ႏူးည့ံရီေဝေစတတ္ေသာ က်ိန္​စာ (ဇာတ္သိမ္း)

" အ​ေမ....."

ကြၽန္​​ေတာ္​ က​ေလးငယ္​တစ္​​ေယာက္​လို ဝမ္​းနည္​းတႀကီး ႐ိႈက္​ငိုပစ္​လိုက္​မိသည္​။ကြၽန္​​ေတာ္​ အမုန္​းႀကီး မုန္​းခဲ့​ေသာ မိန္​းမတစ္​​ေယာက္​အတြက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​ရည္​က်ရမိ​ေလၿပီ။

" အ​ေမ....​ေမ....​ေမ....."
ကြၽန္​​ေတာ္​့ စကားသံ​ေတြ ထစ္​အ ​တိုးဝင္​သြား​ေလသည္​။အ​ေမ့ပါးျပင္​မွာ မ်က္​ရည္​စအခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ ကြၽန္​​ေတာ့ကို ျပံဳးျပလိုက္​​ေသာ အျပံဳးမ်ားထဲတြင္​........

.............................

Photo credit facebook
ထက္​ျမက္​​ရယ္​....
ဘဝဆိုတာ တို​ေတာင္​းလြန္​းတယ္​တဲ့။ အဲ့ဒီအထဲကမွ ငါ့အတြက္​ကမ်ား ပိုၿပီး တို​ေတာင္​း​ေလသလားဟာ....
ငါ့ဘဝမွာ လုပ္​ခ်င္​တာ​ေတြကို လုပ္​ခဲ့​ေပမယ္​့ ငါျဖစ္​ခ်င္​တာ​ေတြ ျဖစ္​ခြင္​့မရခဲ့ဘူး..ငါ့ဘဝမွာ ဆို႔နင္​့မႊန္​းက်ပ္​ခဲ့တိုင္​း ဘယ္​သူ႔ကိုမွ ဖြင္​့​ေျပာခြင္​့မရခဲ့ဘူး...။
ငါ့ဘဝမွာ ဟိုးငယ္​စဥ္​ ခန္​႔တို႔နဲ႔ ​ေနခဲ့ခ်ိန္​​ေတြၿပီးတဲ့​ေနာက္​မွာ ​ေပါ့​ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​ ရယ္​​ေမာမိခဲ့တာ နင္​့ဆီ ​ေရာက္​ၿပီးတဲ့ ​ေနာက္​မွာ​ေပါ့....။
ငါ ခန္​႔ဆီကို ခဏလာတာ ျဖစ္​​ေပမဲ့ နင္​့ဆီမွာ အမွတ္​မထင္​ ၾကာ႐ွည္​သြားတဲ့ အခိုက္​အတန္​႔မွာ ငါ​ေပ်ာ္​တယ္​။ ငါ့ကို နင္​မုန္​း​ေနခဲ့တာ သိသိႀကီးနဲ႔ နင္​့ဆီမွာ ​ေနရတာ ငါလြတ္​လပ္​​ေပါ့ပါးတယ္​...
ငါက ​ေပါ့ပ်က္​တဲ့ မိန္​းမတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​ခဲ့​ေပမယ္​့ ​ေလာကႀကီးကို ပိုၿပီး ​ေလး​ေလးနက္​နက္​ သိပါတယ္​ ထက္​ျမက္​ရယ္​...။
လူ​ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ​ေပါင္​းသင္​း​ေနထိုင္​ခဲ့တာ အထူးသျဖင္​့ ​နက္​တို႔လို ​ေယာက်္​ား​ေလး​ေတြနဲ႔ လက္​ပြန္​းတသီး႐ွိ​ေနခဲ့တဲ့ ငါက နင္​တို႔ ​ေယာက်ား​ေလး​ေတြ အ​ေၾကာင္​းကို ပိုသိပါတယ္​....

အထူးသျဖင္​့​ေတာ့ နင္​့အ​ေၾကာင္​း​ေပါ့....
ငါ့ဘဝမွာ ငါ့ကို တခဏ​ေလးပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ​ေအးခ်မ္​းမႈ ​ေပးႏိုင္​ခဲ့တဲ့ နင္​့အရိပ္​ထဲမွာ ငါ​ေတြ႔သမွ် ​ေယာက်္​ားသားမ်ားစြာနဲ႔ ကြဲလြဲ​ေနခဲ့တဲ့ နင္​့သိကၡာကို ငါ​ေလးစားတယ္​ ထက္​ျမက္​။

ဘဝတိုတို​ေလး​ေနရ​ေပမယ္​့ နင္​့လိုလူရဲ႕ အရိပ္​မွာ ခိုလွံုလိုက္​တာခ်ည္​းဆိုရင္​ ဒါမွမဟုတ္​ ဆူးသက္​တို႔ အ​ေဒၚတို႔လို မိသားစုအရိပ္​မွာပဲ ခိုလွံုခြင္​့ရမယ္​ဆိုရင္​ ငါ ​ေက်နပ္​တယ္​..

...............................

Photo credit facebook

ဟိုးက​ေလးဘဝကတည္​းက ခန္​႔နဲ႔ယွဥ္​တိုင္​း ဆူးသက္​နဲ႔ ယွဥ္​တိုင္​း ​ေမတၱာ ငတ္​ခဲ့တဲ့ ​ေမ့ကို သနားခ်စ္​နဲ႔ ခ်စ္​ခဲ့တဲ့ အ​ေဒၚ့ကို ခုတစ္​ခါ ျပန္​​ေတြ႔ ျဖစ္​ရင္​ ​ေမ​ေလ အ​ေဒၚ့ရင္​ခြင္​ထဲ တိုးဝင္​ၿပီး က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ငိုပစ္​မယ္​....

အားရ​ေအာင္​ ငိုၿပီးရင္​ အားရ​ေအာင္​ ရယ္​မယ္​..
အဲ့ဒီအခါက အ​ေဒၚက သီရိ​ေလး...အ႐ူးမ​ေလး အခုထိ က​ေလးဆန္​တုန္​းပဲလို႔ ​ေမ့ကို ​ေျပာ​မလား....

အ​ေဒၚ့ကို ​ေမလြမ္​းတယ္​။ဘဝမွာ စိတ္​ပ်က္​အားငယ္​စရာ ၾကံဳတိုင္​း အ​ေဒၚ့ကို သတိရတယ္​...

ခန္​႔က ​ေမ့ကို ခ်စ္​သတဲ့ အ​ေဒၚလို႔ ​ေျပာၿပီး အ​ေဒၚနဲ႔ ဝိုင္​းရယ္​ၾကမယ္​။ ဆးူသက္​နဲ႔ အတူတူ ခန္​႔ကို ဝိုင္​း ဟားၾကမယ္​။ ဆူးသက္​​ေလးကိုလည္​း ခ်စ္​တယ္​။
သူ႔အ​ေမဆီက ​ေမက ဖဲ့ယူလိုက္​တဲ့ ​ေမတၱာအတြက္​ ဘယ္​​ေတာ့မွ စိတ္​မဆိုးခဲ့တဲ့ ညီမ​ေလး ဆူးသက္​.....

ခန္​႔က ​ေမ့ကို ခ်စ္​တယ္​တဲ့။ လက္​ထပ္​ခ်င္​တယ္​တဲ့...တန္​လို႔လား ခန္​႔ရယ္​။ ​
​ေမဆိုတဲ့ မိန္​းမတစ္​​ေယာက္​၊ ​ေယာက်္​ားတကာရဲ႕ ရင္​ခြင္​ထဲက​ေန ရယ္​​ေမာ​ေနႏိုင္​တဲ့ ​ေမသီရိဆိုတဲ့ မိန္​းက​ေလးတစ္​​ေယာက္​က သူ႔ရဲ႕ ျဖဴစင္​လြန္​းတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​းကို လက္​ထပ္​လိမ့္​့မယ္လို့ ထင္​​ေန​ခဲ့တဲ့ ​ေမ့ရဲ႕ အခ်စ္​ရဆံုး အခင္​ရဆံုး သူငယ္​ခ်င္​း​ေလး အ႐ူး​ေကာင္​​ေလး....

ခန္​႔ရယ္​ နင္​့အ​ေၾကာင္​း​ေတြးတိုင္​း ငါငိုတယ္​။ အခု ဒီဒိုင္​ယာ​ရီ​ေလးကို ​ေရးၿပီး ငါငို​ေနမိျပန္​ၿပီ။

ငါ့ကိုယ္​ငါ​ေတာင္​ ျပတ္​သားခြင္​့မ႐ွိတဲ့ ငါက နင္​့အ​ေပၚ စိမ္​းကားရက္​စက္​တဲ့ စာကို ​ေရးဖို႔ ဘယ္​​ေလာက္​အားယူခဲ့ရလဲ နင္​မသိခဲ့ဘူး​ေနာ္​။ငါဆိုတဲ့ မိန္​းက​ေလးတစ္​​ေယာက္​အတြက္​ နင္​ အသက္​ကုိပါ အ​ေသခံသြားတယ္​​ေနာ္​.....
ငါ အက်ယ္​ႀကီး​ ​ေအာ္​ငို ပစ္​ခ်င္​တယ္​....

နင္​သာအနားမွာ ႐ွိ​ေသးရင္​ နင္​့ကို စိတ္​႐ွိ လက္​႐ွိ ခါၿပီး အ႐ူး​လို႔ အက်ယ္​ႀကီး ​ေအာ္​ပစ္​ခ်င္​တယ္​..အ႐ူးရဲ႕.......

.......................

ငါ ​ေနျပန္​ ​ေကာင္​းလာခဲ့ၿပီ ခန္​႔။
နင္​က ငါ့အတြက္​နဲ႔ အ​ေသခံခဲ့တာ။ ငါက ငါ့အျပစ္​နဲ႔ငါ အ​ေသၾကံခဲ့တာ...
ဒါ​ေပမဲ့ဟာ ​ေလာကႀကီးက မတရားဘူး သိလား..ငါျဖစ္​ခ်င္​တာဆို ဘယ္​​ေတာ့မွ ျဖစ္​ခြင့္​့မရခဲ့ဘူး....

ငါ့ဘဝမွာ ရင္​ဖြင္​့ခြင္​့ မဲ့ခဲ့တဲ့ စကာ​းေတြကို ထက္​ျမက္​ကို ရင္​ဖြင္​့ခဲ့မိတယ္​။

ခန္​႔ရယ္​.....
ထက္​ျမက္​ရဲ႕​ေဖးမမႈ​ေတြ​ေအာက္​မွာ ငါ ျပန္​လည္​႐ွင္​သန္​မႈ​ေတြသာ မကပဲနဲ႔ ငါ့ရဲ႕ ​ေပ်ာ္​ရွၽင္​မႈ​ေတြကိုပါ ျပန္​ရခဲ့တယ္​....

ငါ......​ေပ်ာ္​လိုက္​တာ....

.............................

Photo credit facebook

ငါ့ဘဝအတြက္​ ​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​ဆိုတာ ႐ွိ​ေသးရင္​ အ​ေဒၚ့ဆီကို သြားမယ္​။
အ​ေဒၚနဲ႔ အၾကာႀကီး​ေနမယ္​...စကား​ေတြ အမ်ားႀကီး ​ေျပာမယ္​။
ငါ့ဘဝထဲက​ေန ငါ့အိမ္​မက္​ဆိုး​ေတြထဲက​ေန ငါ လြတ္​​ေျမာက္​​ေအာင္​ လုပ္​မယ္​....
အဲ့ဒီ အခ်ိန္​မွာ ငါ သိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေလမလား.....

အဲ့ဒီအ​ေၾကာင္​း​ေတြ ​ေတြးရင္​ ငါ သိပ္​​ေပ်ာ္​လြန္​းလို႔ထင္​တယ္​...
ငါ့ႏွလံုး​ေတြ​ေတာင္​ ​ေအာင္​့တယ္​..
ဒါ​ေပမဲ့ ငါ လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​ ျပံဳး​ေနမိဆဲပဲ...။
................

မ​ေမသီရိ
အသက္​ ( ၂၇ )ႏွစ္​

​ေက်ာက္​ျပားျဖဴျဖဴ​ေပၚက စာလံုး​ေလး​ေတြကို မမွိတ္​မသုန္​ၾကည္​့ရင္​း မတုန္​မလႈပ္​ ရပ္​​ေနခဲ့မိတာ ဘယ္​​ေလာက္​​ၾကာ​ေနခဲ့ၿပီမွန္​းပင္​မသိ။

မိုးသားတိမ္​လိပ္​​ေတြ ညိဳညိဳ​ေတြကိုလည္​း မသိ။​ေလျပင္​းတိုးသံ​ေတြကိုလည္​း နားမ​ေထာင္​အား...
ဒီလုိ​ေနရာကို ဒီအခ်ိန္​တိုင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​ရာက္​ျမဲ....
ဒီလိုအခ်ိန္​​ေတြတိုင္​း ဒီ​ေနရာမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​ရွိ​ေနခဲ့တာ သံုးႏွစ္​တိတိ ႐ွိခဲ့​ေလၿပီ။

ကြၽန္​​ေတာ္​့ လက္​ထဲက ​ေမရဲ႕ ဒိုင္​ယာရီစာအုပ္​အနက္​​ေလးကို အုတ္​ဂူ​ေပၚ အသာအယာ တင္​လိုက္​မိသည္​။ ထိုစဥ္ ​ကြၽန္​​ေတာ္​နည္​းတူ ျဖဴႏုတည္​ၿငိမ္​တဲ့ လက္​​ေလးတစ္​ဖက္​က စာရြက္​​ေလးတစ္​ရြက္​ကို တင္​ၿပီး ​ေက်ာက္​ခဲ​ေလးနဲ႔ ဖိခ်လိုက္​​ေလသည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​ တအံ့တျသသံျဖင္​့ လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​မိစဥ္​..
" ဟင္​....ဆူး...ဆူးသက္​....အဲ ..."
" ဟုတ္​ပါတယ္​ တကာႀကီး...​ေလာကႀကီးဟာ ထင္​မွတ္​မထားတဲ့အရာ​ေတြနဲ႔ လွည္​့ပတ္​​ေနၾကရတာ မဟုတ္​လား..."

တည္​ၿငိမ္​​ေသာ စကားသံမ်ားျဖင္​့ စကားဆို​ေနခဲ့​သူက ဟိုစဥ္​က ႏုငယ္​လြန္​းတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ ညီမ​ေလး ဆူးသက္​တဲ့။
" ​ေလာက ႀကီးရဲ႕ ျဖစ္​ပ်က္​သမွ်​ေတြကို သိပ္​​ေၾကာက္​သြားမိတဲ့ ​ေနာက္​မွာ တကာႀကီးဆီကို စာပို႔လိုက္​ၿပီး​တဲ့​ေနာက္​မွာပဲ ဆရာ​ေလးက လမ္​းမွန္​ကို ​ေတြ႔႐ွိခဲ့​ေတာ့တာပဲ။အားလံုးကို သံ​ေယာဇဥ္​ ျဖတ္​လိုက္​ႏိုင္​ၿပီ တကာႀကီး...။ အခုဆို ဆရာ​ေလးဘဝက အမ်ားႀကီိး ​ေအးခ်မ္​း ​ေနပါၿပီ..."
" က်..က်​ေနာ္​...အဲ တပည္​့​ေတာ္​.."
"ဟင္​း....ဆရာ​ေလး တကာမႀကီးနဲ႔ ​ေတြ႔ၿပီးသြားပါၿပီ။ အ​ေၾကာင္​းစံုကိုလည္​း သိၿပီးပါၿပီ တကာႀကီး..သတၱဝါ​ေတြရဲ႕ ကံဆိုတာ သိပ္​​ေၾကာက္​စရာ ​ေကာင္​းတာပါပဲ​ေလ..."

ဆရာ​ေလးက တည္​ၿငိမ္​စြာ လွည္​့ထြက္​သြားစဥ္​
" ဆရာ​ေလး...​ေက်းဇူးျပဳၿပီး တပည္​့​ေတာ္​ကို ဆရာ​ေလး သီတင္​းသံုးတဲ့ ​ေက်ာင္​း...."
ဆရာ​ေလးက တခဏမွ် ​ေျခလွမ္​း​ေတြကို ရပ္​လိုက္​ၿပီး
" တကာမႀကီး သိပါတယ္​.."
ထိုမွ်သာ ​ေျပာၿပီး ထြက္​ခြာသြား​ေလသည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​ ဆရာ​ေလးတင္​ထားခဲ့သည္​့ စာရြက္​​ေလးကို ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ အလႉ​ေငြ ျဖတ္​ပိုင္​း​ေလး...
ကြယ္​လြန္​သူ ​​မေမသီရိအား ရည္​စူး၍ ဆရာ​ေလး ​ေဒၚဓမၼနနၵီ ​ေကာင္​းမႈ တဲ့...

မိုးစက္​​ေတြ တ​ေဖ်ာက္​​ေဖ်ာက္​ က်လာခဲ့​ေလၿပီိ။ကြၽန္​​ေတာ္​ ရပ္​​ေနမိဆဲ....
ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေကာင္​းကင္​ႀကီးကို ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ့ မ်က္​ႏွာထက္​သို႔ မိုးစက္​​ေတြ ခုန္​ဆင္​းလာ​ေနၾကဆဲ....

႐ုတ္​တရက္​ကြၽန္​​ေတာ့ ​ကိုယ္​​ေပၚ မိုး​ေရ​ေတြ မက်​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ မတ္​တပ္​ထရပ္​လိုက္​ၿပီး ​ႏြယ္​့လက္​ထဲက ထီးကို ယူလိုက္​သည္​။
" ​ေမာင္​ရယ္​...."
​ႏြယ္​က တီးတိုး ဆို၏။
" ​ေမာင္​့ကို ခြင္​့လြတ္​ပါ ႏြယ္​..."
ႏြယ္​က ျပံဳးလိုက္​၏။
" ဒီအ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြ အားလံုးကို ​ႏြယ္​သိၿပီးသား​ေလ ​ေမာင္​ရဲ႕။ ႏြယ္​ ဟိုမွာ ​ေက်ာင္​းတက္​​ေနတုန္​းကတည္​းကႀကီးနဲ႔ အန္​တီက ႏြယ္​့ကို အျမဲ ​ေျပာျပခဲ့တယ္​။ ႏြယ္​အစက​ေတာ့ ​ေမာင္​့ကို စိတ္​ဆိုးမိ​ေသး​ေပမယ္​့ ​ေမာင္​့သိကၡာကို ႏြယ္​ယံုၾကည္​ခဲ့ပါတယ္​ ​ေမာင္​..
တကယ္​​ေတာ့ ​ေမကို ႏြယ္​ကိုယ္​တိုင္​လည္​း သနားတယ္​။ အကယ္​၍မ်ား ​ေမသာ အခုထိ ႐ွိ​ေနခဲ့​ေသးရင္​ ႏြယ္​ ကိုယ္​တိုင္​ ​ေမာင္​နဲ႔..."
ကြၽန္​​ေတာ္​ ႏြယ္​့ လက္​နဲ႔ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြကို ပိတ္​လိုက္​မိသည္​...

" ​ေမာင္​ ႏြယ္​့ကို ခ်စ္​ခဲ့တာက တကယ္​ပါ။ ဒါ​ေပမဲ့ ​ေမာင္​့ဘဝမွာ အသနားမိဆံုးသူ အမုန္​းဆံုးသူနဲ႔ သံ​ေယာဇဥ္​အျဖစ္​မိဆံုးသူ အမွတ္​အရဆံုးသူကို ျပပါဆိုရင္​​ေတာ့ ​ေမ့ကိုပဲ ျပမိလိမ္​့မယ္​လို႔ ​ေမာင္​ ဝန္​ခံပါရ​ေစ ႏြယ္​ရယ္​....ဒါ​ေပမဲ့ ႏြယ္​့ကို ​ေမာင္​ တကယ္​ ခ်စ္​ခဲ့တာပါ..."

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ထြက္​ခြာလာခဲ့ရာ လမ္​းတ​ေလွ်ာက္​ မိုး​ေရတို႔က လိုက္​လံ ကခုန္​​ေနၾကဆဲ။
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို နားလည္​​ေပးႏိုင္​တဲ့ ဇနီးတ​စ္​​ေယာက္​ ျဖစ္​ခဲ့တဲ့ ႏြယ္​့လက္​ကို ကြၽန္​​ေတာ္​ တင္​းတင္​း ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​မိသည္​.....
​ႏွစ္​​ေယာက္​သား ၿပိဳင္​တူ ​ေနာက္​သို႔ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​မိၾက​ေတာ့ ​ေမ့လဲ​ေလ်ာင္​းတည္​႐ွိရာ အုတ္​ဂူ​ေလး အ​ေပၚမွာ ​ေမ့ရဲ႕ သား​ေရဖံုး ဒိုင္​ယာရီစာအုပ္​​ေလးက ​ေလ​ေတြ​ေၾကာင္​့ လွန္​ထြက္​သြးာၾကၿပီး စာရြက္​​ေလးတစ္​ရြက္​က မးိုဖဲြ​ေတြၾကားက ​ေကာင္​းကင္​ ပ်ံလႊင္​့လာခဲ့​ေလသည္​...။

ကြၽန္​​ေတာ္​ သိပါသည္​ ..
​ေမရဲ႕ မၿပီးျပတ္​​ေသးသည္​့ ဒိုင္​ယာရီ​ကို ထာဝရ အဆံုးသတ္​​ေပးခဲ့​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​ ကိုယ္​တိုင္​ ဒိုင္​ယာရီ စာအုပ္​ၾကား ညႇပ္​ထားခဲ့​ေသာ စာ​ေလး.....
အထူးသျဖင္​့ ​ေမ့ လက္​ထဲက ​ေတြ႔ခဲ့တဲ့ စာရြက္​​ေလး....
​ေမ့အသက္​ကို ​ေႁခြယူသြားခဲ့​ေသာ စာရြက္​​ေလး..
​ေမ့​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​​ေတြကို ႐ိုက္​ခ်ိဳးခဲ့ၿပီး ​ေမ့ကို heart attack ျဖစ္​​ေစခဲ့​ေသာ စာရြက္​​ေလး..
ဆူးသက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ​ေပးခဲ့​ေသာ စာရြက္​​ေလး ​ေလ....
​ေမ့ခမ်ာ သူ႔ကိုယ္​သူ ႏွလံုး​ေရာဂါရဲ႕ ​ေနာက္​ဆံုးအဆင္​့မွာ ႐ွိ​ေနခဲ့တာကို သိမွ သိခဲ့ပါ​ေလစ.....

ၿပီးပါၿပီ...
Writter @yekungsatthone
Msc 213