Zagłada amerykańskiego Bizona

Zagłada amerykańskiego bizona

Rok:1870

Mężczyzna stojący obok góry z czaszek bizonów w czasie masowej zagłady tych zwierząt, usankcjonowanej przez władze USA, która miała na celu sprowadzenie głodu w indiańskich plemionach. Szacuje się, że przed kolonizacją Ameryki przez Europejczyków populacja bizona amerykańskiego liczyła miliony osobników. Pod koniec XIX wieku bizon stanął przed groźbą wyginięcia, głównie z powodu nadmiernego odstrzału. Polowanie na bizony amerykańskie było wówczas ulubionym sportem białych uzbrojonych w broń palną. Urządzano wycieczki pociągami na prerie, podczas których mieszczuchy bawiąc się w myśliwych, strzelały do bezbronnych zwierząt z okien wagonów. Na polowanie do Ameryki przyjechał nawet syn cara rosyjskiego Wielki Książę Aleksy Aleksandrowicz.

„Tym, co musieliśmy umieć – my biznesmeni ze strzelbą – było zabicie za jednym strzałem. Nasz sukces opierał się na przytłaczającej głupocie bizona, bez wątpienia najgłupszej zwierzynie łownej na świecie… Jeżeli zraniłeś przywódcę, nie zabijając go od razu, reszta stada, czy byłoby to sztuk trzy czy trzydzieści, zbierała się wokół niego i głupio kręciła w kółko… Wtedy wystarczyło wybierać sztuka po sztuce i uważać, by za każdym strzałem padło martwe zwierze… aż do czasu, kiedy całe stado zostanie zmiecione. Pewnego razu wziąłem 269 skór zużywając tylko 300 naboi”.
W 1900 r., po masakrze, która miała miejsce w drugiej połowie XIX wieku, na wolności doliczono się ich kilkadziesiąt sztuk. Gatunek, będący naturalnym źródłem pożywienia Indian, uratowało od wyginięcia Amerykańskie Towarzystwo Ochrony Bizona (American Bison Society) oraz utworzenie kilku parków narodowych. W latach 90. XX wieku populację bizonów oceniano na około 20 tysięcy osobników.

Źródło: http://rarehistoricalphotos.com/bison-skulls-pile-used-fertilizer-1870/