ေမြးစားကြ်န္
ေမြးစား ကြ်န္
…………………
ၾကည္လင္ေသာမွန္ခ်ပ္မ်ားျဖင့္ကာရံထားျပီး အဲယားကြန္းေလေအးစိမ့္ေနသည့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၏ နာမည္ေက်ာ္ အေအးနွင့္မုန္႕မ်ားေရာင္းခ်သည့္ဆိုင္ၾကီးတစ္ခုအတြင္း ေနာ္မူစိုးတို႕တစ္သိုက္ တူညီ၀တ္စံုေလးမ်ားျဖင့္ လႈပ္ရွားေနၾကသည္ ။
သန္႔ရွင္းေရးတာ၀န္ယူသူမ်ား ၊ စားပြဲထိုးတာ၀န္ယူသူမ်ား ၊ အစားအေသာက္ေကာင္တာတြင္တာ၀န္ယူသူမ်ား ၊ ေငြရွင္းေကာင္တာတြင္တာ၀န္ယူသူမ်ားျဖင့္ အားလံုး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ေနၾကသည္ ျမင္ကြင္းမွာ သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္လ်ွင္ ဘာမွ မထူးျခား ။
သို႕ေသာ္ ထိုဆိုင္၀န္ထမ္းမ်ားထဲမွ အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ေနာ္မူစိုး တို႕လိုလူစားမ်ားအတြက္ေတာ့ ခါးခါးသီးသီးနာၾကင္စရာမ်ားရွိေနသည္ ။
ေနာ္မူစိုးတို႕ အား ထိုဆိုင္၏ လခစား၀န္ထမ္းအမ်ားအျဖစ္ ထင္ၾကပါလိမ့္မည္ ။
သို႕ေသာ္
“ဒီေရာက္တာ ငါးနွစ္ရွိျပီ ။ ၁၂ နွစ္သမီးကတည္းက ေဂဟာကေန လာေခၚသြားတာ ။ ရန္ကုန္က တရုတ္သူေဌးက ေမြးစားမယ္ဆိုလို႕ေပ်ာ္ျပီးလိုက္လာတာ ။ အခုေတာ့”
ဟုတ္ပါသည္ ။
၂၀၁၀ ခုနွစ္တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း ၊ ကြမ္းျခံကုန္းျမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ မိဘမဲ့ပရဟိတေဂဟာတစ္ခုမွ အသက္ (၁၂)နွစ္အရြယ္ ကရင္တိုင္းရင္းသူေလး ေနာ္မူစိုး ၊ ေမာင္ျဖစ္သူ ေစာေက်ာ္လင္း ၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ နန္႔ေမရီ တို႕အား ရန္ကုန္မွ သူေဌးဆိုသူမွ ေဂဟာတာ၀န္ခံနွင့္ ညိွႏႈိုင္းကာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႕ေခၚေဆာင္ခဲ့ျခင္းပင္ ။
သံုးေယာက္လံုးမွာ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ မိဘမဲ့ခဲ့ရသည့္ ကရင္ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ျပီး အသားျဖဴျဖဴ ရုပ္ရည္အသန္႕ျပန္႔ဆံုးျဖစ္သည့္အတြက္ေရြးခ်ယ္ေခၚယူခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ေၾကာင္း အသက္(၁၇)နွစ္ အရြယ္ ေနာ္မူစိုးမွ ရွင္းျပသည္ ။
“ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း တိုက္ခန္းတစ္ခုမွာထားတယ္ ။ ယား တို႕လို႕ အရြယ္ေလးေတြေရာ အၾကီးေတြေရာရွိတယ္ ။ အစ္မၾကီးတစ္ေယာက္က အခန္းကို အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ ။ သူေဌးခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ဘယ္သူမွ တိုက္ျပင္မထြက္ရဘူး ။ သူေဌးကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္မျပဳပါဘူး ။”
ယခုအခ်ိန္အထိ ကရင္ဘာသာျဖင့္ သမီးဟု အဓိပါယ္ရသည့္ ယား ဟူေသာ နာမ္စားကို သံုးကာ ေျပာေနေသးသည့္ ေနာ္မူစိုးက လြန္ခဲ့သည့္ ငါးနွစ္က သူ႕အေတြ႕အၾကံဳကို ရွင္းျပသည္ ။
သူေဌးက ေမြးစားမည္ဟုဆိုကာ ေခၚယူလာေသာ ေနာ္မူစိုး တို႕သံုးေယာက္သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႕ ေရာက္ကာမွ သူေဌး၏ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ရန္ ေခၚလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဘ၀တူမ်ားထံမွ သိရေတာ့သည္ ။
ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္တြင္ ေနာ္မူစိုး နွင့္ သူငယ္ခ်င္းနန္႔ေမရီ တို႕အား အျခားမိန္းကေလးသံုးေယာက္နွင့္အတူ ဖယ္ရီကားျဖင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲရွိ အေအးဆိုင္ရွိရာသို႕ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္ ။
“အဲ့ဒီတုန္းက ယားက ပန္းကန္ေဆးတဲ့ေနရာမွာ ၀ိုင္းကူရတယ္ ။ ေမရီ က အသက္နည္းနည္းၾကီးေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ၀ိုင္းကူရတယ္ ၊ ေနာက္ပိုင္းအေအးဆိုင္မွာ တျခားအလုပ္ေတြသင္ေပးသြားမယ္ေျပာတယ္၊ ယားတို႕က စာသင္ရမယ္မွတ္တာ”
လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးက ေမြးစားရန္ေခၚခဲ့သည့္အတြက္ စာသင္ရမည္ဟု ထင္ခဲ့ေသာ ေနာ္မူစိုး တို႕ကာ စာသင္ဖို႕ေ၀းစြ ။
ျမန္မာနိုင္ငံသားမဟုတ္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးၾကီး၏ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အိပ္ရံုေနရာေပး ၊ ၀ရံုထမင္းေကြ်း ထားသည့္ အခမဲ့၀န္ထမ္းမ်ားအျဖစ္ ၀ယ္ယူခံခဲ့ရျခင္းပင္။
“တစ္ခ်ိဳ႕ ပရဟိတအမည္ခံ ေဂဟာက လူေတြ က ကေလးေတြကို လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႕ ညိွႏႈိင္းျပီး ေရာင္းစားသလိုလုပ္တာရွိသလို႕..တစ္ခ်ိဳ႕ေဂဟာေတြကလဲ တကယ္ေမြးစားမယ္မွတ္ျပီး ေသခ်ာမစိစစ္ပဲ ေပးလိုက္တာမ်ိဳးရွိတယ္.. အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ မိဘမဲ့ပရဟိတေဂဟာဆုိတုိင္းလဲ မယံုၾကည္ရေတာ့ဘူး ။ အဲ့ဒီလို ပရဟိတလုပ္စားသူေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ပါ ေရာျပီးနာမည္ပ်က္ေနျပီ”
ဟု သန္လ်င္ျမိဳ႕ရွိ ခရစ္ယာန္မိဘမဲ့ပရဟိတေဂဟာမွ ဆရာကိုစံပီး က ဆိုလာသည္ ။
ဆရာကိုစံပီး တို႕ ေဂဟာမွာမူ ကေလးမ်ားကို ပညာထူးခြ်န္သည္အထိ သင္ၾကားေပးျပီး ေမြးစားလိုသူ မိဘမ်ားအား အေမြစားအေမြခံစာခ်ဳပ္ျဖင့္သာ တရား၀င္ေမြးစားခြင့္ျပဳေၾကာင္းလည္း သိရသည္ ။ေစတနာသန္႕သန္႕ျဖင့္ ထူေထာင္ထားေသာ ပရဟိတေဂဟာအမ်ားအျပားရွိေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေဂဟာ မ်ားမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ႕နွင့္ဆက္သြယ္ကာ မိမိတုိ႕အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မိဘမဲ့ ကေလးသူငယ္မ်ားကို တန္ဆာခံအျဖစ္ အသံုးခ်ကာ လက္လႊဲေရာင္းခ်သလို ျပဳလုပ္မႈမ်ားရွိေနေၾကာင္းလည္း ၄င္းက ျဖည့္စြက္သည္ ။
ေနာ္မူစိုး တို႕ အား လာေရာက္ေခၚယူေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မွာ ျမန္မာနိုင္ငံသားတစ္ဦးမဟုတ္ပဲ တရုတ္နိုင္ငံသားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္သည္။
ျမန္မာစကားအားကြ်မ္းက်င္စြာေျပာတတ္ျပီး ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္တြင္ စားေသာက္ဆိုင္လုပ္ငန္းမ်ား ၊ ဖက္ရွင္အ၀တ္အထည္ဆိုင္မ်ားအမ်ားအျပား ရင္းနွီးျမဳပ္နွံထားသူျဖစ္ေၾကာင္း စီးပြားေရးအသိုက္အ၀န္းမွ စံုးစမ္းသိရွိရသည္ ။
ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္မွ မိဘမဲ့ပရဟိတေဂဟာအခ်ိဳ႕ နွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ကာ ၄င္းကိုယ္တိုင္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားအားေမြးစားမည္ဟုဆိုကာ သြားေရာက္ေခၚယူေလ့ရွိေၾကာင္းလည္း အဆိုပါဆိုင္၀န္ထမ္းမ်ားထံမွ သိရသည္ ။
ကေလးေကာက္ ထြက္သည္ ဟု ဆိုင္၀န္ထမ္းမ်ားကသံုးႏႈန္းေလ့ရွိၾက၏ ။
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ႕ အေနျဖင့္ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္မ်ားအား ေခၚယူကာ ၄င္း၏ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အနည္းငယ္သင္ၾကားေပးကာ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေစျခင္းျဖင့္ လုပ္ခလစာမေပးရသည့္အတြက္ လုပ္ငန္းအျမတ္ေငြအမ်ားအျပားရလာေစသည္ ။
ထို႕ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ႕မွာ အဆိုပါနည္းလမ္းျဖင့္ မိဘမဲ့ေဂဟာမ်ားရွိ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ပစ္မွတ္ထားလာၾကသည္ ။
မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကား သူေဌးတို႕၏ လက္၀ယ္ေရာက္ျပီးေနာက္ ေနထို္င္ရာအေဆာင္ခန္းနွင့္ အလုပ္ကို ဖယ္ရီျဖင့္သာ သြားလာရသည္ ။ ျပင္ပသို႕ ထြက္ခြင့္မရွိ ။ ေငြေၾကးကိုင္တြယ္သံုးစြဲခြင့္မရွိ ။
“မနက္ ခုနွစ္နာရီဆို ဖယ္ရီလာၾကိဳျပီ ။ ညဆို (၁၀)နာရီမွ ဆိုင္သိမ္းျပီး ျပန္ရတယ္။ ထမင္းကေတာ့ အလုပ္ထဲမွာပဲ စားေပါ့” ဟု ေနာ္မူစိုးက ဆိုသည္ ။
လုပ္ခလစာမဲ့ျဖင့္ တစ္ေန႕လ်ွင္ (၁၅)နာရီ လုပ္နိုင္သည့္ မိဘမဲ့ေဂဟာျဖစ္ လုပ္သားမ်ားကား သူေဌးတို႕၏ ေစတနာအျဖစ္ တစ္လလ်ွင္ အ၀တ္အစားနွစ္စံု ေဘာက္ဆူးရေလ့ရွိသည္ဟုလည္း သိရသည္ ။
မိဘမဲ့ေက်ာင္းတြင္ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္အတူတကြေနခဲ့ရေသာ္လည္း ေမြးစားမည္ဟု ေခၚယူခံခဲ့ရျပီးေနာက္ တစ္ကြဲတျပားစီေနခဲ့ရသည္က ပိုမိုခံစားရသည္ဟု ေနာ္မူစိုး က ဆိုေသးသည္ ။
“ေမာင္ေလးကို မႏၱေလးက ဘီယာဆိုင္ကို ပို႕လိုက္ၾကတယ္။ မႏၱေလးက ဆိုင္ကလဲ ဒီသူေဌးပိုင္တာပဲေလ။ ဒီေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္တည္းရွိတာ အတူတူေနခ်င္တာေပါ့” ဟုေနာ္မူစိုး က ေျပာျပသည္ ။
ေနာ္မူစိုး ၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ နန္႕ေမရီ မွာမူ သူေဌး၏ အ၀တ္အစားဖက္ရွင္ဆိုင္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရျပီးေနာက္ အေဆာင္မွ ထြက္ေျပးရန္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္ ။
သူေဌး၏ အလုပ္သမားမ်ားမွ ဘတ္စ္ကားဂိတ္တစ္ခုတြင္ ျပန္လည္ဖမ္းမိခဲ့ျပီးေနာက္ ၾကည္ျမင့္တိုင္ျမိဳ႕နယ္ရွိ တရုတ္နိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ အိမ္သို႕ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ရန္ အပို႕ခံခဲ့ရေၾကာင္းလည္း ေနာ္မူစိုး မွ ဆိုသည္ ။
“ယားက ေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႕ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး ။ ယားမွာ မိဘလဲ မရွိဘူး ။ ဒီျမိဳ႕ၾကီးထဲမွာလဲ မသြားလာတတ္ဘူး ။ ေဂဟာျပန္ရင္လည္း ျပန္ပို႕ခံရမွာ ။ ေမရီ လို သူမ်ားအိမ္ အပို႕ခံရမွာကို ေၾကာက္တယ္” ဟု ေနာ္မူစိုးက စိုးရိမ္တၾကီးေျပာျပသည္ ။
မိဘမဲ့ကေလးတို႕ကို ကြ်န္သဖြယ္ လက္လႊဲေရာင္းခ်ေနသည္လား ။
“တကယ္လို႕ ကေလးေမြးစားမယ္ဆို ၁၉၄၁ ကိတၱိမအေမြစားအေမြခံစာခ်ဳပ္အရ မိမိမိသားစု၏ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီလုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးရမည္ဆိုတာပါေပမယ့္ သားသမီးနည္းတူ ပညာေရး က်န္းမာေရး အေမြခံခြင့္ အခြင့္အေရးေပးရမယ္ဆိုတာ ပါတယ္၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ လုပ္ငန္းတစ္ခုကိုပဲ ခိုင္းေစေနရင္ေတာ့ ဒါ အေမြစားအေမြခံစာခ်ဳပ္ကို မ်က္ကြက္ျပဳျပီး လူကုန္ကူးမႈပါပဲ” ဟု တရားရံုးခ်ဳပ္ေရွ႕ေန ဦးေရာဘတ္စန္းေအာင္က ေထာက္ျပေျပာဆိုသည္ ။
သို႕ေသာ္ ေနာ္မူစိုး တို႕ အား ေမြးစားစဥ္က စာခ်ဳပ္ျဖင့္ ေမြးစားခဲ့သည္လား ၊ ေငြေပးေငြယူျဖင့္ ေမြးစားခဲ့သည္လားကိုေတာ့ ေနာ္မူစိုးတို႕ ကိုယ္တိုင္မသိခဲ့ ။
ယခင္က နာဂစ္ေဒသမွ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ႕၏ ပစ္မွတ္ျဖစ္ခဲ့ရာမွ ယခုေနာက္ပိုင္း စစ္ျဖစ္ပြားရာေဒသမ်ားမွ မိဘမဲ့ ကိုးကန္႕ ၊ပေလာင္၀္ ၊ ပအို႕၀္ လူမ်ိဳးကေလးငယ္မ်ားသည္လည္း မိဘမဲ့ေဂဟာမ်ားတြင္ အေရအတြက္တိုးပြားလာေနျပီျဖစ္သည္
ထိုသို႕ မိမိကုိယ္က်ိဳးစီးပြားကိုသာ ၾကည့္တတ္ေသာ ပရဟိတအေရျခံဳအခ်ိဳ႕ ၊ စီးပြားေရးအက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ဒုကၡသည္ကေလးငယ္မ်ားကိုပင္မခ်န္ ေခါင္းပံုျဖတ္တတ္ေသာ ၀ိသမေလာဘသား စီးပြားေရးသမားတို႕ အၾကားရွိ မိဘမဲ့ကေလးငယ္တုိ႕၏ အနာဂတ္ ကား စိုးရိမ္ဖြယ္အေျခအေနတစ္ရပ္ပင္ ။
ပိုမိုဆိိုးရြားသည္က ၇န္ကုန္ျမိဳ႕ နွင့္ အျခားျမိဳ႕ၾကီးမ်ားရွိ လူသိမ်ားထင္ရွားေသာ စားေသာက္ဆိုင္လုပ္ငန္းမ်ား ၊ ဖက္ရွင္အ၀တ္အထည္ဆိုင္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ယင္းကဲ့သို႕ ေခါင္းပံုျဖတ္ခံ ေခတ္သစ္ေက်းကြ်န္သဖြယ္ မိဘမဲ့ကေလးလုပ္သားေလးမ်ားကား လူအမ်ားမ်က္စိေရွ႕ေမွာက္တြင္ ရွိေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ။
အသက္(၁၇)နွစ္အရြယ္ ကရင္မေလးေနာ္မူစိုးကေတာ့ အဲယားကြန္းေလျဖင့္ ေအးစိမ့္ေနသည့္ အခန္းေလးထဲတြင္ စားပြဲမွ ထသြားသူမ်ား၏ ပန္းကန္ခြက္မ်ားကို သိမ္းဆည္းရန္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေလသည္ ။
တစ္ခါတစ္ရံ ေရသန္႕ဗူးခြံအလြတ္မ်ား က်န္ခဲ့သည္ ဆိုပါက အျခားဘ၀တူ ၀န္ထမ္းမ်ားထက္ ဦးေအာင္ အဆိုပါ စားပြဲသို႕ ေျပးကာ သြားသိမ္းဆည္းတတ္သည္ ။
ေရသန္႕ဗူခြံရလ်င္ ဆိုင္ေနာက္ဂိုေထာင္တြင္းရွိ မိမိနာမည္ထိုးထားေသာ ပီနန္အိတ္အတြင္း ေရသန္႕ဗူးခြံကို သြားေရာက္စုေဆာင္းရန္ျဖစ္သည္ ။
လကုန္လ်င္ ဆိုင္သို႕ ေရသန္႕ဗူးလာ၀ယ္သူေရာက္လာပါက ေနာ္မူစိုး စု ထားေသာ ေရသန္႕ဗူးခြံေတြေရာင္းမည္ ။
“ဖိနပ္လွလွေလးတစ္ရံေလာက္ ၀ယ္မလို႕” ဟု ဆိုသည္က ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ အေအးဆိုင္ေလးအတြင္းမွ မိဘမဲ့ကေလးငယ္အပ်ိဳေပါက္မေလး ေနာ္မူစိုး ၏ အျမင့္ဆံုးအိပ္မက္တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ ။
ခက္ေဇာ္ (KZ)
Kyaw Swa Naing
၂၀၁၄ခုႏွစ္၊ Voice Journal 