30 Gün Blog Yazısı Yazma Denemesi | 11. Gün | Kitap Listem-1

Merhaba arkadaşlar. Bugün yazımı yazmak için bilgisayar başına geçtiğimde, şöyle bir durup düşündüm. Sürekli ama sürekli vaktin hiçbir şeye yetmediğinden şikayet ediyorum, yeri geliyor kendi kendime söyleniyorum, yeri geliyor buradaki yazılarımda da dile getiriyorum. Aslında biraz kendimi boş bırakmak istemediğimden, yormak istediğimden belki de, sürekli daha çok şey yapmalıyım, durup düşünecek zaman bırakmamalıyım kendime modundayım. Durup düşünmek iyi gelmiyor çünkü.

Eskiden kafamı bir şeylere takmak istemediğimde yatağıma gömülür saatlerce kitap okurdum. Bana iyi gelen tek şey bu olurdu çünkü. Başka hayatların içine sızar, kendimi gizlerdim aklımca. Şu sıralar aslında ihtiyacım olan şey de o aslında. O, evin en küçük odasındaki her daim yatmaya hazır düzensizlikteki yatağıma gömülüp saatlerce okumak, okumak, okumak. Gözlerim kıpkırmızı olana dek sadece okumak. Ama arada kilometreler var ve o küçücük oda bir başkasını ağırlıyor şimdi.

Hep dilimde şu cümleler; bu aralar ne iki satır kitap okuyabiliyorum ne de izlemek istediğim filmleri ya da dizileri izleyebiliyorum. Bir yerlerde bir hata yapıyor olmalıyım. Ya vaktimi verimli kullanamıyorum ya da kısıtlı zamana çok şey sığdırmaya çalışıyorum. Acaba hangisi. Bunu öğrenmek için bir yöntem geldi aklıma. Bir defterimi bu iş için kullanmam gerekliydi. Bazı zamanlar deli gibi defter stoğu yaptığım doğrudur. Ama iş kullanmaya gelince "kullanmaya kıyamama" gibi saçma sapan hallere giriyorum. Yapmam gereken şey şuydu: bir defteri bulunduğu kalabalıktan sıyırıp almak :)

İçlerinden bir tanesine "kıymak" epey zamanımı aldı doğrusu. Ama işte defterim masamda, tam karşımda duruyor. Başardım! :) Şimdiki görevim; gün içinde aklımdan geçen, şunu da yapsam harika olur dediğim planlarımı, yapılacak işleri vs. bu deftere yazıp, tarihleri ile kayda geçirip yaptıkça listeden kaldırmak. Bu sayede hem geçmişe dönüp üzerini çizdiklerimi gördükçe "galiba bütün günümü boş geçiriyorum" düşüncesinden kurtulacağım, hem de listede üstü çizililer arttıkça yapmam gerekenler azalacağı için daha çok şey yapmaya fırsatım olacak. Yazdığım ve kayda geçirdiğimde şunu da ortadan kaldırmış olacağım; "az vakitte çok şey yapmak isteyip gün sonunda hiçbirini yapamamış olma" durumunu. Bazen bu duruma çok sinirleniyorum ama elimde değil. Hazırsak başlayalım.

Bu işi çok fazla sıkı tutup kendimi bıktırmak istemiyorum. Bunun için gerçekçi hedeflerle ilerlemeliyim. Öncelikle okumak istediklerimin bir listesini çıkararak başlayabilirim. Daha sonra filmler, diziler, böyle devam ederim. Şimdilik bu hedefi kısa vadeli düşündüğüm için upuzun bir listeye gerek yok. Hem de bitirdiğimde tüm listeyi bitirmiş olmak daha çok mutlu eder beni. Önce kitap listemi oluşturayım. Alıp okumadığım, yarım bıraktığım ve tavsiye edilen ama okuma fırsatı bulamadığım kitaplardan oluşsun istiyorum listem.

Kitap Listem:

1- Bülbülü Öldürmek, Harper Lee

1960 yılında yayımlandığından bu yana bütün edebiyatseverlerin gönlünde özel bir yer edinen, Pulitzer ödüllü Bülbülü Öldürmek Amerika’nın güneyinde yaşanan ırkçılığı ve eşitsizliği bir çocuk kahramanın, Scout Finch’in gözünden anlatıyor.

Listenin en başında bulunan kitabım bu. Uzun uzun zaman önce edindiğim ama bir türlü başlayamadığım bir kitap. Bu kitabı da bitirdikten sonra "neden daha önce okumamışım ki" diye kendi kendime sorduğum kitaplar arasında yerini alacak diyor içimdeki ses. Böyle söylediğim birkaç kitap oldu şimdiye dek. Daha önce okumuş olsam belki yine aynı ben olacaktım ama ya hayatımda çok büyük değişikliğe yol açsaydı, acaba şimdi nasıl biri olurdum diye düşündüğüm kitaplar bunlar. Kitabımıza dönersek; bu zamana kadar o kadar çok kişi tavsiye etti ki, her ne kadar okumadığım için çok etkili olmamış gibi görünse de en azından kitabı edinmişim, bu da bir şeydir değil mi. Kitabın hem filmi hem de radyo tiyatrosu olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim. Önce kitabı okuyup daha sonra filmini izlemeyi çok isterim. Radyo tiyatrosunu da geceleri dinlemek, özellikle karanlıkta ve sessizlikte kulaklığı takıp dinlemek harika oluyor.

Birkaç alıntı ekleyeyim, belki benim gibi şimdiye dek okumayanlar da merak ederler.

Başka insanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Çoğunluğa bağlı olmayan tek şey insanın vicdanıdır.

İnsanların tuhaf olduklarına karar verdim. Zorunlu olmadıkça onlar konusunda kafa patlatmayacaktım.

Bizim mahkemelerimizde, beyaz adamın dünyasıyla siyah adamın dünyası karşı karşıya geldiğinde, her zaman beyaz adam kazanır. Bunlar çirkin ama hayatın gerçeği.
"Gerçek olması doğru olduğu anlamına gelmez," dedi Jem...

Ben bu yazıyı yayınladığımda çoktan ilk kitabıma başlamış olacağım. Siz bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım diye başlayan, dramatik filmlerin mektup girizgâhı gibi oldu değil mi :) Ama böyle sözleştik kendimle. Hatta bunun için Goodreads hesabımı bile ayarladım ki bu yolculuğa -evet bunun adı benim için bir "yolculuk" çünkü- çıkıyorsam, şimdiden sonraki gelişimimi takip edebileyim. Neyi okuyacağım dedim, neyi okudum, neyi okumadım bileyim. Bu listeye giren her kitabımı orada da listeme ekleyerek ilerleyeceğim. Kaç kitap olacak şimdiden kestirmek zor, zamanla göreceğim. Bir de şunu düşündüm. Daha önce okuduğum ama hakkında iki satır da olsa bir şey kayda geçirmediğim için üzülerek söylüyorum ki unuttuğum kitaplarım var. Onları da bu listeye dahil edeceğim ki hem hatırlayayım hem de onların da yazılarını yazarak bende bıraktıkları hisleri ara ara okumak üzere kağıda dökebileyim. Lafı çok uzattım biliyorum. Bugünlük bu yazımı burada bitireyim, yarın listenin geri kalanına devam ederim.

Okuyan herkese çok çok teşekkürler.