De dag van OPA-Grendel 16-06-2018

Als een enorme sportliefhebber, ik zit zwetend al zappend op de bank, heb ik me groen en geel geërgerd aan het leed dat diverse sporten tegenwoordig moeten ondergaan. Het politiek correcte denken strekt zijn tentakels uit in dingen waar ze heel ver vandaan moeten blijven. Als er één ding heilig is op deze planeet, dan is het sport. Ik ben helemaal van de politiek, laat daar geen misverstand over bestaan, maar politiek en sport moeten ver uit elkaars buurt blijven, en zeker wanneer je moeite hebt met de link te leggen tussen je puddingbuks en het daarbij behorende geslacht. In dat geval, ga kantklossen, ga kaboutermutsjes batikken, kan me niet rotten, maar bemoei je, wanneer je zelf al niet snapt dat lulletje/mannetje is, blijf in ieder geval ver weg van sport. Het is niets voor je, en je verneukt enkel mijn lol ermee.

Vroeger, en dat is nog niet eens zo heel erg lang geleden, keek je naar darts. En hoe ruk die wedstrijd ook was, het maakte geen reet uit. Al gingen de pijlen met moeite nog net op het bord, het was genieten. En waarom? Omdat je wist, dat er op enig moment een walk-on girl in beeld zou komen. Zo'n rondborstige, veel te schaars geklede meid met het lichaam van een avondje twijfelen over de huwelijkse belofte. Dat maakt zelfs een verloren wedstrijd van Mighty Mike nog het kijken waard.
Tegenwoordig lopen er maatpakken, alsof ze Wilders naar het bord begeleiden, met de spelers mee. En waarom? Omdat een stelletje dwaasseksuelen het als seksisme hebben bestempeld. Vrouwonvriendelijk, zo wordt gezegd. Ik zie geen zweep, ik zie geen ketting, sterker nog, ik denk dat die tieten door de sponsor zijn betaald, nou en?

Ook formule één moest eraan geloven. Geen Ferrarigirls, geen pitspoezen. Tegenwoordig moet je kijken naar een klaarkomende Allard Kalff, of Jack Plooij waar Rob Huess zich zit af te sjorren op beelden van rokende banden, iedere sjoeg zijn afwijking, nietwaar? Het maakt Formule één er niet leuker op.

Wat het echt heel erg verdrietig maakt zijn niet de GLHTBQXZYFTG en weet ik veel wat voor figuren er allemaal rondlopen, want die hoor je er nauwelijks of eigenlijk niet over. Nee het zijn die fatsoensneukers, van die glijmiddelfiguranten die al kwijlend proberen iedere links vibrerende droge schuurvingeraar het naar de zin te maken, die zijn erg. Ze hebben ook een naam. Waarom niet, zelfmoord heeft ook een naam, leven en laten leven, zou ik zeggen, maar dat is het probleem met deze droogpijpers. Ze laten anderen niet leven. Iedereen moet zich schikken in de wil van de Schijt Jeuk Wezens, oftwel, de SJW's.

Het is een apart volkje. Ze schreeuwen moord en brand, als er tijdens iets wat mannen, en ook lesbo's, jawel, die vinden dat ook leuk, ook maar één stukje huid teveel te zien is. Seksisme! Ja, de vrouwenjager, laat ik ons heteroseksuele mannen en lesbische meiden zo maar noemen, wordt niets meer gegund. Alles mag, maar geen vrouwenjacht, want dat is seksisme. Tenzij je natuurlijk een bepaalde uitheemse achterlijke ideologie aanhangt, maar dat terzijde.

Nou las ik gisteren een term die me eerste verbaasde. Ik wist niet wat het was, maar het schijnt echt te bestaan. Het is de "panseksueel". Jawel, de panseksueel. Wat het betekend mag je zelf uitzoeken, maar ik weet wel waar ik het mee associeer. Volgens mij is het eigenlijk "frituurpanseksueel". Want als ik kijk naar demonstraties van deze zogenaamde, door vaginale droogheid verzuurde zelfbevlekkers, is dat hun grootste passie, oftewel, meer kinnen dan kunnen.

Ik zou zeggen, wees vrouw, wees er trots op, laat zien wat je wilt zien, hou voor jezelf wat je voor jezelf wil houden en denk aan OPA.