အက်ိဳးရွိစြာ ရွင္သန္ျခင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အသက္ရွင္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ဘဝ တစ္ခုကိုရသြားတာေပါ့။
အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဒီ ဘဝ ဆိုတာကို အက်ိဳးရွိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ အတြက္ေတာ့ ရံုးကန္ေနရမွာ အမွန္ပါပဲ။
ပိုလွ်ံမွသာ အပန္းေျဖခ်င္တဲ့သူေတြက ခရီးသြား အပန္းေျဖဇိမ္ခံႏိုင္ျပီး
ပရဟိတ စိတ္ရွိတဲ့သူေတြက အလွဴအဒါန္း လုပ္ႏိုင္ၾကမွာပါ။
ဒီလိုလုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုထားမွသာ ရႏိုင္မွာပါ။
စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ ေလာက္ရံုပဲ စဥ္းစားေနရင္ ဒီလူရဲ႕ဘဝဟာ ဘာမွမထူးေတာ့ပါဘူး။
သူ႔ပင္ကိုစိတ္ကိုက စားျပီးေသာက္ျပီး ေသဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့သူ ျဖစ္သြားပါျပီ။ အသက္ရွင္ျပီး ဘဝ ဆံုးေနျပီေပါ့ဗ်ာ။
ခ်မ္းသာမႈ နဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈကိုသူမလိုလားေတာ့ဘူး။ လူမႈေရး အတိုင္းအဝိုင္း တိုးတက္ဖို႔လဲ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေလာဘၾကီးဖို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ ဒီလူသာ မေတာ္လို႔ ဖ်ားနာခဲ့မယ္၊
နာတာရွည္ေရာဂါတစ္ခုခု ျဖစ္ခဲ့လို႔ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ရင္ သူဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
လွဴမယ့္သူေတြ၊ ကူမဲ့သူေတြ မရွိရင္ ေသဖို႔ေစာင့္ေနရေတာ့မွာပါ။

အထက္က ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလို မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ခ်မ္းသာေအာင္ ၾကိဳးစားခ်င္တယ္ဆိုရင္။
"တစ္ခုလိုခ်င္ တစ္ခုစြန္႔" ဆိုတဲ့ စကားပံုလို ေလာကၾကီးမွာ အလကားရတာ မရွိသေလာက္ပါ။
ပထမဆံုး ကၽြန္ေတာ္ အၾကံေပးခ်င္တာက အခ်ိန္နဲ႔ ေငြကို မႏွေျမာပါနဲ႔။
ဥပမာ။ ။ ကားလိုင္းေျပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ကားမရွိရင္ သူမ်ားဆီကေန
ေန႔ေပးငွားျပီး ကိုယ့္အခ်ိန္နဲ႔ လုပ္အားကိုစိုက္ထုတ္ျပီး ေငြရွာရမွာပါ။
ကိုယ္ပိုင္ကား ရွိပါျပီထားပါဦး။ ကားအတြက္ ဓာတ္ဆီေတြ၊ အင္ဂ်င္ဆီေတြ အစရွိတာေတြကို
ကိုယ့္အိတ္ထဲက စိုက္ထုတ္ေနရမွာပါ။ ႏွေျမာလို႔ဆိုျပီး ဓာတ္ဆီ မထည့္ဘဲ လိုင္းေျပးဆြဲလို႔ မရပါဘူး။
ကိုယ္ဝင္ေငြ တစ္ခုရဖို႔အတြက္ ရင္းသင့္တာရွိရင္ ရင္းလိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ျပန္ရွာပါ။ ပိုလွ်ံလာရင္ စုထားပါ။

ဒုတိယအေနနဲ႔ အၾကံေပးခ်င္တာက သူမ်ားအေပၚ အေၾကြးမတင္ပါနဲ႔။
အခ်ိဳ႕လူေတြက်ေတာ့ လက္ထဲပိုက္ဆံ နည္းနည္းရွိလာျပီဆိုရင္ ေပ်ာ္ဖို႔ပါးဖို႔ အရင္စဥ္းစားတတ္ၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြမွာလဲ ဒီလိုမ်ိဳးလူေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
လခထုတ္ျပီဆိုတာနဲ႔ ေပ်ာ္မယ္၊ စားမယ္၊ ေသာက္မယ္ ဆိုတာေတြကို အရင္စဥ္းစားၾကတယ္။
ရတဲ့ပိုက္ဆံကို စုဖို႔မစဥ္းစားတတ္ၾကဘူး။ အဲ့လိုမ်ိဳးလူေတြက ဒီလိုလခစားဘဝကေနထပ္တက္ဖို႔ မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။
OPPO မွာအလုပ္လုပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆိုရင္ လခထုတ္ျပီဆိုတာနဲ႔
အရင္ဆံုး စားဖို႔ေသာက္ဖို႔သြားျပီ။ ျပီးရင္ KTV သြားတယ္ သီခ်င္းဆိုတယ္။
တစ္ေခါက္က သူ႔လခထုတ္တဲ့ရက္မွာတင္ ရသမွ်အကုန္ကုန္တယ္။
ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူမ်ားဆီအတိုးနဲ႔ ပိုက္ဆံျပန္ေခ်းရတာေပါ့ဗ်ာ။
သူက OPPO မွာ အေရာင္းဝန္ထမ္းလုပ္တာ တစ္လကို ၅ သိန္းေလာက္ရပါတယ္။
အခုဆိုရင္ လခထုတ္ျပီဆိုရင္ အတိုးနဲ႔အေၾကြးေတြအရင္ဆံုးေပးရျပီ။
အေၾကြးေပးျပီးေတာ့ လက္ထဲမွာက ဘယ္ေလာက္မွမက်န္ေတာ့ဘူး။
၁ ပတ္ေလာက္ေနရင္ ျပန္သြားေခ်းရျပီ။ အဲ့လိုနဲ႔ သူမွာ အေၾကြးယူလိုက္ ျပန္ေပးလိုက္နဲ႔ပိုက္ဆံမစုမိေတာ့ဘူး။
အခုအလုပ္ျပဳတ္သြားေတာ့ အေၾကြးေတြမေပးႏိုင္လို႔ ေတာင္ၾကီးဘက္သြားေရွာင္ေနရျပီ။

တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ အခ်ိန္၊ ကတိနဲ႔ ယံုၾကည္မႈကိုအေလးထားေစခ်င္ပါတယ္။
အထက္က ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းလို ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အေၾကြးကို ျပန္မေပးႏိုင္ေသးတဲ့အျပင္
ခုထိလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး ပိုက္ဆံလာေခ်းေနပါတယ္။
အစပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကသူငယ္ခ်င္းဆိုျပီး ယံုၾကည္လို႔ ေခ်းေပးတာေပါ့ဗ်ာ။
သူဘက္က ျပန္မေပးတဲ့အျပင္ ထပ္ယူဖို႔ေတာင္လာေျပာေတာ့ သူ႔ဘက္က ကတိေတြပ်က္ခဲ့ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ယံုၾကည္မႈမရွိႏိုင္ေတာ့လို႔ ထပ္ျပီး မေခ်းေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီေနရာမွာက်ေတာ့ သူ႔ဘက္ကေန ကတိနဲ႔ ယံုၾကည္မႈကို သူကိုယ္တိုင္ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့တာပါ။
အကယ္လို႔ သူကသာ ျပန္ေပးခ်င္စိတ္ရွိရင္ သူၾကိဳးစားျပီး တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနဲ႔
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ တစ္လနည္းနည္းဆီျပန္လာေပးမွာပါ။ သူ႔မွာအေခ်ာလိုခ်င္တဲ့စိတ္ရွိေနလို႔သာ
အရင္ အေၾကြးအေဟာင္းျပန္မေပးတဲ့အျပင္ အေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လာျပီးေခ်းေနတာေပါ့ဗ်ာ။
သူသာ စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီလိုမ်ိဳး အခ်ိန္၊ ကတိ၊ ယံုၾကည္မႈကို အလြဲသံုးစားလုပ္ရင္
ဘယ္ေလာက္ပင္ ေအာင္ျမင္တဲ့သူျဖစ္ေနပါေစ ခုဏေလးနဲ႔ျပန္က်ဆံုးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

ဒီစာေလးကိုဖတ္ျပီ တစ္ခုခုရသြားမယ္ဆိုရင္ ေရးရက်ိဳးနပ္ပါျပီ။

Written by Kyaw Kyaw Naing