Życie to ciągła zmiana... No coś w tym jest! :)

Zmiany są dobre... Zawsze powtarzam to sobie kiedy próbuje wprowadzić do mojego życia coś nowego, porzucając coś już znanego. Tak było poszukiwaniem złotego środka dla treningu kardio. Bieganie po bieżni zastąpiłem mikstowym terenem i to nie było to. Zrezygnowałem z biegów na rzecz marszów i to dalej nie było to. W tym roku coś mnie tknęło żeby poeksperymentować i dokonać jakiejś małej zmiany w obszarze mojej aktywności fizycznej. Postanowiłem spróbować czegoś nowego, innego i tak zacząłem rzucać piłką do kosza :) . Mówię teraz wszystkim znajomym, że to najtańsze kardio w mieście :) ponieważ boisko szkolne jest za darmo a piłka kosztowała całe dwie dychy w Decathlonie. 30 min. biegania po boisku i rzucania do kosza daje całkiem niezły efekt. Pogoda właściwie nie ma znaczenia, zdażyło mi się biegać po boisku w drobnym deszczu. Problemem jest oblodzenie w mroźne dni od rana ale jak dotąd już koło południa lód znika i wieczorami mogę spokojnie poruszać się po boisku. Szczerze mogę ten sposób aktywności polecić zwłaszcza, że jak dla mnie nie jest ona tak monotonna jak zwykłe bieganie czy też marsze i czuje, że doskonale uzupełnia mój trening siłowy z ciężarami.

Duża zmiana pojawiła się w natomiast w obszarze mojej ukochanej pasji - koni... Zacząłem czytać więcej literatury fachowej na ich temat. Niesamowitym jest uczucie gdy patrząc na zachowanie konia rozumiem je. Wiem dlaczego tak a nie inaczej reaguje on na mnie czy też na inne konie w określonych okolicznościach. Bardzo ułatwia to nam współpracę i sprawia, że szybciej i dogłębniej uczę się tajników jeździectwa jak również "języka koni". Nic nie jest jednak za darmo. Praktycznie cały swój wolny czas poświęciłem w ubiegłym roku na wyjazdy do stajni i przebywanie wśród koni, obserwowanie ich, prace stajenne i padokowe, lekcje jazdy i rozmowy z bardziej doświadczonymi jeźdźcami. Kiedy nie miałem jazd i tak wyruszałem do stajni, bez względu na pogodę, aby podpatrzeć jak trenują inni, bardziej zaawansowani ode mnie jeźdźcy i popatrzeć na konie, poobserwować ich zachowanie i relacje w stadzie.

Cierpliwie, małymi kroczkami zbierałem tę wiedzę aż doszedłem do momentu gdy aby pójść dalej zacząłem czytać literaturę tematyczną, którą polecili mi ludzie, którzy na co dzień zajmują się pracą z końmi. Teraz w pracy na wyjazdy w teren zabieram książki o koniach.

Słowo pisane bez wątpienia bardzo poszerza wiedzę i zrozumiały odbiór zachowania tych wspaniałych zwierząt. Oglądając konie na żywo czy też w materiałach video mogłem na bieżąco weryfikować treści jakie przekazywały mi książki. To bardzo przyspiesza i ułatwia proces poznawania zachowań koni i metod pracy z nimi.

Myślę, że przełomem dla mnie była pierwsza lekcja jazdy w tym roku obejmująca wyjazd w teren i pierwsze galopady po lesie. Ten teren w galopie pozwolił mi zweryfikować ile nauczyłem się podczas lekcji jazdy w zastępie na padokach i ile jeszcze rzeczy muszę się nauczyć. Zrobiłem sobie szczery bilans swoich umiejętności i wyszło mi, że nie zmarnowałem czasu jaki poświęciłem na wyjazdy do leśnej stajni. Nabyte umiejętności sprawiły, że w siodle czuje się swobodnie, dogadujemy się z końmi i jazda stała się czystą przyjemnością.

Z drugiej strony teraz dopiero widzę ile jeszcze pracy i nauki jest przede mną... W najbliższą sobotę ponownie jadę w teren.