Hayvanlar, Uygun Olmayan Diyetler ve Paraziter Enfeksiyonlar

Bu yazıya, daha antibiyotik enjekte edilen hayvanların asıl zarar veren sıhhat tesirleriyle alakalı olarak özel bir ilmi araştırma yapmadığım ile ilgili bir feragatname ile başlayacağım.

Daha sonra bir rençperin bana söylediği bir şey ile ilgili bir noktaya değineceğim. Bu özel rençper keçilerini mısır ve şekerli desteklerden yapılmış peletlerle besliyor ve onlara nemlendirici vermek zorunda kalıyorlardı ve Arden Anderson'ın hayvanlar yalnızca kendilerine göre tabii bir perhizle beslenmeleri vaziyetinde, serbest bırakılmasını önerdiklerini belirtti. Tüm bakteriyel enfeksiyonlar ve nemden arındırmaya gerek yoktur. Benim kadar genç birinin metotlarını sorguladığı için çok sinirlendi ve bana “Mükemmel, o kişi hiç keçi yetiştirmedi” diye konuştu. Keçi yetiştirme deneyimi olan rastgele biri, yok edilmeleri gerektiğini biliyor. ”Bu ifadeyi attığı dispepsi tarif etmek zor. Keçilerin sıhhatli olmaları için müdahalesine ihtiyacı olduğunu ve müdahalesini gerektirdiğini düşünüyor. Aslında zıddı. Onların parazit enfeksiyonlarına yakalanmalarına kapı aralayan müdahalesi. Bunu görebilme yeteneğinin yetersizliği, büyük ihtimalle, ezici bir anne olma eğilimiyle ilgilenen duygusal meselelerden kaynaklanmaktadır. O her vakit hayvanlar için ve aslında diğer insanlar için meselelere kapı araladı ve sonra kurtarmaya girdi. Hem de buzdolabında “Kurtarılma sırası bende mi?” Yazan bir işaret dahi vardı. Bunu bir sefer sordum. İlgi düzeyini anlamıyor gibi görünüyordu.

Bir keçi sistemindeki solucanlar çoğunlukla küçük kürk tutamları kabarması ve genel kabuğun parlamasını kaybetmesiyle gösterilir. Keçi suyunu giderici, bu parazitik organizmaları, keçinin vücudunda mikro organizmalar için toksik olan maddeleri dağıtarak hedef almayı amaçlar. Ancak, bu maddelerin birkaç kusuru vardır. Öncelikle, binlerce olası türün bulunduğu belirli paraziti amaçlayabilir veya amaçlamayabilirler. Disbiyozun, hayvan türünün ve toprağın kendine has tabiatına dayanarak çoğalırlar. Bu yüzden parazitin net niteliklerini, böyle bir maddenin amaçlayabileceği şekilde düşünmek olanaksızdır. Bu maddelerdeki ikinci kusur, hücreler tarafından sindirilebilir maddelerin metabolize edildiği şekilde metabolize edilmemeleri ve bu yüzden parazitlerle savaşmak için ilaç içinde enerji kullanacak olan keçi hücreleri değil, aksine. anti-paraziter maddeler, enfeksiyonun bulunduğu yer için umutlarını bulacaktır, paraziti öldürecek ve daha sonra keçi sisteminin içinde bırakılacaktır. Bu ilaçlarla alakalı üçüncü problem, hayvanın sindirim sistemi içerisindeki spesifik bakterileri hedef almak için kullandıkları mekanizmaların aynı temel mikroorganizma özelliklerinden bazılarına sahip olan yararlı bakterileri de öldürdüğüdür. Bu nedenle, parazit bir kez öldürüldüğünde, Keçi'nin bağırsağında, genellikle alanı savunan faydalı mikrofloranın müdahalesi olmadan, yeni zarar veren parazit organizmaların gelişmesi için açık bir alan olabilir. Bu maddelerle dördüncü problem, meselesi asıl sebeplerinden çözememeleridir.

Burada temel bir faraziyede bulunmalı ve en temel faraziyelerimizi buna göre değiştirmeliyiz. Bu faraziye, Hayvanlar doğal olarak sağlıklıdır. Refahları için bize ihtiyaçları yoktur ve şayet bir çeşit hastalık geliştirmişlerse, anormal bir şey vardır ve bu nedenle bir meseleye kapı aralayan bir şey vardır. Bu, sadece hayvanlarımızın tarihi bağlamlarına, orijinlerine, perhizlerine ve yolcularına derinlemesine bakarsak ortaya çıkan farkındalıktır. Daha sonra perhizlerinin ve alışkanlıklarının, çoğunlukla ot beslenmelerine karşın, tarihin diğer bölümlerinde olduğundan çok değişik olduğunu fark ettik. Dediğim gibi, beraber çalıştığım rençper, keçilere mısır bazlı tatlı yem verdi ve ilkbahardan hazana kadar otlarla beslenmiş olsalar dahi küçük bir alanda tuttu.

Tarihsel bağlama baktığımızda, hayvanlarımızın her vakitkinden daha hastalandıklarını da fark edebiliriz. Dolayısıyla direk bir nedensellik değilse bir korelasyonun olması gerekir. Vakit içinde geri dönmeyelim, şuurdan düşelim. Daha kolay olsun. İnsan tabiatını denklemden çıkarın. Ne yemek yiyorlardı? Çim. Dönemi. Onlar da daha serbestti. Daha büyük boşlukları vardı. Dolaşmaktan hoşlanıyorlardı. Sonra bizimle tanıştılar. Ve bu büyük bir anlaşma değil. Fakat şayet aniden içeri girip kırbaçları kırarsak, bize gülmekten can verecek olan hayvanların taleplerini kırarsak, onlara güveniriz ve onları öldürürsek yiyecek bir şeyimiz olmaz. Tamam, hala nebatlar var, ancak o organizma sınıfına da hiçbir şey yapmıyoruz gibi davranma.