakılsa da , ben kendimi çok seviyorum ve kendimle her zaman gurur duyuyorum. Her zaman da gurur duyacağım. Çünkü bende tıpkı bir normal çocuk gibi okuyor, hayal kuruyor, televizyon izliyor, kitap dahi okuyorum. Üstelik kiminle evleneceğimi ve ne iş yapacağımı bile düşünüyor, çabalıyorum. Bizim normal çocuklardan, +1 farklarımızdan birisi ise okulda öğretmenlerimiz bizler ile daha fazla zaman geçiriyor, daha fazla ilgileniyor. Çünkü biz normal insanlara göre daha zor öğreniyoruz. Olsun önemli değil beni okula bağlayan sıralar,kitaplar en önemlisi de benim yanıma şefkat ile güler yüzle gelen öğretmenim.. Ama diğer çocuklar okuldan sonra bazı aktiviteler yapıyor, bisiklet sürmek gibi. Fakat ben süremiyorum, üzülmüyorum da. Çünkü hayatım sadece yapamadıklarımdan ibaret değil ki, yapabildiklerimi yapıyorum ve çokta keyif alıyorum.

I want to be like you. I do not want 46 chromosomes instead of 47 and it should be as normal as yours. But I love myself even with a different perspective and I am always proud of myself. I am always proud. Because I read it like a normal child, dreamed, watched television, read a book. I'm even trying to figure out who to marry and what to do. One of our normal children, +1 in our differences, our school teachers spend more time with us and show more interest. Because we learn harder than normal people. It does not matter, the books that bind me to books, the most important thing, my teacher who is faced with mild compassion and compassion. But other kids are doing some activities after school like cycling. But I do not know, I do not feel sorry. Because my life is not just about what I can not do, I do all the work and I really like it.

---

Ben bir resim yaptım. Tıpkı diğer çocuklar gibi, hem de arkadaşlarım çok beğendi. Hatta ailem de çok beğendi. Etrafımdaki kişilerin beğenmesi beni o kadar çok mutlu etmişti ki, aynaya her baktığımda kendimi bir ünlü ressam olarak görüyordum. Ayrıca ben başkaları ile tanışıp arkadaş olmayı çok seviyorum. Yalnızlıktan çok korkuyorum. Ama diğer insanlardan daha fazla korkuyorum ben. Çünkü bana diğer insanlara yaklaştıkları gibi yaklaşmıyorlar. Ben insanlardan sadece beni normal bir insan olarak kabul etmelerinden başka bir şey istemiyorum ki. Etrafımdaki insanlara ve benim gibi Down Sendromu olan kişilere bakıyorum. Keşke diyorum normal bir insanlar gibi olsam. Ben Down sendromlulara ve normal insanlara bir şeyler öğretmek istiyorum; Biz engelli değiliz sadece +1 sayıyla farklıyız!

I made a picture. Just like the other kids, my friends liked it too. My family liked it too. I was very happy to see myself as a famous painter because the people around me loved me so much. I also want to meet other people and be friends. I am very afraid of loneliness. But I'm more scared than the others. Because they do not approach me like they did to others. I do not want people to think me like a normal person. People like the people around me and people like Down Syndrome. I wish I was like normal people. I want to teach Down syndrome and normal people something; We're not blocked, only by +1!

---

IMAGE SOURCES : 1 2 3 4