ငတက္ျပားသင္တန္း
ေပယ်ာလကန္တိုင္းျပည္မွာ သူခိုးႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တကယ့္ကို ေစာရနကၡတ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေမြးလာတာ ျဖစ္လို႔ ဖမ္းမမိပါဘူး။ ကိုယ္ေပ်ာက္သူခိုးလို႔လည္း နာမည္ေက်ာ္တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ သူခိုးႀကီးက အသက္လည္းႀကီးလာ ခိုးလည္းမခိုးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ခိုးအားေတြက်လာေတာ့ မိန္းမ ကလည္းနည္းနည္း ျငဴစူခ်င္လာတယ္။ သားသမီးေတြကလည္း မေလးစားခ်င္ေတာ့ဘူး။
photo from google
သားတစ္ေယာက္က
“အေဖရယ္ … အေဖက ေသေတာ့မွာ … ဒါေၾကာင့္ အေဖမေသခင္ ခိုးနည္းေလးေတြ သင္ေပးခဲ့ပါဗ်ာ”
“သားရယ္ သူခိုးေခတ္က သိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး”
“ဘာျဖစ္ျဖစ္အေဖရယ္ ခိုးစားတာ၊ လုပ္ကိုင္စားရတာထက္ေတာ့ သက္သာပါတယ္”
“ခိုးစားရတာ သက္သာတယ္ မထင္နဲ႔သားရယ္ … ဉာဏ္ရွိရတယ္”
“အေဖ့ႏွယ္ … သူမ်ားဆီက ပစၥည္းခိုးတာပဲ ဉာဏ္ရွိရမွာလား”
“သူခိုးဆိုတာ ဉာဏ္ကူမွ လြတ္တယ္”
“အေဖက ကိုယ္ေပ်ာက္တယ္ဆို”
“ကိုယ္ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူးသားရယ္”
“ဘာျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္ကို အေဖ့ခိုးနည္းေလးေတာ့ ေပးခဲ့ပါ”
“ေအးေလ … ဒီည လိုက္ခဲ့ေပါ့”
ဒီလိုနဲ႔ ညေရာက္ေတာ့ သူခိုး သားအဖ နန္းေတာ္ထဲ ဝင္ခိုးၾကတယ္။ နန္းေတာ္ထဲက ဘ႑ာတိုက္ထဲအထိ ေရာက္လာၿပီ။ အေဖျဖစ္သူက သားကို ဘ႑ာတိုက္ထဲ ဝင္ခိုင္းတယ္။ သားကလည္း ဝင္သြားေရာ တံခါးကို ခ်က္ခ်ၿပီး
“သူခိုး … သူခိုး” လို႔ေအာ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတယ္။
ရက္စက္တဲ့အေဖပဲ။ သားကို တံခါးပိတ္ၿပီး သူခိုးလို႔ေအာ္ေျပးရတယ္လို႔။
ဒါေပမဲ့ ညဥ့္နက္ေတာ့ သားက အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။
“အေဖရာ အေတာ္ရက္စက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို တံခါးပိတ္ၿပီး သူခိုးလို႔ ေအာ္ေျပးရတယ္လို႔”
“ေအးေလ … မင္းအခု အဖမ္းခံရလို႔လား။ အိမ္ေတာင္ ျပန္ေရာက္လာၿပီး မဟုတ္လား”
“ကံေကာင္းလို႔ေပါ့။ ဉာဏ္ကူလို႔ လြတ္လာတာ”
“ေအး … ငါ့သား သူခိုးစာေမးပြဲေအာင္သြားၿပီ။ ဘုရင့္ဘ႑ာတိုက္ကေနၿပီးေတာ့ေတာင္ ဉာဏ္သံုးၿပီး လြတ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီဆိုေတာ့ မင္းသူခိုးလုပ္စားလို႔ ရသြားၿပီ။ ငါအနားယူေတာ့မယ္”
ဒီလိုနဲ႔ သူခိုးမ်ိဳးဆက္ေတြဟာ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး လက္ေတြ႔ပညာေပးခဲ့ၾကတာပဲဗ်။
ဒါေၾကာင့္ နန္းေတာ္ထဲမ်ား “သူခိုး … သူခိုး” ေအာ္ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးတဲ့ေကာင္းေတြမ်ား သတိသာထားၾက ေပေတာ့။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အဲဒါ ေလ့က်င့္ေနၾကတာဗ်။ သူခိုးလက္မွတ္ရ လက္ေတြ႔သင္တန္းေပါ့။
ေပယ်ာလကန္တိုင္းျပည္မွာ သူခိုးႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တကယ့္ကို ေစာရနကၡတ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေမြးလာတာ ျဖစ္လို႔ ဖမ္းမမိပါဘူး။ ကိုယ္ေပ်ာက္သူခိုးလို႔လည္း နာမည္ေက်ာ္တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ သူခိုးႀကီးက အသက္လည္းႀကီးလာ ခိုးလည္းမခိုးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ခိုးအားေတြက်လာေတာ့ မိန္းမ ကလည္းနည္းနည္း ျငဴစူခ်င္လာတယ္။ သားသမီးေတြကလည္း မေလးစားခ်င္ေတာ့ဘူး။
သားတစ္ေယာက္က
“အေဖရယ္ … အေဖက ေသေတာ့မွာ … ဒါေၾကာင့္ အေဖမေသခင္ ခိုးနည္းေလးေတြ သင္ေပးခဲ့ပါဗ်ာ”
“သားရယ္ သူခိုးေခတ္က သိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး”
“ဘာျဖစ္ျဖစ္အေဖရယ္ ခိုးစားတာ၊ လုပ္ကိုင္စားရတာထက္ေတာ့ သက္သာပါတယ္”
“ခိုးစားရတာ သက္သာတယ္ မထင္နဲ႔သားရယ္ … ဉာဏ္ရွိရတယ္”
“အေဖ့ႏွယ္ … သူမ်ားဆီက ပစၥည္းခိုးတာပဲ ဉာဏ္ရွိရမွာလား”
“သူခိုးဆိုတာ ဉာဏ္ကူမွ လြတ္တယ္”
“အေဖက ကိုယ္ေပ်ာက္တယ္ဆို”
“ကိုယ္ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူးသားရယ္”
“ဘာျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္ကို အေဖ့ခိုးနည္းေလးေတာ့ ေပးခဲ့ပါ”
“ေအးေလ … ဒီည လိုက္ခဲ့ေပါ့”
ဒီလိုနဲ႔ ညေရာက္ေတာ့ သူခိုး သားအဖ နန္းေတာ္ထဲ ဝင္ခိုးၾကတယ္။ နန္းေတာ္ထဲက ဘ႑ာတိုက္ထဲအထိ ေရာက္လာၿပီ။ အေဖျဖစ္သူက သားကို ဘ႑ာတိုက္ထဲ ဝင္ခိုင္းတယ္။ သားကလည္း ဝင္သြားေရာ တံခါးကို ခ်က္ခ်ၿပီး
“သူခိုး … သူခိုး” လို႔ေအာ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတယ္။
ရက္စက္တဲ့အေဖပဲ။ သားကို တံခါးပိတ္ၿပီး သူခိုးလို႔ေအာ္ေျပးရတယ္လို႔။
ဒါေပမဲ့ ညဥ့္နက္ေတာ့ သားက အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။
“အေဖရာ အေတာ္ရက္စက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို တံခါးပိတ္ၿပီး သူခိုးလို႔ ေအာ္ေျပးရတယ္လို႔”
“ေအးေလ … မင္းအခု အဖမ္းခံရလို႔လား။ အိမ္ေတာင္ ျပန္ေရာက္လာၿပီး မဟုတ္လား”
“ကံေကာင္းလို႔ေပါ့။ ဉာဏ္ကူလို႔ လြတ္လာတာ”
“ေအး … ငါ့သား သူခိုးစာေမးပြဲေအာင္သြားၿပီ။ ဘုရင့္ဘ႑ာတိုက္ကေနၿပီးေတာ့ေတာင္ ဉာဏ္သံုးၿပီး လြတ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီဆိုေတာ့ မင္းသူခိုးလုပ္စားလို႔ ရသြားၿပီ။ ငါအနားယူေတာ့မယ္”
ဒီလိုနဲ႔ သူခိုးမ်ိဳးဆက္ေတြဟာ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး လက္ေတြ႔ပညာေပးခဲ့ၾကတာပဲဗ်။
photo from google
ဒါေၾကာင့္ နန္းေတာ္ထဲမ်ား “သူခိုး … သူခိုး” ေအာ္ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးတဲ့ေကာင္းေတြမ်ား သတိသာထားၾက ေပေတာ့။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အဲဒါ ေလ့က်င့္ေနၾကတာဗ်။ သူခိုးလက္မွတ္ရ လက္ေတြ႔သင္တန္းေပါ့။