​ေႏြရင္​့ႏွင္​းစက္​..၁

​ေႏြရင္​့ႏွင္​းစက္​..၁

credit-org-source
" မိန္​းမတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ ဂုဏ္​သိကၡာကို လွ်ာဖ်ား​ေပၚတင္​ၿပီး ဖ်က္​ဆီးပစ္​တတ္​တဲ့ ႐ွင္​့လိုလူနဲ႔ ဆံုဆည္​း​ေပးခဲ့တဲ့ ကြၽန္​မရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုပဲ အျပစ္​တင္​လိုက္​မယ္​..႐ွင္​့မွာ အစ္​မ​ေတြ ႏွမ​ေတြ အ​ေမ​ေတြမ႐ွိလို႔ ကိုယ္​ခ်င္​းမစာတတ္​ရင္​လည္​း ​ေနာင္​တစ္​ခ်ိန္​ ​ေနာင္​တ​ေတြ မရပါ​ေစနဲ႔လို႔ ဆု​ေတာင္​း​ေပးခဲ့မယ္​...ထင္​...မင္​း...လတ္​..."

သူမ အံႀကိတ္​သံနဲ႔ ​ေျပာၿပီး လွည္​့ထြက္​ခဲ့လိုက္​တယ္​။ထင္​မင္​းလတ္​ရဲ႕ ႏႈတ္​ခမ္​းဖ်ားက မထီတရီအျပံဳး​ေတြ​ရဲ႕ ​ေလွာင္​ရိပ္​​ေတြက သူမကို ပါး႐ိုက္​လိုက္​တာထက္​ ပိုၿပီး နာ​က်င္​​ေစခဲ့တယ္​​။
မ်က္​ႏွာကို ပင္​့​ေမာ့ၿပီး မ်က္​ရည္​​ေတြမက်​ေအာင္​ ထိန္​းထားလိုက္​​ေပမယ္​့ သူမ မတတ္​ႏိုင္​ခဲ့ဘူး။

အယံုလြယ္​ခဲ့တာ မဟုတ္​ပါပဲနဲ႔ ဆံုဆည္​းမိခဲ့တဲ့ ယံုၾကည္​ခဲ့မိတဲ့ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္​ပဲ အျပစ္​တင္​ရင္​း သူမအတြက္​ ငို​ေႂကြးပစ္​လိုက္​​ေပမဲ့ ရင္​မွာ နာ​ေနဆဲ ဒဏ္​ရာက​ေတာ့ မ​ေပ်ာက္​ႏိုင္​ခဲ့​ေတာ့ဘူး..။
အဲ့ဒီဒဏ္​ရာဟာ ​ေသရာပါလည္​း ျဖစ္​​ေကာင္​ျဖစ္​ႏိုင္​တယ္​ဆိုတာ သူမကိုယ္​တိုင္​ ပိုသိ​ေနခဲ့ပါတယ္​...။

သူမ မ်က္​ဝန္​း​ေတြမွာ မ်က္​ရည္​စ​ေတြနဲ႔မို႔ အျမင္​​ေတြက ​ေဝဝါး​ေနခဲ့တယ္​။​ေက်ာပိုးအိတ္​​ေသး​ေသး​ေလးကို ျဖစ္​ကတတ္​ဆန္​းပဲ လက္​မွာ ဒီအတိုင္​း ဆြဲကိုင္​ၿပီး လမ္​းမ​ေတြထက္​မွာ ​ေလွ်ာက္​​ေနခဲ့လိုက္​တာ...
တိမ္​ညိဳတိမ္​မည္​း​ေတြကို ျမင္​​ေပမဲ့ ထီးကိုလည္​း ယူမလာခဲ့သလို ​ေက်ာပိုးအိတ္​ထဲမွာလည္​း သူမရဲ႕ ထည္​့​ေနက်မိန္​းက​ေလးအသံုးအ​ေဆာင္ ဘီး မွန္​နဲ႔ ဒိုင္​ယာရီစာအုပ္​ပါး​ေလးက လႊဲရင္​ ဖုန္​းပါ ပါမလာခဲ့တာကို သူမ သတိမထားခဲ့မိဘူး​ေလ..
​မိုး​ေရ​ေတြ တ​ေပါက္​​ေပါက္​နဲ႔ ခုန္​ဆင္​းလာၾက​ေပမဲ့ သူမ ခိုစရာ​ေနရာကို မ႐ွာ​ေတာ့ပဲ မ်က္​ႏွာကို ပင္​့​ေမာ့လို႔ ဒီအတိုင္​းပဲ ​ေလွ်ာက္​သြား​ေနခဲ့လိုက္​တယ္​။ သိပ္​မၾကာခင္​မွာပဲ မိုး​ေတြသည္​းလာ​ေပမဲ့ သူက မ​ေရြ႔မလ်ား ရပ္​​ေနမိတုန္​းပဲ..

credit-org-source
ကုန္​သြားၾကစမ္​း..သူ႔အတြက္​က်တဲ့ ငါ့မ်က္​ရည္​​ေတြ ဒီမိုး​ေရ​ေတြနဲ႔ အကုန္​​ေမွ်ာသြားၾကစမ္​း...

သူမရဲ႕ပါးျပင္​မွာ မ်က္​ရည္​​ေတြ​ေရာ မိုး​ေရ​ေတြ​ေရာ ​ေရာ​ေႏွာ​စီးဆင္​း​ေနၾကၿပီ​ေလ...

မ်က္​လံုး​ေတြကို မွိတ္​ခ်လိုက္​​ေတာ့ ထင္​မင္​းလတ္​ရဲ႕ ​ေလ်ာ့ရဲရဲအျပံဳးထဲက ​ေလွာင္​ရိပ္​​ေတြကို ထင္​ထင္​႐ွား႐ွား ျမင္​​ေတြ႔​ေနရတယ္​..
သူမ​ေခါင္​းကို ခါယမ္​းပစ္​လိုက္​ၿပီး သူမ ​ေလွ်ာက္​​ေနတဲ့ လမ္​း​ေဘးက ကုကၠိဳပင္​ ျမစ္​​ေပၚမွာ ထိုင္​ခ်လိုက္​မိတယ္​။

ထင္​မင္​းလတ္​..
သူမဘဝထဲကို တခဏဝင္​လာခဲ့ၿပီး တစ္​သက္​စာ ဒဏ္​ရာကို ​ေရာဂါရင္​့ရင္​့ ​နဲ႔ ​ေပးသြားခဲ့သူ။
ခ်မ္​းသာတယ္​..လြတ္​လပ္​တယ္​...ပြင္​့လင္​းတယ္​..အျမဲတမ္​း ထီမထင္​ဟန္​နဲ႔ ျပံဳးရိပ္​ဆင္​ ​ေခ်ာ့ျမဴ​ေနတတ္​တဲ့ ႏႈတ္​ခမ္​းတစ္​စံုနဲ႔ လူ​ေခ်ာတစ္​​ေယာက္​...
အစ္​မ​ေတြၾကားမွာ အလိုလိုက္​ခံ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​..။
ငယ္​ကတည္​းက ယုယဆိုတဲ့ နာမည္​နဲ႔ ဆန္​႔က်င္​စြာ ႐ုန္​းကန္​ခဲ့ရတဲ့ သူမနဲ႔ ထင္​မင္​းနဲ႔က ဘယ္​လိုမွ ဆက္​စပ္​ပတ္​သက္​ဖြယ္​​ေတာ့ မ႐ွိခဲ့​ေပမယ္​့ အ​ေၾကာင္​းတရားမ်ားစြာက ပတ္​သက္​ဖို႔ ဖန္​တီးလာခဲ့​ေလရဲ႕..။
သူမရဲ႕ ဘဝ​ေ႐ွ႕​ေရးအတြက္​ သူမရဲ႕ဘဝ႐ုန္​းကန္​မႈထြက္​​ေပါက္​က ပညာဆိုတာ ယုယက နားလည္​​ေနခဲ့ၿပီးသားမို႔ သူမ စာကိုပဲ ႀကိဳးစား​ေနခဲ့တယ္​။ မျပည္​့စံုျခင္​း​ေတြၾကားထဲက သိမ္​ငယ္​ျခင္​း​ေတြကို သူမ စာႀကိဳးစားျခင္​းဆိုတဲ့အရာ​ေတြထဲမွာပဲ ျမႇဳပ္​ႏွံထားမိတယ္​။

ပညာကို အ​ေပ်ာ္​သင္​သာ သင္​တဲ့ ထင္​မင္​းလတ္​က​ေတာ့ သူမနဲ႔ ဆန္​႔က်င္​စြာ အ​ေပါင္​းအသင္​းမ်ားစြာနဲ႔ ​ေဟး​ေလးဝါးလားကို ပိုသ​ေဘာက်တဲ့သူ..။

သူမတို႔ ​ေတြ႔ဆံုျခင္​းက ႐ိုးစင္​းစြာပဲ ဆယ္​တန္​းဓာတု​ေ​ဗဒဘာသာလက္​​ေတြ႔ခန္​းထဲမွာ စတင္​ခဲ့တယ္​။စည္​းကမ္​းႀကီးတဲ့ ဆရာမရဲ႕ တစ္​​ေယာက္​ခ်င္​း ထုတ္​ျပရတဲ့ ​ေဖာ္​ျမဴလာမွာ သူမအတြက္​က လြယ္​လင္​့တကူျုဖစ္​ခဲ့​ေပမဲ့ ထင္​မင္​းလတ္​အတြက္​​ေတာ့ အ​ေတာ္​ ဒုကၡမ်ား​ေနခဲ့တယ္​​ေလ.။

credit-org-source
" ယုယ ငါ့ကို ကူညီပါအံုးဟ.."
နဂိုက သိပ္​ခင္​ၾကလြန္​းတာ မဟုတ္​​ေပမဲ့ တစ္​တန္​းတည္​းသားခ်င္​း သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြမို႔ သူမ ဆရာမအလစ္​မွာ သူ႔ကို ​ေျပာျပလိုက္​တယ္​။
အဲ့ဒီကူညီမႈက​ေန စတင္​ခဲ့တဲ့ ခင္​မင္​မႈ​ေတြက​ေန သူမအ​ေပၚထားတဲ့ ထင္​မင္​းလတ္​ရဲ႕ အခ်ိဳး​ေတြ သိသိသာသာႀကီး ​ေျပာင္​းလဲလာခဲ့တယ္​။

ပထမဆံုး ရင္​ခုန္​ျခင္​းနဲ႔ ပထမဆံုး ခ်စ္​ခဲ့မိသူ ယုယဆိုတဲ့ သူမတစ္​​ေယာက္​ ထင္​မင္​းလတ္​အ​ေပၚမွာ တကယ္​ပဲ ၫႊတ္​တိမ္​းခဲ့တယ္​ဆိုတာ ဝန္​ခံပါတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ သူမက ကိုယ္​က်င္​့တရားနဲ႔ ပတ္​သက္​လာရင္​ ဘယ္​​ေတ့ာမွ အတိမ္​းပါးမခံခဲ့ဘူး။ ခ်စ္​သူခ်င္​း​ေပမယ္​့ ဆိတ္​ကြယ္​ရာကို ႏွစ္​​ေယာက္​ထဲမသြားဘူး..လူၾကားသူၾကားထဲ လူအျမင္​မသင္​့​ေအာင္​ ဘယ္​​ေတာ့မွ မ​ေနခဲ့ဘူး။ ထင္​မင္​းလတ္​ရဲ႕ အခြင္​့အ​ေရးက သူမရဲ႕ လက္​က​ေလး ကိုင္​ဖို႔​ေလာက္​ပဲ ျဖစ္​ခဲ့​ေလရဲ႕...။
အလိုလိုက္​ခံ ဘဝကလာတဲ့ ဉာဥ္​ဆိုး​ေလးနဲ႔ ထင္​မင္​းလတ္​ရဲ႕ မ​ေက်နပ္​ခ်က္​​ေတြက အဲဒီက​ေန စတင္​ခဲ့မွန္​း သူမ မရိပ္​မိခဲ့ဘးူ..။

:::::>>> အပိုင္​း ၂သို႔...

Writter @yekungsatthone
Msc 213