ගෝල්ෆේස් වල හවසක් | 5% to SSL Charity

ඒක ඇත්තටම කලින් ප්ලෑන් කරපු හවසක් නෙමෙයි!. අපිට කොටුවට යන්න ඕනෙකමක් තිබුණා බඩු ටිකක් ගන්න. හැබැයි ඊටත් වඩා ඕනෙකම තිබුණා මහන්සිය නිවාගන්න
අපි හය දෙනාගෙන් හතර දෙනෙක්ට විතරයි ඕනෙ වුණේ ගෝල්ෆේස් එක පැත්තට ගිහින් ඇවිදලා එන්න. මුහුද පේන තැනක වාඩි වෙලා හිටියත් හිතට සැනසීමක්. ඉතින් අපේ වැඩේ ඉවරකරගෙන අපි හතර දෙනා ගෝල්ෆේස් එක පැත්තට ගියා.

අපි වගේම එතනට ආව අය ගොඩක් හිටියා. සමහරු සරුංගල් අරිනවා සමහරු සෙල්ලම් කරනවා, සමහරු කනවා ,සමහරු වාඩි වෙලා බලන් ඉන්නවා ආදරේ කරන අය මුහුද දිහා බලාගෙන කතා කරනවා. සමහරු තනියමත් වාඩි වෙලා මුහුද දිහා බලන් හිටියා. ඔය අස්සෙ මම නූඩ්ලස් එකක් කන ගමන් මගේ යාලුවෝ තුන් දෙනා එක්ක වාඩි වෙලා අහසයි මුහුදයි, අර ලොකූවට පිම්බිලා එන සබන් බෝලයි දිහා බලන් හිටියා. එතකොට හරිම සැහැල්ලුයි!

අපි හතර දෙනෙක්ම හිටිය හින්දයි දැන්ම යන්න ඕනෙ කියලා අදහසක් තිබුණෙ නැති හින්දයි අපි අඳුර වැටෙනකම්ම එහෙට වෙලා හිටියා. අහසයි මුහුදයි වෙන් වෙලා පේන් නැති ඈත ක්ශිතිජයේ පොඩි ලයිට් එළි පේනකොට ඇත්තටම මට කතන්දර ගොඩාක් මතක් වුණා. රොබින්සන් අන්දරය, ටයිටැනික්. රොබින්සන් කෲසෝ! මං හිතන්නෙ ඔයාලා මේ කතන්දර දන්නවා.

රසවත්ම දේ මේකයි. පහුවෙනිදා උදේ මට මම ටිකක් දන්න ඒත් කවදාවත් මුණ ගැහිලා කතා කරලා නැති කෙනෙක් ගෙන් මෙහෙම message එකක් ඇවිත් තිබුණා. " ඊයෙ රෑ ගෝල්ෆේස් එකේ හිටියා නේද? මම දැක්කා"

ඒ වගේ පොඩිම පොඩි සිද්ධිත් මට හරිම රසවත්!😍