Deadpool 2 - Czy jest lepszy od pierwszej części?

W ostatnim tygodniu byłem w kinie na dwóch filmach super bohaterskich. Na Avengers: IW oraz na Deadpool 2, a więc jak możecie się domyślić po tytule dziś pomówimy o tym drugim.

Będą SPOILERY, czytasz dalszy ciąg na własną odpowiedzialność

Jeden wielki zlepek klipów

Jestem jak najbardziej fanem filmowego ukazania Deadpoola, ale zarazem widzę jego słabości, o których warto pomówić na początku, aby potem piąć się dalej do tych lepszych cech filmu.

No więc jeśli spodziewaliście się, że kontynuacja skupi się bardziej na fabule niż na tworzeniu okazji do zrobienia (lub powtórzenia z jedynki) żartu, to się możecie troszkę zawieść. Wszystko z czym mamy do czynienia nie jest dobrym ciągiem przyczynowo skutkowym, ale nie dla tego chodzimy na takie filmy jak DP. Fabuła z jednej strony stara się mieć przesłanie, jednocześnie jest ono bardzo płytkie i oczywiste, zbyt oczywiste. Fakt, że wszystko jest dodatkowo dowcipami zmniejsza powagę tych mocniejszych scen, w efekcie mamy po prostu komedie udającą coś więcej. Czy to źle? Nie do końca, lecz chciałbym kiedyś zobaczyć film z DP ukazujący go bardziej jako smutnego klauna, który tylko na pozór jest wesołym gościem, a w środku kompletnym wrakiem człowieka ukrywającym swoje Ja za uśmiechem i czarnym humorem.

X-Force

Nie wiem co o tym myśleć, z jednej strony to dobrze, gdy film nie idzie utartymi szlakami i robi coś nowego, z drugiej wprowadzanie postaci tylko po to, aby zabić je po 5 minutach to naprawdę marnowanie czasu. Owszem żart jest zabawny za pierwszym razem, natomiast gdy spojrzymy jak wpływa on na film to jest już gorzej. W tym segmencie zamiast bez użytecznych X-Force równie dobrze mogłoby się znaleźć jakieś rozbudowanie wątku Domino lub Cable’a.

Cable, Domino i X-men

Dostajemy nowych bohaterów i wracają starzy przyjaciele z X-men, czy to dobrze? Tak jakby, Cable i Domino są świetnymi postaciami, które ewidentnie miały za mało czasu ekranowego, natomiast powrót drużyny X-men w dość mały składzie nie był konieczny. O ile ich pojawienie w pierwszym akcie filmu jest okej, to późniejszy trzeci akt ich nie potrzebuje, a końcową scenę akcji można było rozwiązać w inny sposób. Lubię te postacie, ale kolejny raz zabieramy czas ważnym postacią i wklejamy tam Yukio, która raz użyła swojego łańcucha, a jej kwestie sprowadzają się do „Hej, Wade” i to dosłownie nie mówi ona nic więcej.

Humor

Ten nie zawodzi, jest go więcej, jest bardziej kontrowersyjny, jest czasem bardziej meta, wszystkiego jest więcej. Mamy też powtórki żartów z jedynki, które troszkę rażą, ale nadal są zabawne. Jest to naprawdę dobre widowisko, jeśli oceniamy to na ramy normalnego filmu to nie powinniśmy to nie jest taki typ rozrywki. No właśnie, rozrywka to jest słowo klucz, dostajemy tu tego dużo i mimo swoich wad, ogląda to się całkiem przyjemnie. Choć była tam jedna scena, gdzie żart był za bardzo przeciągnięty i nieśmieszny już od samego początku (baby legs serio?!).

Podobało się

Tak, ale wątpię, że będę do tego filmu wracał tak jak do pierwszej części. Oryginalny DP był czymś świeżym i nie typowym, tu natomiast mamy powtórkę, tylko że bardziej. Wszystko jest bardziej, a nie koniecznie dostajemy lepsza historie, a to według mnie jest kluczem to długotrwałości filmu. Jeśli obraz przekazuje dobrą historie to nie starzeje się on tak szybko, mimo tego że ma pełno klisz swoich czasów. Jeśli spojrzymy na Memento od Nolana to zobaczymy, że dalej działa on jak podczas swojej premiery, natomiast pierwsze Avenger? No właśnie już oglądając je dziś nie robią wrażenia, historia jest płytka, efekty się postarzały, a relacje miedzy różnymi superbohaterami mamy teraz w każdym filmie tego typu. Wydaje mi się, iż o DP2 też szybko zapomnimy, kiedy to jedynka będzie z nami jeszcze długo jako ten wyjątkowy film dla swoich czasów kina zMarvelizowanego.

Odpowiadając na pytanie z tytułu: Nie :)