Uyuşturucu Madde Bağımlılığı İnsanlara Neler Yaptırır?

Merhabalar...

Bu  yazımda uyuşturucu maddelerin, insan psikolojisi ve insan davranışlarında ne gibi bir etkisi var onu anlatmaya çalışıcam.

Uyuşturucu kullanan bir kişi, normalde çok değer verdiği bir kişiyi, çok sevdiği bir insanı dahi zarar verip tabiri caizse ona fiziksel şiddette bulunabilir. Kişi "Ben hayatta böyle bir şey yapmam..."  diyebilir fakat ben bile şiddetle karşı olduğum uyuşturucuya Allah korusun başlasam ve sevdiklerime asla zarar vermem diyemiyorum. 

Çünkü beynimizin düşünen kısmı tamamen devreden çıkar. Sadece ve sadece maddeyi düşünür. Uyuşturucu kullanan bir kişi, özellikle yoksunluk bir anında, maddeyi çok arzuladığı bir anda onun için önemli tek şey vardır, o maddeye ulaşmak o maddeyi kullanmak. 

Bütün uyuşturucu maddelerin ortak bir özelliği vardır. Uyuşturucu maddeyi kullanan kişi ilk sefer kullandığında çok güzel bir an yaşar kendi tarifince. Fakat belli bir süre sonra, kişi o güzel anı tekrar yaşabilmek için her zaman ilk kullandığından daha fazla fazla madde alır. İlk seferlerde cebindeki para yetiyodu belkide ayda 3 sefer 5 sefer kullanıyordu. Ama ne zaman ki madde ihtiyacı artarsa o ilk seferdeki yaşadığı şeyleri yaşamak için fazla fazla içerse cebindeki parası yetmeme başlar. Ne kadar iyi ne kadar dürüst bir insan olursanız olun, iş şu hale gelir. Diyelim ki bir iş yerindesiniz, aldığınız maaş kullandığınız maddeye yetmiyo, iş yerinde bir köşeye yaslanırsız ve şöyle bir etrafı etrafı süzersiniz... Bir bakarsınız değerli bir şey var mı? Çalınacak bir şey var mı ? " YAPMAM ! " demeyin. Eğer madde kullanıyorsanız, kişinin öyle bir anı geliyorki, yapmam dediği şeyleri yapıyor.

İlk başta söylediğim gibi, madde kullanımı her zaman artan bir süreçtir. İlk başta yaşanılan şeyi tekrar yaşamak için, her zaman daha fazla maddeye ihtiyaç duyulur. Ama işin kötüsü bu merdiven şeklinde devam etme bir noktada son bulur ve iş şu boyuta gelir. Önceden kişiyi iyi hissettiren, rahatlatan madde, bir noktadan sonra kullanıldığı anda hiçbir etki yapmaz. Sadece kullanıldığı anda diğer insanlar gibi normal hale ulaşılır. Ama kullanılmadığı zaman, normal bir insandan öte bambaşka bir hale döner ve kişi kendini tanıyamiyacak hale dönüşür.

Bu yüzden madde kullanımının ileriki aşamalarındaki olan bireyler, normal olmak için madde kullanırlar. Kullanmadıkları zaman hem fiziksel hem psikolojik olarak ciddi anlamda, sıkıntılar yaşarlar. 

Kişinin, bu durumda hayatta tek bir gayesi kalır. Belki önceden bir ailesi, çocuğu, eşi vardı... Ama artık bunları bir tarafa iter ve sadece ve sadece maddeye odaklanır. Böyle bir durumda kişi, arada sırada bırakma çabalarıda gösterebilir fakat yeterince motive değilse yeterince kararlı değilse bu çabaların bir çoğu başarısızlıkla sonuçlanır. Sonrasında kişi başla-bırak, başla-bırak ciddi anlamda dejenere olur ve bir noktadan sonra " Bu merette bırakılmaz ki ya ! " der. Sonrasında kişinin hayattaki tek amacı madde olur ve diğer hiç bir insan onun için önemli değildir. Zaten bu şekilde yaşayan bir insan çokta fazla yaşamaz... 

Evet arkadaşlar, eğer böyle bir eğilim içindeyseniz ya da böyle eğilim içinde olan yakınlarınız, arkadaşlarınız varsa lütfen dikkat edin çünkü yukarda yazdıklarım madde kullananları bekleyen şeyler...

Sağlıcakla kalın :)