ပညာမတတ္ေတာ့ မ်က္နွာငယ္ရပါသည္

ယေန့ ဒီေလာကၾကီးမွာ ပညာသည္ အရမ္းကို
အေရးပါလွပါသည္။ပညာတတ္ေသာ သူမ်ားကသာလ်ွင္
အျမဲတမ္း အသာၾကီး သာၾကျမဲျဖစ္ပါသည္။ပညာဟု ဆို
ရာတြင္ အတန္းပညာခ်ည္းသာမဟုတ္ သိသင့္သိထိုက္
တတ္သင့္တတ္ထိုက္ေသာ ပညာရပ္အေျမာက္အမ်ားကိုဆိုလိုပါသည္။အထူးသျဖင့္ ယေန့ေခာတ္သည္ နည္း
ပညာေခာတ္ၾကီးျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ နည္းပညာနွင့္
ပတ္သက္ေသာ ပညာရပ္မ်ားသည္ အလြန္ကိုပင္ အဖိုး
တန္လွပါသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံသည္ နည္းပညာနွင့္ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္သည့္ အရာမွန္သမ်ွ နိမ့္က်လြန္း၏။ထို့ေၾကာင့္ အျမဲ
တမ္း သူမ်ားေနာက္တြင္သာ ေနရ၏။အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံ
မ်ားနွင့္ယွဥ္ လ်ွင္ပင္ အျမဲတေစ အေနာက္မွာ က်န္ခဲ႔ရ၏။ဥေရာပ နိုင္ငံမ်ားနွင့္ ဆိုေသာ္ကား ေျပာဖြယ္ရာ
မရွိေတာ့ေပ။က်ြန္ုပ္တို့လူငယ္မ်ားသည္လည္း နည္းပညာနွင့္ အလွမ္းေဝးလြန္းလွပါသည္။ေလ့လာသင္ယူမႈ
အားနည္းလြန္းသည္ဟု ထင္ပါသည္။ထိုအထဲတြင္ က်ြန္ုပ္သည္လည္း အပါအဝင္ျဖစ္၏။ဘာမွ မသိ၊မတတ္ေသာအခါ အျမဲတမ္း အားငယ္ရပါသည္။ေလ့လာသင္ယူ
မႈဆိုသည့္ေနရာတြင္လည္း က်ြန္ုပ္သည္ E Skill နွင့္
အလွမ္းကြာေနျပန္သည္။တစ္ခုခုဆိုလ်ွင္ သိခ်င္ တတ္ခ်င္လြန္း၍ Google Youtube စသည့္တို့တြင္ တီးေခါက္
ၾကည့္သည့္အခါ E Skill ကို မေက်ာ္နိုင္သည့္အတြက္ ေယာင္လည္လည္နွင့္ လွည့္ျပန္ခဲ႔ရခ်ည္းသာျဖစ္၏။
ထိုအရာက က်ြန္ုပ္တို့အတြက္ ၾကီးမားေသာ အတားအဆီး တစ္ခုျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
E.Skill အတားအဆီးေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ေလ့လာသင္ယူမႈသည္ အထမေျမာက္သျဖင့္ ဆရာမ်ားထံ ခ်ည္းကပ္ရျပန္ပါသည္။သိလိုေသာ အရာမ်ားရွိသည့္အခါ ကိုယိ့ထက္ သိေသာ တတ္ေသာ သူအားလံုးကို ဆရာတင္၍
ရုိက်ိဳးစြာ ခ်ည္းကပ္ရ၏။ဆရာမ်ားထံ တြန့္ဆုတ္စြာပင္
ေမးျမန္းရပါသည္။သို့ေသာ္လည္း ေဟာက္ခံထိသည့္အခါက မ်ားလွသည္မို့ ေမးရမွာ တကယ္ပင္ လန့္
ေနမိပါေတာ့သည္။အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာမ်ားသည္လည္း
စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ရွင္းျပ ေျပာျပၾကပါသည္။သို့ေသာ္လည္းမိမိက ဘာမွ မသိမတတ္ေသာအခါ မ်က္နွာငယ္လြန္းလွ၏။တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားမရစြာျဖင့္
ေဒါသျဖစ္မိသည္။မတတ္ေလျခင္း မတတ္ေလျခင္း
ေအာ္ဟစ္၍ ထုရုိက္ပစ္ခ်င္မိသည္။တစ္ခါမွတ္မိပါေသး
သည္။Eng စာတစ္ပိုဒ္ မသိ၍ သြားေမးမိရာ ဆဲဆိုျခင္းခံရျပီး Block ပါBlock သြားသည္။ထိုေၾကာင့္ ေမးျမန္းရမွာကိုပင္ တြန့္ဆုတ္လာမိ၏။
မသိေသာ အရာတစ္ခုကိုဒီအတိုင္း မထားဘဲ သိလာတတ္လာေအာင္ ေလ့လာသင္ယူခ်င္၏။သူမ်ားတကာနွင့္မယွဥ္နိုင္ေစကာမူ ဟိုး အေနာက္မွာ က်န္ရစ္ျခင္း
မ်ိဳးကား မျဖစ္ခ်င္လွပါ။သို့ေသာ္ ေလ့လာသင္ယူျခင္း
တြင္ကား မည္သို့သင္ယူရမည္နည္း။မည့္သူဆီမွာ သင္ယူရမည္နည္း။ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ သိေသာ သိတတ္ေသာ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မိမိတတ္ေသာပညာ
ကို လက္ဆက္ကမ္း ဖို့ တြန့္ဆုတ္ေနတတ္ၾကသည္ဟု
ထင္မိပါသည္။(အားလံုးကို မဆိုလိုပါ)။ထိုအခ်က္ကသည္ မွားယြင္းေသာ အယူအဆျဖစ္သည္ဟု ေတြးလ်ွင္
မွားလိမ့္မည္မထင္ေပ။
က်ြန္ုပ္တို့သည္ ပညာမတတ္ေသာအခါ အလြန္ပင္
မ်က္နွာငယ္ရပါသည္။နိွမ့္ခ် ဆက္ဆံခံရသည္။ရုိက်ိဳးစြာ သင္ယူခ်င္မိသည္ ကပင္ ဆဲဆိုျခင္းကိုခံရ၏။ထို့ေၾကာင့္
က်ြန္ုပ္ဆံုးျဖတ္ခဲ႔ပါသည္။တစ္ေန့ ပညာမတတ္ေသာ
က်ြန္ုပ္ နိွမ့္က်ခံရေသာ၊မ်က္နွာငယ္ရေသာ ဘဝမွ
လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားမည္ဟူ၍ပင္။

မွတ္ခ်က္။ ။ထိုPostသည္ မိမိခံစားခ်က္သက္သက္သာထုတ္ေဖာ္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ထိခိုက္ေစလိုေသာစိတ္သည္ အလ်င္းမရွိပါ။

-ေလးစားစြာျဖင့္
-ေႏြဦးသစ္
-@kyawthuyein
-MSC-252