အခ်စ္​သည္​ စိမ္​း၏

Love is green
ရြာထိပ္​က​ေညာင္​ပင္​ႀကီး​ေအာက္​မွာ သူတစ္​​ေယာက္​တည္​း။
ညမိုးခ်ဳပ္​ကာနီးအခ်ိန္​မို႔ လူသြားလူလာျပတ္​ၿပီ။
ရြာကလူ​ေတြ အလုပ္​သိမ္​းျပန္​ၾကတာ မၾကာလွ​ေသး...။ၾကက္​သြန္​ခင္​း​ေဆးျဖန္​းျပန္​လာတဲ့ ထြန္​းခင္​နဲ႔​ေတာင္​ အခုနကမွ ဆံုလိုက္​​ေသးသည္​။

” ဟ​ေရာင္​့ ဖိုး​ေက်ာ္​ မျပန္​​ေသးဘူးလား ” ​ေမးလို႔ ​ေခါင္​းရမ္​းျပလိုက္​​ေသး။​ေဆးျဖန္​းပံုးႀကီး လြယ္​ထားတဲ့သူ႔ကို ဘယ္​သူက သံသယျဖစ္​မွာတဲ့လဲ ။
သူ ရြာအဝင္​လမ္​းကို ​ေမွ်ာ္​ၾကည္​့မိသည္​။

ဒီ​ေန႔မွ ခင္​​ထားေနာက္​က်လြန္​းလွပါလား....။
လကုန္​ရက္​တိုင္​း အျပန္​​ေနာက္​က်တတ္​တာ သိ​ေန​ေပမယ္​့ ဒီ​ေန႔ပို​ေနာက္​က်သည္​​ေကာ....။
မိုးခ်ဳပ္​​ေတာ့မည္​။
​ေမွာင္​ရီပ်ိဳူ​း​ေတာ့မည္​။

ရိွခဲ့ဖူး​ေသာ ခ်စ္​ျခင္​း
ထားခဲ့ဖူး​ေသာ သံ​ေယာဇဥ္​​ေၾကာင္​့ စိတ္​ကပူမိသလို ျဖစ္​သြား​ေသးသည္​။
​ေခါင္​းကို ႐ုတ္​ျခည္​းယမ္​းပစ္​ကာ ထိုခ်စ္​ျခင္​းတို႔ကို ​ေမာင္​းထုတ္​မိျပန္​သည္​။

မခ်စ္​ဘူး...
နင္​့ကို ငါမခ်စ္​ဘူး ခင္​ထား.....။
ငါက ပညာမဲ့
နင္​က ပညာတတ္​​ေက်ာင္​းဆရာမ....

​ေခါင္​း​ေတြ တြင္​တြင္​ယမ္​းရင္​းမွ သူ မ်က္​ရည္​မ်ားဝဲတက္​လာသည္​။

ခင္​ထား ရယ္​။
နင္​ ရက္​စက္​တယ္​ဟာ....။
​ေက်ာ​ေပၚမွ ​ေဆးျဖန္​းပံုးကို ျဖဳတ္​ခ်ၿပီး ​ေညာင္​ပင္​​ေျခရင္​းမွာ ​ေျခဆင္​းထိုင္​ရင္​း ​ေကာင္​းကင္​​ေပၚ ​ေမာ့ၾကည္​့မိသည္​။
လျခမ္​း​ေကြး​ေရး​ေရးသည္​ သူ႔ရင္​အပူကို မၿငိမ္​းႏိုင္​.....
.....
.....
ခင္​ထားႏွင္​့ သူသည္​ ငယ္​ခ်စ္​ဟု ဆိုႏိုင္​သည္​။
ဒီရြာမွာ​ေမြး ဒီရြာမွာႀကီး​ေတြမို႔ တစ္​​ေယာက္​အ​ေၾကာင္​း အတြင္​းသိအစင္​းသိ။
ပညာ​ေရးကံ​ေခ​ေသာသူက႐ွစ္​တန္​းႏွင္​့​ေက်ာင္​းထြက္​လိုက္​ရ​ေပမယ္​့ စာ​ေတာ္​​ေသာခင္​ထားက ဆယ္​တန္​း​ေအာင္​ကာ ပညာ​ေရး​ေကာလိပ္​တက္​ၿပီး​ေက်ာင္​းဆရာမျဖစ္​သြားသည္​။

ခင္​ထားဆယ္​တန္​းႏွစ္​မွာ သူႏွင္​့ခ်စ္​သူ​ေတြျဖစ္​ခဲ့သည္​။
ရြာႏွင္​့ႏွစ္​တိုင္​သာသာ သာ ​ေဝး​ေသာ ရြာ​ေလးမွာ ခင္​ထားတာဝန္​က်​ေတာ့ သူ႔မွာ ​ေပ်ာ္​လိုက္​သည္​ျဖစ္​ျခင္​း။
ခ်စ္​သူကို ​ေနဝင္​မိုးခ်ဳပ္​​ေတြ႕ခြင္​့ရမည္​့ ကိစၥ...။
ဘယ္​သ​ေကာင္​့သား မျမဴးပဲ ​ေနမတုန္​း....
မနက္​ဆို
ခ်စ္​သူကို ရြာထိပ္​ထိလိုက္​ပို႔
ၿပီးမွ လယ္​​ေတြယာ​ေတြ ထဲဆင္​း
ည​ေန ရြာထိပ္​ကျပန္​​ေစာင္​့
တစ္​ရြာလံုးက သိ​ေနတဲ့ ခ်စ္​ျခင္​းဟာ တစ္​သက္​လံုးၾကည္​ႏူးရလိမ္​့မည္​ဟု သူမိုက္​မိုက္​မဲမဲကို ​ေတြးထားခဲ့ျခင္​းသည္​ မွားယြင္​းသြားခဲ့မွန္​း သူသိလိုက္​ခ်ိန္​၌ အလြန္​​ေနာက္​က်ခဲ့ၿပီ.....။

ခင္​ထား ရက္​စက္​သည္​......
မုဆိုးတစ္​ပိုင္​း မိန္​းမ႐ိုင္​းႀကီး.....

သူတာဝန္​က်ရာ​ေက်ာင္​းမွ ဆရာ​ေလးႏွင္​့ ဘာလိုလို ဟု သတင္​းၾကားကာစ က သူ ခင္​ထားကို ​ေမးခဲ့သည္​​ေကာ​ေလ....
ျငင္​းလိုက္​စမ္​းပါ ခင္​ထားရယ္​ ဟု အားတင္​းရင္​း ​ေမး​ေပမယ္​့ ျငင္​းဆန္​ျခင္​းမျပဳခဲ့တဲ့ ခင္​ထားကို ၾကည္​့ရင္​း သူ....​ေၾကကြဲခဲ့ရသည္​။

​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့
” ငါ့ကို ခြင္​့လႊတ္​ပါ င​ေက်ာ္​ရယ္​...”
ဟူ​ေသာ စကားတစ္​ခြန္​းသာ ရင္​နာနာႏွင္​့ ၾကားခဲ့ရသည္​​ေလ။

သိပ္​ရင္​နာရသည္​။
အရမ္​းကာ​ေရာ ​ေၾကကြဲ ရသည္​။
ၿပီး​ေတာ့ မုန္​းသည္​။
အမုန္​းမွသည္​ ရက္​စက္​​ေသာစိတ္​တို႔ ထြက္​​ေပၚလာသည္​။
ရက္​စက္​ျခင္​းတို႔မွသည္​ မနာလိုမႈတို႔ ထြက္​လာသည္​။
ငါ နင္​့ကို မရမွ​ေတာ့ ဘယ္​သူမွ မရ​ေစရ ဟု ​ေတြးမိလာသည္​။
ခင္​ထား​ေရ နင္​ရက္​စက္​မွ​ေတာ့ ငါကလဲ ရက္​စက္​ရမွာပဲ​ေလ။
...
ဒီညဟာ နင္​အသက္​႐ွင္​ရမယ္​့​ေနာက္​ဆံုးညပဲ။
နင္​့ကို ငါ သတ္​ဖို႔ ​ေစာင္​့​ေနတယ္​ ခင္​ထား ​ေရ...
......
.......
​ေဘးနားခ်ထား​ေသာ ​ေဆးျဖန္​းပံုးကို တစ္​ခ်က္​ငဲ့ၾကည္​့ရင္​း သူျပံဳးလိုက္​သည္​။
မဲ့ျပံဳးတစ္​ခ်က္​ျပံဳးရင္​း ပံုးကို လႈပ္​ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
အထဲက​ေဆးရည္​တို႔ လႈပ္​ခါသံကို နားဝင္​ခ်ိဳစြာနား​ေထာင္​ရင္​း သူအားရပါးရ ရယ္​မိသည္​....။

” ဟား ဟား ဟား ဟား... ”

​ေညာင္​ပင္​ထက္​မွ ညဥ္​့ငွက္​တစ္​ခ်ိဳ႕ ဝုန္​းကနဲ ထ.ပ်ံသည္​။
ထပ္​ရယ္​မိသည္​။

” ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား.... ”
....
....
....
​ေမွာင္​ရီပ်ိဳးၿပီ။
အ​ေမွာင္​ရိပ္​ႏွင္​့အတိတ္​သည္​ လြန္​စြာလိုက္​ဖက္​​ေနသည္​။
သူဘယ္​​ေလာက္​ အ​ေတြးလြန္​သြားသည္​မသိ။
အ​ေဝးဆီမွ ဆိုင္​ကယ္​စက္​သံသဲ့သဲ့ကို ၾကားမွ သူသတိျပန္​ဝင္​လာသည္​။
ခင္​ထား ျပန္​လာၿပီ။
​ေဆးျဖန္​းပံုးကို ျပန္​လြယ္​လိုက္​သည္​။
​ေဆးျဖန္​းပိုက္​တံကို ကိုင္​ၿပီး ဘယ္​လက္​က ​ေလထိုးတံကို ထိုး​ေနလိုက္​သည္​။
​ေဆးထြက္​ႏႈန္​း ျပင္​းထန္​မွ ျဖစ္​မည္​...။
​ေတြ႔ၾက​ေသးတာ​ေပါ့ ခင္​ထားရယ္​

ခ်စ္​သူရယ္​....
မ်က္​ရည္​က ဝိုင္​းလာျပန္​သည္​...
​ေခါင္​းျပန္​ရမ္​းရင္​း ပိုက္​တံကို အဆင္​သင္​့ျပင္​လိုက္​ရသည္​....
ခင္​ထား....​ေရ
​ေဆာရီးပါဟာ
နင္​ ​ေကာင္​းရာသုဂတိလားပါ​ေစ....
.....
.....
ဆိုင္​ကယ္​မီး​ေရာင္​ကို ျမင္​ရၿပီ
သူ အလြတ္​ရ​ေနတဲ့ ဆိုင္​ကယ္​စက္​သံ
ဒါ ခင္​ထားပဲလို႔ သူသိ​ေနပါသည္​။
အနား​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ သူ​ေညာင္​ပင္​​ေအာက္​က ထြက္​လိုက္​သည္​။
ဆိုင္​ကယ္​မီး​ေရာင္​​ေ႐ွ႕မွာ ျမင္​လိုက္​ရသည္​မို႔ ခင္​ထား အံ့ၾသသြားမည္​ထင္​ပါရဲ႕...
ဆိုင္​ကယ္​သည္​ ႐ုတ္​ျခည္​းရပ္​သြားသည္​။ဆိုင္​ကယ္​ဦးထုပ္​ကို ပင္​့ရင္​း သူ႔ကို ၾကည္​့သည္​...

” ဟင္​ င​ေက်ာ္​....ဒီအခ်ိန္​.....ႀကီး နင္​....”

တုန္​ယင္​​ေန​ေသာ ခင္​ထားအသံကို အရသာရိွစြာနား​ေထာင္​ရင္​း သူရယ္​လိုက္​သည္​...။
ဗီဒီယို​ေတြထဲက လူၾကမ္​းတစ္​ခ်ိဳ႕ရီသံႏွင္​့နည္​းနည္​းမ်ား ဆင္​သြားမလား....။
မတူဘူးထင္​ပါရဲ႕။
ထပ္​ရီလိုက္​သည္​။

” ဟင္​း ဟင္​း ဟင္​း..... ”

နဲနဲတူသြားၿပီ။

” နင္​ ငါ့​ေ႐ွ႕က ဖယ္​စမ္​း င​ေက်ာ္​ ဒါဘာလုပ္​တာလဲ နင္​...”

သူ ပခံုးတြန္​႔ျပလိုက္​​ေပမယ္​့ ပခံုးထက္​က ​ေဆးပံုးအ​ေလးခ်ိန္​​ေၾကာင္​့ သိပ္​မပီျပင္​လိုက္​....။

” ငါ နင္​့ကို လာ​ေစာင္​့​ေနတာ ခင္​ထား....”

” ဘာ.... ဘာလုပ္​ မလို႔လဲ... ”

သူ ​ေဆးျဖန္​းပိုက္​တံကို အဆင္​သင္​့ျပင္​ရင္​း တစ္​လံုးခ်င္​း​ေျပာလိုက္​သည္​။

” နင္​့ကို သတ္​မလို႔ ”

” ဘာ ”

အထိတ္​တလန္​႔ျဖစ္​သြား​ေသာ ခင္​ထားကို အရသာခံၾကည္​့ရင္​း ဆိုင္​ကယ္​​ေဘးနားကို သူတစ္​လွမ္​းခ်င္​းတိုးကပ္​သြားလိုက္​သည္​။ခင္​ထားကဆိုင္​ကယ္​​ေပၚမွ ဆင္​းရန္​ ဟန္​ျပင္​သည္​။

” သတ္​မလို႔ ဟလား....”

” ​ေအး ”

သူ႔ကို ခင္​ထား အႏုလံုပဋိလံုၾကည္​့သည္​။

” နင္​က ငါ့ကို ဘာနဲ႔ သတ္​မွာလဲ... ”

သူ​ေမွ်ာ္​လင္​့ၿပီးသား​ေမးခြန္​းပဲ။
​ေဆးျဖန္​းပိုက္​ကို ​ေျမႇာက္​ျပလိုက္​သည္​။

” ဒါ နဲ႔ သတ္​ မွာ.... ”

” ဟင္​ ပိုးသတ္​​ေဆး​ေတြလား င​ေက်ာ္​.... နင္​မယုတ္​မာနဲ႔​ေနာ္​.. ”

” ဟင္​း ဟင္​း နင္​​ေတာင္​ငါ့ကို ရက္​စက္​မွ​ေတာ့ ငါကလဲ နင္​့ကို
အ႐ွင္​မထားဘူး ခင္​ထား.....ကဲ.....”

သူ ​ေဆးျဖန္​းပိုက္​ကို ခင္​ထားထမီဆီ ဦးတည္​လိုက္​ၿပီး ခလုတ္​ဆြဲညႇစ္လိုက္​​ေတာ့သည္​။

” ႐ွဴး ႐ွဴး.... ”

” ဟဲ့ ဟဲ့ ဘယ္​ျဖန္​း​ေနတာလဲ ဟဲ့ င​ေက်ာ္​....”

ခင္​ထား၏ ခါး​ေအာက္​ပိုင္​းကို တရစပ္​ျဖန္​းပစ္​လိုက္​သည္​။

” င​ေက်ာ္​..... ဟဲ့ နင္​ဘာလုပ္​တာလဲ ဟဲ့ င​ေက်ာ္​...”

သူ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္​ပါ။
​ေဆးကိုတြင္​တြင္​ျဖန္​းရင္​း.....

” ​ေသ... နင္​​ေသစမ္​းခင္​ထား ငါ့ကို ရက္​စက္​တဲ့ဟာမ
​ေသလိုက္​စမ္​း ခင္​ထား နင္​​ေသစမ္​း....”

တတြတ္​တြတ္​ရြတ္​ရင္​း ျဖန္​းပစ္​​ေနတာ ဘယ္​​ေလာက္​ၾကာသြားသလဲ မသိ....
ခင္​ထား ဆိုင္​ကယ္​​ေမာင္​းထြက္​သြားမွ သူသတိဝင္​လာသည္​။

” ဟင္​..... ခင္​ထား မ​ေသပါလား....”

ရြာထိပ္​​ေညာင္​ပင္​​ေအာက္​တြင္​ ​ေဆးျဖန္​းပံုးႀကီး လြယ္​ရင္​း သူ​ေၾကာင္​ၿပီး က်န္​​ေနခဲ့သည္​။

ညသည္​ ပို​ေမွာင္​လာခဲ့ၿပီ......
.....
......
​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ မနက္​ခင္​း...။
ရာအိမ္​မႉးကိုၾကာမွံဳက သူ႔ကိုလာ​ေခၚသည္​။
ဥကၠဌက ​ေမးစရာရိွလို႔ တဲ့။

ဘုရား​ေရ ခင္​ထား ​ေသမ်ားသြားၿပီလား...။

” ကိုၾကာမွံဳ ခင္​ထား​ေရာဗ် ခင္​ထား​ေလ...”

” သူႀကီးအိမ္​မွာ မင္​့​ေစာင္​့​ေနတယ္​...”

” ဟင္​ ”

ဒါျဖင္​့ ခင္​ထားမ​ေသဘူး​ေပါ့ ။
ဝမ္​းသာျခင္​းႏွင္​့အတူ ​ေဒါသက ငယ္​ထိပ္​တက္​​ေစာင္​့သည္​။
ဘာလို႔ မ​ေသတာလဲ
ဒါ ျဖင္​့ ဟိုလူ​ေျပာတာ မဟုတ္​ဖူး​ေပါ့ ။

သူႀကီး ​ေခၚ ဥကၠဌအိမ္​​ေရာက္​​ေတာ့ လူ​ေတြအ​ေတာ္​စံု​ေနၿပီ။
အားလံုးအလယ္​မွာ တ႐ွံဳ႕႐ွံဳ႕ငို​ေန​ေသာ ခင္​ထားကို​ေတြ႕ရသည္​။
ခင္​ထားအ​ေဖသည္​ ရြာ၌ မ်က္​ႏွာႀကီးမ်ိဳးမို႔ သခင္​အားရကြၽန္​ပါးဝလုပ္​ခ်င္​​ေသာ လူတစ္​သိုက္​က သူ႔ကို ႐ိုက္​မည္​ တကဲကဲ...။
သူႀကီးတားထားလို႔သာ သက္​သာရာရ​ေပခ်ိမ္​့ ။

” လာ ထိုင္​...င​ေက်ာ္​... ”

ငို​ေန​ေသာ ခင္​ထားက သူ႔ကို​ေမာ့ၾကည္​့ၿပီး မ်က္​ရည္​မ်ားကို ဆတ္​ကနဲသုတ္​ကာ ခပ္​တင္​းတင္​းၾကည္​့၍ ျဖတ္​ကနဲမ်က္​ႏွာလႊဲသည္​။
​ေအာ္​.... ခင္​ထား ရယ္​...။

နင္​ အရမ္​း​ေျပာင္​းလဲသြားခဲ့ၿပီကိုး... ။

” ကဲ င​ေက်ာ္​ ခင္​ထားက တိုင္​ခ်က္​ဖြင္​့ထားတယ္​
မ​ေန႔ညက မင္​း သူ႔ကို သတ္​ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္​ဆို ”

မျငင္​းလို​ေတာ့ပါ ခင္​ထားရယ္​...။
ရင္​နာလွခ်ည္​့ ။

” ဟုတ္​ကဲ့ သူႀကီး ၾကံစည္​မိပါတယ္​...”

လူ​ေတြ အုပ္​အုပ္​က်က္​က်က္​ျဖစ္​သြားသည္​။
ထိုးကြာ ခ်ကြာ​ေတြ ျဖစ္​ကုန္​သည္​။
ခင္​ထားအ​ေဖက ​ေတာက္​တစ္​ခ်က္​​ေခါက္​ၿပီး င​ေက်ာ္​မင္​းကြာ ဟု ​ေရရြတ္​သည္​။
သူႀကီးက လက္​ကာျပရင္​း...

” ​ေမးပါအံုးမယ္​ င​ေက်ာ္​ရ မင္​းခင္​ထားကို ​ေဆးျဖန္​းပံုးထဲက
​ေဆးရည္​နဲ႔ ျဖန္​းသတ္​တာဆို...ကြ ”

သူ​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​သည္​။

” ပံုးထဲမွာ ဘာ​ေတြပါလဲ ပိုးသတ္​​ေဆးလား.. ”

သူ​ေခါင္​းရမ္​းျပလိုက္​သည္​။

” ​မင္​း​ေဆးျဖန္​းပံုးကို ငါတို႔ သိမ္​းလာခဲ့ၿပီ​ေနာ္​
ညာဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔
​ေျပာ အထဲကဘာ​ေဆး​ေတြလဲ ”

​ေခါင္​းပဲငံု႔​ေနခဲ့သည္​။

” င​ေက်ာ္​.... ​ေျပာ​ေလကြာ ပိုးသတ္​​ေဆးမဟုတ္​ရင္​
ဘာ​ေတြလဲ....​ေျပာ ”

သူ ခင္​ထားကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။
ခ်စ္​ခဲ့ဖူး​ေသာ ခ်စ္​သူ၏မ်က္​ႏွာသည္​ တင္​းမာလြန္​းစြ။
မာထန္​လြန္​းစြ....။
သူ သက္​ျပင္​း႐ွည္​တစ္​ခ်က္​ခ်လိုက္​သည္​။

” အဲ့ ပံုးထဲမွာ ထည္​့ထားတာ ​ေပါင္​းသတ္​​ေဆး​ေတြပါ ”

လူ​ေတြ ႂကြက္​စီႂကြက္​စီျဖစ္​ကုန္​ျပန္​သည္​။
​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးတဲ့ဟဲ့
​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးဆိုပါလား....
ဘယ္​​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးလဲ....​ေတြ ဘာ​ေတြ ျဖစ္​ကုန္​သည္​။

သူႀကီးက ထိုင္​ခံု​ေအာက္​က တစ္​စံုတစ္​ခုကို လွမ္​းယူသည္​။
စားပြဲ​ေပၚ တင္​သည္​။

” ဒီ​ေဆးလား....”

လူ​ေတြက ထူးဆန္​း​ေသာ သတၱဝါတစ္​​ေကာင္​လို ထိုဗူးကို ဝိုင္​းၾကည္​့ၾကသည္​။သူတို႔ရြာက ​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးျဖန္​းခဲသည္​။ပိုးသတ္​​ေဆး ရြက္​ျဖန္​း​ေဆး​ေတြသာ ျဖန္​း​ေနက်မို႔ ​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးဆို​ေတာ့အထူးအဆန္​းျဖစ္​ပံု​ေပၚသည္​။
ဟဲ့ ဗူးႀကီး ဟဲ့
ဒါႀကီးလား​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးဆိုတာ....
င​ေက်ာ္​ရယ္​ရက္​စက္​ခ်က္​ .... အသံ​ေတြက ဗလံုးဗ​ေထြးျပန္​​ေပၚလာၾကျပန္​သည္​။

” ၿပီး​ေတာ့..... ”

သူႀကီးက​ေျပာရင္​း ခင္​ထားကို ငဲ့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။

” ၿပီး​ေတာ့ မင္​း ခင္​ထားကို ခါး​ေအာက္​ပိုင္​းပဲ လွိမ္​့ျဖန္​း​ေနတာဆို”

လူ​ေတြအၾကည္​့က သူ႔အ​ေပၚျပန္​က်လာသည္​။
ခင္​ထားကလဲ လွမ္​းၾကည္​့သည္​။

” ​ေဟ့​ေကာင္​ ငါ​ေမး​ေနတယ္​ ​ေျဖ​ေလကြာ... ”

” ဟင္​ း း း ”

သက္​ျပင္​းတစ္​ခ်က္​ ခပ္​​ေလး​ေလး ခ်ရင္​း....

” ဟိုလူ႔​ေၾကာင္​့​ေပါ့ဗ်ာ... ”

” ဘယ္​သူလဲ ”

” ဟိုလူပါဆိုဗ်ာ သူႀကီးကလဲ ”

” ​ေအး​ေလ ဘယ္​သူလဲ လို႔..... ”

ခင္​ထားအ​ေဖက ဝုန္​းဆို မတ္​တပ္​ရပ္​သည္​။

” ခင္​ထားကို သတ္​​ေပးဖို႔ မင္​းကို တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​က ခိုင္​း
တာလား ​ေဟ့​ေရာင္​... အဲ့​ေကာင္​ဘယ္​သူလဲ ​ေျပာစမ္​း
မင္​းကို ဘယ္​​ေလာက္​​ေပးသလဲ ​ေျပာစမ္​း.. ”

” ဒီ​ေကာင္​ကြာ ​ေငြအတြက္​နဲ႔ လုပ္​ရက္​တယ္​ကြာ ”

႐ွဳပ္​ပါတယ္​ကြာ ႐ိုက္​ကြာ ႏွက္​ကြာ....။အ​ေျခအ​ေနက ႐ွင္​းမရျပဳမရျပန္​ျဖစ္​ကုန္​သည္​။

” ခင္​ဗ်ားတို႔ကလဲ ​ေနစမ္​းပါအံုးဗ်ာ က်ဳပ္​​ေမးပါရ​ေစအံုး... ”

သူႀကီး​ေငါက္​လိုက္​မွ အားလံုးၿငိမ္​သြားသည္​။

”...ကဲ င​ေက်ာ္​ ဘယ္​သူလဲ မင္​း​ေျပာတဲ့ ဟိုလူဆိုတာ.. ”
...
...

” ​ေဟ့​ေရာင္​ င​ေက်ာ္​ ”

” ​ေစ်းဖိတ္​​ေန႔က ရြာကို ​ေဆြး​ေႏြးပြဲလာလုပ္​သြားတဲ့ ကုမၸဏီက လူ
ကို ​ေျပာတာပါ.... ”

” ​ေဟ.... ”

အကုန္​ၿငိမ္​က်သြားသည္​။

” ​ေနပါအံုး ...(---)ကုမၸဏီက ဆရာ​ေလး လား.... စိုက္​ပ်ိဳး​ေရး​ေဆြး​ေႏြးပြဲ လုပ္​သြားတာ​ေလ.... ငါ​ေတာင္​ ဖိတ္​စာ​ေတြ​ေဝ​ေပးလိုက္​တာပဲ ၾကာမွံုလိုက္​ဖိတ္​ခဲ့တာမဟုတ္​လား.... သူလား ခင္​ထားကို သတ္​ခိုင္​းတာ ”

” အာ မဟုတ္​ပါဘူးဗ်ာ....အဲ့ဆရာ​ေလးနဲ႔ခင္​ထားကသိ​ေတာင္​
မသိဘူး....”

” ဒါျဖင္​့ အဲ့ဆရာ​ေလးနဲ႔ ဘာဆိုင္​သတုန္​း မင္​့ဟာ....”

” ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ခင္​ထား ႀကိဳက္​​ေနၾကတာ တစ္​ရြာလံုးသိတယ္​​ေနာ္​”

အ​ေရးထဲကြာ....
​ေျပာမွာမ​ေျပာဘူး
မင္​းသား ရယ္​
လြမ္​းခ်င္​း​ေတြလုပ္​​ေနျပန္​ၿပီ...
ပြစိပြစိ​ေျပာၾကျပန္​သည္​။

” အခု ခင္​ထားက က်ဳပ္​ကို မႀကိဳက္​​ေတာ့ဘူးဗ်... ”

ခင္​ထားဖက္​လွည္​့ၾကည္​့ၾကသည္​။

” ရက္​စက္​တဲ့ခင္​ထားကို က်ဳပ္​သတ္​ခ်င္​တယ္​ ဒါ​ေပမယ္​့
သတ္​လဲ မသတ္​ရဲဘူး ....”

ခဏ နားလိုက္​သည္​။
သူ ​ေမး​ေၾကာ​ေတြတင္​း​ေနမလား မသိ...။

” အဲ့ဒါ ​ေစ်းဖိတ္​​ေန႔က ကုမၸဏီက​ေၾကာ္​ျငာတဲ့ ပြဲမွာ ​ေဟာ​ေျပာတဲ့
ဆရာ​ေလးက ​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးအ​ေၾကာင္​းထည္​့​ေျပာတယ္​​ေလ ”

” အင္​း ဟုတ္​တယ္​​ေလ......”

” အဲ့မွာ အဲ့ဆရာ​ေလးက ​ေျပာတယ္​​ေလ သူႀကိ္​းမွတ္​မိလား...
​ေရြးခ်ယ္​​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးနဲ႔​ေရြးခ်ယ္​မဲ့​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးဆိုတာ...”

သူႀကီးက ခပ္​တည္​တည္​ျဖင္​့ ​ေမး​ေစ့ပြတ္​ကာ မွတ္​မိ​ေယာင္​ျပသည္​။

” အိမ္​း... ”

” ​ေရြးခ်ယ္​​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးဆိုတာ ကိုယ္​စိုက္​တဲ့အပင္​က်န္​ၿပီး
​ေပါင္​းပင္​​ပဲ ​ေသတဲ့​ေဆး ....... ​ေရြးခ်ယ္​မဲ့ဆိုတာ စိုက္​ထားသမွ်
အပင္​ အကုန္​​ေသတဲ့​ေဆး....
အဲ့ဆရာ​ေလးက ဆက္​​ေျပာ​ေသးတယ္​​ေလ
​ေရြးခ်ယ္​မဲ့​ေဆးဟာ စိမ္​းစိမ္​းမွန္​သမွ် အကုန္​​ေသတယ္​ တဲ့
​ေက်ာင္​းဆရာ ​ေက်ာင္​းဆရာမ​ေတြအခင္​းနားမျဖတ္​​ေစနဲ႔ တဲ့
လံုခ်ည္​အစိမ္​း ထမီအစိမ္​းဝတ္​ထားရင္​ ​ေသသြားလိမ္​့မယ္​ တဲ့
ခင္​ဗ်ားတို႔​ေတာင္​ ဝိုင္​းရယ္​ခဲ့ၾက​ေသးတာ.....
အဲ့့ဒါနဲ႔ အဲ့ဆရာ​ေလးကို​ေဆးနာမည္​​ေမး ၿမိဳ႕​ေပၚတက္​ဝယ္​
က်န္​တာက​ေတာ့ အားလံုးသိၿပီးသားပဲ.... ”

အားလံုး​ေၾကာင္​သြားၾကသည္​။
႐ုတ္​တရက္​ သူဘာ​ေျပာလိုက္​မွန္​းမသိၾက...။
ပထမဆံုး သတိဝင္​လာတာက သူႀကီး... ။

” ဒါ.....ဒါျဖင္​့ မင္​းက ခင္​ထားကို ​ေပါင္​းသတ္​​ေဆးနဲ႔ ျဖန္​းတာ
ထမီကိုပဲ ျဖန္​းတာ.... အဲ့ဆရာ​ေလး​ေၾကာင္​့​ေပါ့.... ”

​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​​ေတာ့ ရယ္​သံနဲနဲထြက္​လာသည္​။
သူႀကီးကျပံဳးစိစိလုပ္​​ေတာ့ ဘယ္​သူမွ မထိန္​းႏိုင္​​ေတာ့။
ဝါးကနဲ ရယ္​ၾက​ေတာ့သည္​။
ခင္​ထားပင္​ျပံဳးစိစိ...။

” အားလံုးတိတ္​စမ္​း....”

ခင္​ထားအ​ေဖက ဝင္​​ေငါက္​​ေတာ့မွ ႐ွဲကနဲ ၿငိမ္​။

” ထမီမျဖန္​းမိပဲ ပါးစပ္​ထဲဝင္​သြားရင္​ ဘယ္​့ႏွယ္​လုပ္​မလဲ
သူႀကီး ခင္​ဗ်ားလူႀကီးျဖစ္​ၿပီး ဝင္​ရယ္​​ေနတယ္​ ဟုတ္​လား...”

သူႀကီးကမ်က္​ႏွာပိုးသတ္​ၿပီး....

” မဟုတ္​ပါဘူးဗ်ာ ဟိုဆရာ​ေလးက ရီစရာ​ေျပာသြားတာကို
တစ္​ရြာလံုးသ​ေဘာ​ေပါက္​တယ္​ ဒီ​ေကာင္​ယံုတာကို ရီခ်င္​တာပါ”

” ဒါ ၾကံစည္​မႈပဲ က်ဳပ္​ ရဲတိုင္​မွာ... ”

” က်ဳုပ္​က​ေတာ့ ကိုယ္​့ရြာသားအခ်င္​းခ်င္​း ခံဝန္​ကတိ ​ေလးပဲ.. ”

” ဘာ...ဗ် မရဘူး က်ဳပ္​မ​ေက်နပ္​ဘူး... ”

...
....
...
...
ညသည္​ ပိန္​းပိတ္​​ေအာင္​ ​ေမွာင္​​ေနၿပီ....။
ျခင္​တို႔ကို ယမ္​းရင္​းက ​ေကာင္​းကင္​​ေပၚ​ေမာ့ၾကည္​့မိသည္​။
မိုးသားတို႔ တက္​​ေန၍ လ,ျခမ္​း​ေကြး​ေလးပင္​ မျမင္​ရ။
သူႀကီးအိမ္​​ေအာက္​ ထိတ္​တုံးထဲ သူ႔​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ဖက္​ကိုထည္​့ထားျခင္​းခံ​ေနရတဲ့ ဘဝ....။
ခင္​ထားအ​ေဖက​ေတာ့ မနက္​ၿမိဳ႕တက္​ၿပီး ရဲစခန္​းသြားမည္​တဲ့ ။
သူ ​ေထာင္​က်​ေတာ့မည္​လား... မသိႏိုင္​ပါ။

အခု​ေတာ့
တစ္​ရြာလံုးကိုမုန္​း​ေနသည္​။
သူႀကီးကို မုန္​းသည္​။
ခင္​ထားကို မုန္​းသည္​။
အဆိုးဆံုးက
ဟို စိုက္​ပ်ိဳူး​ေရးကုမၸဏီက ဆရာ​ေလးကို ပိုမုန္​းသည္​....။။။

” ​ေတာက္​ ”