Fotourywki #2: Cmentarz Łyczakowski/Lychakiv Cemetery

12 lutego roku Pańskiego 2019 wybrałem się Cmentarz Łyczakowski we Lwowie. Była to moja pierwsza wizyta nie tylko tam, ale też pierwszy raz we Lwowie. Być może w takiej sytuacji mógłbym skupić się bardziej na poznaniu Cmentarza od strony turystycznej – skorzystania z przewodnika czy też mapki i zobaczenia najbardziej popularnych cmentarnych obiektów, takich jak Orlęta, kaplica Baczyńskich i tym podobne, albo też zaliczyć groby i pomniki wszystkich wielkich Polaków tam spoczywających. Od samego początku jednak czułem potrzebę zejścia na ubocze i skupienia się na detalach, na tym, co zwykle może być pominięte, niedostrzeżone. Zatarte symbole, nieistniejące już twarze, groby czasami już niemalże anonimowe.

Idąc za tymi predylekcjami postanowiłem wyciągnąć telefon (a jakże!) i uwiecznić chociaż w części to, co przewijało mi się przed oczami, trafiało do głowy i przynosiło różnorakie refleksje. Jest coś niesamowicie spokojnego i kojącego w cmentarzach – oto jest miejsce, w którym można odpocząć!

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *

* * *
gdy mnie już spowije stara mgła
zmętnieje wzrok zblednie słuch
niech mówią za mnie te lata
długie niedołężne zmarnowane
przez palce przepuszczone
niech one snują swą pieśń
o drogach omylnych przepięknych
że oto przychodzę przechodzę
poprzez kwiaty i łzy
żegnam się

_{T.M. Zieleński (11?)}