Word Poetry Challenge #21 : "Kalawakan"

pinagmulan ng larawan

"Mahal kita", aking iwiwika sa iyo sinta
Saksi ang asul na dagat, malalim at payapa
Sa ilalim ng sinag ng buwang kay rikit
Sa saliw ng hangin at tahimik na langit

Nais na ika'y yakapin sa itaas ng bundok
Isisigaw na ikaw lamang ang itinitibok
Pangako sa'iyo ito kapiling ng ulan
Pag-irog sa iyo hinding-hindi mapaparam

Mahinhing mga ulap sabay nating pagmasdan
Magkahawak kamay, puspos ng pagmamahalan
Tadhana at trahedya, subukin man
Pagsuyo ko sa'yo kailanman di magkukulang

Sabay tayong mangarap kasama ng mga bituin,
di masukat gaya ng pagtitinginan natin
Nag-uumapaw, tunay at dalisay
Tumatagos hanggang kabilang buhay

Ganitong pagsinta kay sarap pangarapin
Sa tamang panahon akin nawang maranasan din
Ang puso ay nanaginip, humihimig
Dumadalangin ng wagas na pag-ibig

Sa lawak ng mundong ibabaw
Sa lawak ng yaring buhay
Balang araw mapagtatanto ko ang daan tungo sa'yo
Balang araw matatagpuan mo rin ako

Naway iparating ng buwan ang aking pasabi
Sana'y ipaabot ng langit na ikaw ang itinatangi
Naway dalhin ng hangin ang pag-ibig ko sa'yo
Sana'y ibulong ng ulap ang pagmamahal ko

Ngunit sa ngayon ako'y maghihintay, mag-aasam
Kung kailan tayo pagtatagpuin ng kapalaran
Nasaan ka man ngayon "Mahal kita"
Kahit na hindi pa tayo nagkikita...

Pinaghiwalay man ng bituing laksa-laksa
O nasa pagitan ng karagatang milya-milya
Humadlang pa man matatayog na bundukan
Gamit ang puso ika'y masusumpungan

Ikaw ay yayakapin, hahalikan
Ako'y rin ay iyong mahahagkan
Dahil tayo ay nasa ilalim lamang
nang nag-iisang kalawakan.