Rangoon Technological University
60000
" ပန္း ေကာက္ သူ "
ႀကာခဲ႕ျပီ…
ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠသိုလ္ ရဲ႕တညခင္းက…
Building 1 ရဲ႕ ကားအဝင္လမ္းထိပ္တရုတ္စံကားပင္ေရွ႕ ျဖတ္အေလ်ာက္ နင္းမိမလိုျဖစ္ေသာ တရုတ္စံကားတပြင့္ကို ေကာက္ယူျပီး ျမက္ခင္းေပၚတင္မိရာက အစျပဳ၍ သူငယ္ခ်င္းတဦးႏွင့္ ျငင္းခံုရဖူးသည္။ Building 1 ေရွ႕ ေလွကားထစ္မ်ားေပၚ ထိုင္ရင္း ဒီအျပဳအမူအတြက္ အဓိပၸါယ္ရွိ မရွိ အျငင္းသန္ခဲ႕ႀကဘူးသည္။
RIT တက္စဥ္က ကြ်န္ေတာ္ေနခဲ႕ဖူးေသာ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးမွာ ကားမရွဳပ္ေသာ ကတၱရာလမ္းသြယ္ေလးေတြရွိသည္။ စက္ဘီးေလးေတြအမ်ားစု ႏွင့္ စူပါကပ္ဘ္ အနည္းငယ္ကို သက္ေတာင့္သက္သာ ေက်ာပိုးထားရေသာ လမ္းျပာျပာေလးမ်ားရွိသည္။တိမ္ျပာေသာေကာင္းကင္တခုလည္းရွိသည္။ ရွိဳက္လိုက္တိုင္း ရင္ထဲ အဆုတ္ထဲ ေအးဝင္သြားေအာင္ သန္႕စင္ေသာ ေတာင္ေပၚေလေအးလည္းရွိသည္။ ဟိုးအေဝးက ယူကလစ္နံ႕သင္းသင္းက ေလယူရာ စီးေမ်ာလိုက္လာတတ္ေသးသည္။ စိန္ပန္းျပာ စိန္ပန္းနီ ခ်ယ္ရီ ႏွင့္ ပန္းမ်ိဳးစံုက ျမိဳ႕ေလးကို တႏွစ္ပတ္လံုး ေဆးေရာင္စံုျခယ္သည္။ လူသူရွင္းေသာလမ္းေလးမ်ားပါးျပင္မွာ အေႏွာင့္အယွက္မဲ႕ ေႀကြေနေသာ ခရမ္းေရာင္ အျပာေရာင္ အနီေရာင္ ပြင့္ဖတ္မ်ား လွခ်င္တိုင္းလွေနခဲ႕သည္။ အႏွီပန္းေႀကြမ်ားႀကား လမ္းႀကိဳလမ္းႀကားမွာ မယ္မယ္႐ရ အဓိပၸါယ္မရွိပါဘဲ က်င္လည္က်က္စားေသာ စက္ဘီးသရဲ ခ်ာတိတ္တေကာင္လည္းရွိသည္။ သူ႕ဘီးေအာက္မွာ ဘယ္ပြင့္ဖတ္မွ မေႀကြ မေႀကခဲ႕တာလည္း သူသာသိပါသည္။
ပန္းတပြင့္ ပြင့္ဖို႕ရာက တကယ္ဆို လြယ္ကူလွသည္မဟုတ္ပါ။ သင့္ေလ်ာ္ေသာရာသီဥတုရွိရမည္။ မ်ိဳးေစ႔ရွိရမည္။ အပင္ေပါက္ရမည္။ အဖူးဖူးလာေလာက္ေအာင္ အ မသြားေသာ သစ္ပင္ျဖစ္ရမည္။အဖူးဘဝမွာ ပိုးမကိုက္ ငွက္မထိုး ရာသီဆိုးႏွင့္ မႀကံဳမွ ပန္းေလးတပြင့္ ပြင့္ဖူးလာရသည္။ ပြင့္ေသာပန္းတိုင္းလည္း အပင္မွာ ႀကာႀကာမေဝႏိုင္။
ေလျပင္းခတ္လ်င္ ေႀကြရသည္။ ေႀကြေသာပန္းေလးေတြမွာ ကြ်န္ေတာ္ေနခဲ႕ေသာ ျမိဳ႕ေလးတြင္ အေႏွာင့္အယွက္မဲ႕ ကံေကာင္းစြာ ေျမမွာဆက္ေဝ ခြင့္ရေသာ္ျငား ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေသာ စည္းကမ္းက်န ေခတ္မီသည္ဆိုေသာ ကြ်န္းႏိုင္ငံေလးတြင္မူ တခဏ တာသာေနခြင့္ရရွာျပီး အမွိဳက္ကားတြင္းနိဌိတံႀကရရွာသည္။ ဒီပန္းေလးေတြ လိုခ်င္၍ ဒီအပင္ကို အခ်ိန္ယူပ်ိဳးခဲ႕ျပီး ပန္းပြင့္ခါမွ တကယ့္ျမင္သာရာ ေျမမွာ အလွဆင္ခ်ိန္မေပးဘဲ သန္႕ရွင္းေစျခင္းက မိုက္မဲေသာ စည္းကမ္းက်နျခင္း မလွပေသာ သန္႕ရွင္းျခင္းဟု complaint တက္ခ်င္လွေသာ္လည္း သူမ်ားႏိုင္ငံမို႕ ေမာင္းထုတ္ခံရမည္စိုး၍ ဆိတ္ဆိတ္သာေနခဲ႕ရသည္။
=======================================
ပန္းေလးေတြက ခေလးေတြႏွင့္တူသည္။
သားသမီးရွိေသာ မိဘ တိုင္းက ဒါကိုသိသည္။ျမင္သည္။ခံစားႏိုင္ႀကပါသည္။ သိေသာ္သိျငားအခ်ိဳ႕ေသာ အတၱသမားတို႕က သူ႕ပန္းေလးေပ်ာ္ေစဖို႕ အျခားအျခားေသာပန္းတို႕ကို ေျခြသည္။ သူ႕ပန္းေလးလွ သထက္လွေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေသာ္ျငား အျခားရြယ္တူ ပန္းေလးမ်ားဘဝ ကို စိတ္မဝင္စား။ အဆိုးဆံုးက သူ႕အပင္က ပန္းေတြတင့္ေစဖို႕ ႀကိဳးစားရင္း အျခားအျခားေသာပန္းေတြကို ဖ်က္ဆီးမ်ိဳးသတ္ အနာဂတ္ကို ညစ္ေထးေအာင္ လုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
သင့္ရင္တြင္းက ပန္းကေလး ခံစားတတ္သလို တျခားတျခားေသာ ပန္းကေလးမ်ားလည္း ခံစားတတ္ႀကပါသည္။
======================================
ပန္းတပြင့္ကို ႀကံဳႀကိဳက္ေလတိုင္း တပါးသူမနင္းမီ ေကာက္ယူကာ ျမက္ခင္းေပၚတင္သည့္ အလုပ္ကို မေမ႕မေလ်ာ့ မရွက္မေႀကာက္ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ခ်စ္ခင္ရေသာ ညီေလးတေယာက္က " အကို က very sentimental " ဟု သာသာႏွင့္ နာနာ ႏွက္တာျပန္သတိရမိသည္။
တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ဒီကိစၥမွာ အလြန္ လက္ေတြ႕က်ပါသည္။ သဘာဝ တရားႀကီးက သစ္တပင္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသည္။ လူသားတို႕ မသိမျမင္လိုက္ရေသာ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ ပန္းေလးတပြင့္ ပြင့္လာသည္။ ဒီပန္းပြင့္ေလးကို ျမင္သည့္အခါ ေက်းငွက္ေလးေတြက စ၍ ေပ်ာ္သည္။ ပ်ား ပိတုန္းေလးေတြ ေပ်ာ္သည္။ မိန္းမလွေလးေတြေပ်ာ္သည္။ ျမင္ေတြ႕သူတို႕စိတ္ႏွလံုးေအးခ်မ္းသည္။
ပန္းကေလးအခ်ိန္မတန္မီ ေႀကြသည္ဆိုပါစို႕။ အနင္းေခ်ခံရ၍ ေပ်ာက္ပ်က္သြားဖို႕မ်ားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေကာက္ယူ၍ ေဘးကင္းျမင္သာရာထားမည္။ ။ ေဟာ … ပန္းကေလးအလွသည္ သူ႕ဝန္းက်င္ထဲ ဆက္လက္ပါဝင္ေနေသးသည္။ ငွက္ကေလးေတြ ဆက္၍ျမင္ႏိုင္သည္။ ပ်ားေလးေတြ လည္း ဝတ္ရည္ယူႏိုင္ေသးသည္။ ပိုးပုရြက္ေလးေတြ အခ်ိဳရည္ စုပ္ႏိုင္ပါေသးသည္။ ဒီပန္းေလးကို ပီဘိ ခေလးငယ္တေယာက္လည္း အံ႕ႀသေငးေမာခြင့္ရခ်င္ရမည္။ အဆင္သင့္လ်င္ မိန္းမေခ်ာေလးတေယာက္ ေကသာေပၚ ေရာက္ခ်င္လည္းေရာက္ႏိုင္ခြင့္ရွိေနပါေသးသည္။အခ်ိန္တန္၍ သူ့႕သက္တမ္းမကုန္မခ်င္းေပါ့။
ဒီလိုအေျခအေနမွာ ပန္းကေလးကို ဦးဆံုးပထမ ေမြးဖြားေပးသူက သူ႕မိခင္သစ္ပင္ျဖစ္ျပီး ဒုတိယဆက္လက္ေမြးဖြားေပးသူက ကြ်န္ေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ ပန္းကေလး၏ ပထမ သက္တမ္းျဖင့္ ေလာကကို အလွဆင္ေစသူက မိခင္သစ္ပင္ျဖစ္ျပီး ဒုတိယသက္တမ္းကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ပါဝင္ခြင့္ရသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေလာက၏ အလွပန္းခ်ီကို ပန္းပြင့္ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေရးျခယ္ထားသည္ဆိုျငားအံ႕။ ပန္းတပြင့္ေကာက္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္အားထုတ္မွဳသည္ ပန္းခ်ီကားထဲမွ စုတ္ခ်က္တခ်က္ေတာ့ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ပန္းတို႕ကိုပြင့္ေစႏိုင္သူ မဟုတ္ျငား ပန္းတို႕ကိုဆက္လက္ပြင့္ေနေစသူျဖစ္ပါသည္။
မည္သို႕ပင္ဆိုေစ ဤ အျပဳအမူႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြ်န္ေတာ္သည္ မည္သည့္အခါကမ် sentimental မျဖစ္ခဲ႕ဘဲ အလြန္အမင္း practical ျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။ ျဖစ္ေနပါဦးမည္။
..
ပန္းေလးေတြေဝေနတာသာ ျမင္ခ်င္လွပါသည္။ အခ်ိန္မတန္မီ မေႀကြေစခ်င္ပါ။ ေႀကြခဲ႕လ်င္ေတာင္မွ သူ႕ဘဝေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ လွပလန္းဆန္းစြာျဖင့္ ေလာကကိုအလွဆင္သြားတာသာ ေတြ႕ျမင္ခ်င္ပါသည္။
မည္သည့္အပင္ကပြင့္သည္ျဖစ္ေစ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ပန္းတပြင့္တိုင္းမွာ အလွကိုယ္စီရွိေနပါသည္။ မည္သည့္ မ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ပါေစ ပန္းပြင့္ေလးမ်ားသည္ ပန္းပြင့္ေလးမ်ားသာ။
မိတ္ေဆြ…
လမ္းေလ်ာက္တဲ႕အခါ ( ႀကံဳလ်င္) ပန္းေကာက္ေစခ်င္ပါသည္။ ပ်င္းတယ္
ဘာေတြလည္း ေပးဝို႔လား.မေပးကလားေစာသ့္ၾကည့္ေမတယ္ ခမင ေနာက္ႏွစ္သႂကၤန္လား တရားစခန္းဝင္ရအံုးမယ္ ဝင္ကိုဝင္ရမယ္ ပိယ ကံာိ၊ယူဓတယနဘိကိုနာနဒး။ လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္နဲ႔လည္းမခ်စ္သင့္ ခလြ္သင့္ပါ လူတိုင္းကကိူယ္လို႔ဟုတ္ဘူး တကယ္ဟ ေျပာထားတဲ့ကတိေတြလည္းတည္မာမဟုတ္ဘူးဟာ ဘာမွမေကာင္းဘူး အပိုက္ဆံစုမယ္..
...
...
..
..
......
....
..
မမလြယ္ဘူး ဘာမွ ပိုေျၾကးျပား႐ွိက