Hayvanlaşmamız Lazım!

Bildiğiniz veya duyduğunuz üzere canlılar aleminde insan en ustun tur olarak görulur, her zaman övülür. Hatta duygular bile sadece insanlara aitmiş gibi bir algı oluşmuştur. Hayvanlar yalnızca yer, içer, uyurmuş gibi… Vefa, sevgi, sadakat, dostluk, duyarlılık ve yardımlaşma insanlara özgüymüş gibi...

Sahiden insanlar bu kelimelerin içlerini yeteri kadar doldurabiliyorlar mı?

Sizlere örnek vermek istiyorum.

Sahibi hastaneye yatırılınca yemek yemeyi bırakan Cesur adlı köpek, sahibinin yaşamını yitirmesi üzerine gerçekleştirilen cenaze töreninde, naaşının başından bir an olsun ayrılmıyor. Defin yerine de kalabalıkla beraber gidiyor. Defin işleminden sonra sahibinin oğlu tarafından evlerine geri getiriliyor. Peki Cesur sonrasında ne mi yapıyor? Her gün sahibinin mezarını ziyaret ediyor, toprağının yanına kıvrılıp yatıyor. Hani insanlara yakıştırdığımız vefa var ya onu gerçekleştiriyor. Sahibini unutmuyor, onun özlemini duyuyor.

Çıkar ilişkileri bitince, iletişimlerini de kesen insanların aksine...

İki köpeğin karşıdan karşıya geçeceği sırada, araba köpeklerden birisine çarpıyor ve umursamadan, arkasına dahi bakmadan yoluna devam ediyor. Diğer köpek ise endişe içinde, arkadaşının başında bir sağa, bir sola hareket ediyor. İnce ince sesler çıkararak ağlıyor ve ne yapıyor biliyor musunuz? Arabasından inmeye bile tenezzül etmeyen duyarlı(!) insanımızın aksine arkadaşını ağzıyla tutarak, yolun kenarına kadar getirip, yanında bekliyor. Duyarlılık insanlara has bir özellik olarak bilinir ya hani, bu olayda davranışı gösteren hayvan oluyor. Ayrıca hayvanların sevgisi de sonsuz ve çıkarsızdır. Güzel bir iletişim kurmanızla, belki küçük bir başını okşamanızla bile sizi severler. Sizlerle bir bağ kurarlar. İnsanlar gibi şartları yoktur, çıkar gözetmezler. Çirkin, güzel, şişman, zayıf, doktor, mühendis, zengin, fakir diye ayırmazlar. Olduğunuz gibi severler, kim olduğunuzun bir önemi yoktur.

Onlarda gözden uzak olan, gönülden de uzak olmaz. Aylar belki de yıllar sonra görseler dahi hiç ayrılmamışçasına sevinirler, sevgilerini gösterirler. Edinilen yardımlara karşı teşekkür etmesini de bilirler. Teşekkür etmek illa söylemle olmak zorunda değildir. Anlayabilenler için bakışlarda da gizlidir. İtfaiyecinin yangından bir kediyi kurtarması ve sonrasında oksijen tüpü bağlamasıyla hayata dönen kedinin, itfaiyeciye bakışındaki gibi...

Aldatan insanların aksine sadık eşli hayvanlar olduğunu biliyor musunuz? Kanada turnaları, tek eşlidir. Eşlerinin yanından ayrılmazlar hatta eşleri ve yavrularıyla birlikte yaşayabileceği mükemmel bir yuva oluştururlar. Kuğular eşlerinin kuluçka döneminde onlara yardımcı olurlar, yuva kurarlar. Bir sonraki yıl, çiftleşme döneminde yine aynı eşlerini ararlar ve bulurlar.

Hayvanlar yas da tutarlar. Mesela filler...

Ölü bir fil gördüklerinde, kendi gruplarından olsun veya olmasın yas tutarlar. Bedeni açıkta kaldıysa üzerini dallarla ve yapraklarla örterler. Bebeklerini doğurup, sokağa bırakan annelerin aksine hayvanlar yavrularına çok güzel bir annelik yapar. Bir örnek vermek isterim. Çin'de bir kedi, açıkta verilen mamaların yüzüne dahi bakmaz. Sadece poşetli mamaları alır, gider.TV kanalının önünde yaşayan kedinin bu yaklaşımı, dikkat çeker. Kameramanlar bir gün peşine takılır ve anne kedinin sırrı ortaya çıkar. Sevimli kedi, yavrularını besleyebilmek için aç kalmayı göze alıp, aslında taşıyabileceği şekilde paketli mamaların verilmesini ister. Yoksa mamayı yavrularına götürmesi imkansız olur.

Son olarak bir konudan daha bahsetmek isterim.

Çoğu yeşil alanlara ve piknik alanlarına hayvanların girmesi yasaktır. Piknik yaptıktan sonra çöpünü sağa sola bırakan, çitlediği çekirdeğini yerlere saçan, bir metre ötesindeki çöp kutusuna gitmeye üşenen insanların girebildiği alanlardan bahsediyorum. Hani dışkılamak için toprağı kazan ve işini bitirdikten sonra kapatıp, orayı temizce terk eden hayvanların giremediği yerlerden.

Belki sadece içgüdüsel olarak yapıyorlar diye düşüneceksiniz ama bu alanları kirleten insanların da aklı vardı değil mi? Üstündü.

Ne yazık ki hayvanlar, insanlar kadar doğayı kirletmiyorlar.

İnsanlara yakıştırılan bu kelimeler, davranışlar hayvanlar tarafından daha doğru anlaşılıyor, daha doğru uygulanıyor.

Sizce de artık HAYVANLAŞMANIN zamanı gelmedi mi?