ငါကြဆရာ
ငါကြဆရာ
ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းဆရာေပါက္စဘဝ ပထမဆံုး လက္ဦးဆရာက ဟိုး ေတာနယ္ေလးက ဆရာႀကီး ဦးျမေအာင္။ ဆရာႀကီးက မူလတန္းေက်ာင္းအုပ္။ ကၽြန္ေတာ္က လက္ေထာက္ဆရာ။
“ဆရာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းဆရာ ျဖစ္ေအာင္သင္ေပးပါ”
“အိမ္း … သင္ေပးရမွာေပါ့။ မင္း ေက်ာင္းဆရာ ျဖစ္မျဖစ္ အမ်ားႀကီး စမ္းစရာ မလိုပါဘူး။ သံုးခ်က္နဲ႔ စမ္းရင္ လံုေလာက္ပါတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး အမိန္႔ရွိပါ”
(၁) ပင္လယ္ထဲ လက္ပစ္ကူးကြာ
(၂) ေတာင္တက္ကြာ
(၃) ခရီးထြက္ကြာ
“ဆရာႀကီးခင္ဗ်ား ဆန္းလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွင္းျပပါ။ ေရကူးနည္း၊ ေတာင္တက္နည္း၊ ခရီးထြက္နည္း ေလးမ်ား”
“ပထမဆံုး သင္ခန္းစာ (၁) ပင္လယ္ထဲ လက္ပစ္ကူးရေအာင္။ ကဲ … ေက်ာင္းမွာ မင္းတစ္ေယာက္တည္း သင္ေပေတာ့”
ဆရာႀကီးက လူရြတ္ႀကီးကလည္းျဖစ္။ ျပန္လည္းမေျပာရဲ။ မူလတန္းကို သူငယ္တန္းကေန စတုတၳတန္းအထိ တစ္ေယာက္တည္းသင္ရ။ ကေလးေတြကငို၊ ေသးေတြကစို၊ အီးအီးေတြကပါ၊ ရန္ေတြကျဖစ္၊ သူငယ္တန္းမွာ ၿငိမ္မယ္လို႔စ၊ ဒုတိယတန္းမွာ ေနာင္ဂ်ိန္ခ်။ ေတာင္ကိုေျပးရင္ ေျမာက္ကဆူ၊ အေရွ႕ကိုေျပးရင္ အေနာက္ကပူ။ ေအာင္မယ္ေလး ေသသာေသလိုက္ခ်င္ေတာ့။ ေက်ာင္းခန္းမႀကီးတစ္ခုထဲမွာ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ေျပးေနရတဲ့ ဆရာေလးဘဝကို ျမင္သာၾကည့္ေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္ကုန္ေတာ့မယ္။ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနရာက
“ဆရာႀကီး”
“ေဟလကြာ”
“ကၽြန္ေတာ့္ကို ပင္လယ္ထဲ လက္ပစ္ကူးခိုင္းခဲ့တာ မွတ္မိေသးလား”
“မွတ္မိသားပဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ကူးႏိုင္ၿပီလား။ ဆရာျဖစ္ၿပီလား”
“အင္း … မင္း ေတာင္တက္လိုက္ဦးကြာ”
“ဘာလုပ္ရမွာလဲဆရာႀကီး”
“ေဟာဒီမွာ ႐ံုးစာေတြေရး၊ လစာထုတ္ဖို႔ ဘီလ္ဆြဲ၊ သင္နည္းမွတ္စုေရး၊ ေက်ာင္းေခၚႀကိမ္သြင္း၊ စာေမးပြဲ ေမးခြန္းထုတ္၊ အေျဖလႊာေတြစစ္၊ ေအာင္စာရင္းထုတ္ကြာ”
အလိုေလး သက္သာမလားလို႔ ဆရာလုပ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာလည္း စာေတြေရး၊ အိမ္ကိုလည္း စာအုပ္ေတြယူ၊ ဇယားေတြျဖည့္၊ စာရင္းေတြသြင္း။ ေမးခြန္းကလည္းထုတ္။ ေလ့က်င့္ခန္းေတြလည္းစစ္။ အေျဖလႊာေတြကို စစ္ေဆး။ ေအာင္စာရင္းထုတ္။ ေမာလိုက္တာ
ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းပိတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္လုပ္ေတာ့
“ဆရာႀကီး ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္တက္ၿပီးၿပီ။ ဆရာျဖစ္ၿပီလား”
“အလိုဗ်ာ … ေက်ာင္းဆရာဆိုတာ ေျမျဖဴကိုင္တတ္႐ံုနဲ႔ ျဖစ္သလား ခရီးထြက္ဦး”
ၿမိဳ႕ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ မြမ္းမံသင္တန္းတဲ့ တက္လိုက္ရတာ။ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု။ မၿပီးေသးဘူး။ မူလတန္း ဆရာျဖစ္သင္တန္းတဲ့။ တစ္လဆိုေတာ့လည္း သြားတက္။ တစ္လၿပီးေတာ့ တစ္လသင္တန္း တက္ၿပီးသူမ်ား တစ္ႏွစ္သင္တန္းတက္ရန္ ဆိုေတာ့လည္း ထပ္တက္။ ထြက္လိုက္ရတဲ့ခရီး။
ဒီလိုနဲ႔ သင္တန္းဆင္းလာ။ တာဝန္က်တဲ့ရြာကို ျပန္ေရာက္။ ဆရာႀကီးကို သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ေလး ျပၿပီးေတာ့
“ဆရာႀကီး ကၽြန္ေတာ္ ဆရာျဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္။ ဒီမွာ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ရလာၿပီ”
“ကိုတင္ညြန္႔ … တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ခရီးမထြက္ခင္ကတည္းက ဆရာျဖစ္ေနတာပါ”
“ဘယ္လိုလဲဆရာႀကီး နားမလည္လို႔ပါ”
“ခင္ဗ်ား ေက်ာင္းသားပင္လယ္ႀကီးထဲကိုလည္း မရြံမရွာ၊ မပင္မပန္းလက္ပစ္ကူးႏိုင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ စာရြက္ စာတမ္း စာအုပ္ေတြဆိုတဲ့ ေတာင္ႀကီးကိုလည္းေအာင္ျမင္စြာတက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ခင္ဗ်ားဆရာ ျဖစ္ေနတာပါဗ်ာ” တဲ့
(သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားအား ဦးခိုက္လ်က္)
တင္ညြန္႔
photo : google
