Min A Kyaung
ဘ၀ မွာ လိုခ်င္တာ၊ ပိုင္ဆိုင္ဖူးခ်င္တာ... စသည္ျဖင့္ရွိခဲ့တယ္။
ငယ္ငယ္က လိုခ်င္တာ မရတဲ့အခါ အက်ယ္ႀကီးေအာ္ငိုတယ္။
အသက္ကေလးရလာေတာ့... လိုခ်င္တာ ရေအာင္မယူႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္တယ္။
ခုေတာ့... လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ဘ၀မွာ "Let it go" ဆိုတဲ့ အရမ္းကိုက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ကြင္းျပင္တစ္ခု ရွိလာတယ္။ ရွိေအာင္လည္းႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အဲဒီ့ ကြင္းျပင္တည္ေဆာက္ဖို႔ ႏွလံုးသားက ခဏ၊ ခဏ သည္းတယ္... နင္ရက္စက္လိုက္တာတဲ့။ မ်က္လံုးထဲမွာ မိုးရာသီေတြ မၾကာခဏ အလည္လာတယ္။ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ရလို႔ သြားေတြက ထထေအာ္တယ္... နာလိုက္တာတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ "let it go" ကြင္းျပင္သက္တမ္းရင့္လာတယ္။ ကြင္းျပင္မွာ...
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရတဲ့ အရာေတြ... ၿပိဳပ်က္ၿပီးျပန္လည္တည္ေဆာက္လို႔မရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ယံုၾကည္မႈေတြ၊ လက္မလႊတ္ခ်က္ေပမယ့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေလ နာက်င္ေလဆိုေတာ့... စြန္႔လႊတ္ရမယ့္အရာေတြ... မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဆံုစည္းခြင့္ေတြ...
❤️🕍❤️ ႏွလံုးသားျပတိုက္ ❤️🕍❤️
❤️🕍❤️ ႏွလံုးသားျပတိုက္ ...
တစ္ခ်ိဳ႕ႏွလံုးသားျပတိုက္ေတြက ...
တခမ္းတနား သားသားနားနား ...
ဂုဏ္မာန္ဝင့္စြာ ...
အတၱႀကီးမႈအခန္း ...
ရယူပိုင္ဆိုင္လိုမႈအခန္း ...
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကင္းမႈအခန္း ...
စာနာလည္မေပးလိုမႈအခန္း ...
ခမ္းနားေပမယ့္ ...
ေရာက္ရွိသူကို ပူေလာင္ၿမိဳက္ၿပီး ...
ေသာကမ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ေစတာေပါ့ ...
❤️🕍❤️ ႏွလံုးသားျပတိုက္ ...
တစ္ခ်ိဳ႕ႏွလံုးသားျပတိုက္ေတြက ...
မခမ္းမနား ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း ...
ေအးခ်မ္းစြာ ...
ေပးဆပ္လိုျခင္းအခန္း ...
စြန္႔လႊတ္ျခင္းအခန္း ...
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားအခန္း ...
စာနာနားလည္ေဖးမၾကင္နာမႈအခန္း ...
ပါရမီျဖည့္လိုမႈအခန္း စသည္ျဖင့္ ...
ေရာက္ရွိသူကို ေႏြးေထြးေစၿပီး ...
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြနဲ႔ ...
ၾကည္ႏူးပီတိမ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ေစတာေပါ့ ...
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမးၾကည့္ ...
ဘယ္လိုႏွလံုးသားျပတိုက္ပိုင္ဆိုင္သူလဲ ?
ကိုယ္လား ?
သူ႔ ရဲ႕ ေရွ႕လူအတြက္ သူ႔ရဖူးႏိုင္တဲ့ဒဏ္ရာေတြ heal လုပ္ေပးဖို႔ ...
သူ႔ ရဲ႕ ေနာက္လူအတြက္ ခံစားမႈေတြနားလည္ေပးဖို႔ အခန္းေတြပါ ...
ကိုယ့္ႏွလံုးသားျပတိုက္မွာ ပါဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ ...
ကိုယ့္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ကိုယ္ခ်င္းစာ စာနာနားလည္မႈေအာက္ ...
ကိုယ့္ ႏွလံုးသားျပတိုက္မွာ ...
ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ ေနႏိုင္ပါတယ္ တစ္သက္လံုး ...
မေပ်ာ္ဘူးဆိုလည္း ...
သြားလိုရာသြားပါ ...
ကိုယ့္ ႏွလံုးသားျပတိုက္ မေျပာင္းမလဲရွိပါ့မယ္ ...
သူ႔ အတြက္ ...
ဘ၀ မွာ လိုခ်င္တာ၊ ပိုင္ဆိုင္ဖူးခ်င္တာ... စသည္ျဖင့္ရွိခဲ့တယ္ ...
ငယ္ငယ္က လိုခ်င္တာ မရတဲ့အခါ အက်ယ္ႀကီးေအာ္ငိုတယ္ ...
အသက္ကေလးရလာေတာ့... လိုခ်င္တာ ရေအာင္မယူႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္တယ္ ...
ခုေတာ့... လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ဘ၀မွာ "Let it go" ဆိုတဲ့ အရမ္းကိုက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ကြင္းျပင္တစ္ခု ရွိလာတယ္ ...
ရွိေအာင္လည္းႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ...
အဲဒီ့ ကြင္းျပင္တည္ေဆာက္ဖို႔ ႏွလံုးသားက ခဏ၊ ခဏ သည္းတယ္... နင္ရက္စက္လိုက္တာတဲ့ ...
မ်က္လံုးထဲမွာ မိုးရာသီေတြ မၾကာခဏ အလည္လာတယ္ ...
အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ရလို႔ သြားေတြက ထထေအာ္တယ္... နာလိုက္တာတဲ့ ... ဒီလိုနဲ႔ "let it go" ကြင္းျပင္သက္တမ္းရင့္လာတယ္ ...
ကြင္းျပင္မွာ...
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရတဲ့ အရာေတြ...
ျပိဳပ်က္ၿပီးျပန္လည္တည္ေဆာက္လို႔မရတဲ့ ...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ...
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ...
ယံုၾကည္မႈေတြ ...
လက္မလႊတ္ခ်က္ေပမယ့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေလ နာက်င္ေလဆိုေတာ့...
စြန္႔လႊတ္ရမယ့္အရာေတြ...
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဆံုစည္းခြင့္ေတြ...
Let it go ...
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by k018 from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.