''ရင္ခြင္ ရိပ္''

ရြာမလို မိုးညိဳညိဳေတြ က ျပဳစားလြန္းေလသမ် တတ္လာလိုက္ ေလေနာက္လြင့္ေမ်ာလိုက္
တစ္ဖန္ျပန္ညိဳ႕လာလိုက္
ေဝဒနာ ရိပ္လိႈင္းေတြကို တဆတ္ဆတ္ဂရက္ရိုက္ေနသလို
ျကည့္ေလျကည့္ေလ
မ်က္ရည္မိုးတို႕ေစြခဲ႕ျပီ

ေႏြတစ္ေယာက္ ကမ္းစပ္နားမွာထိုင္ရင္း
လြင့္ေမ်ာတတ္တဲ႕တိမ္ေတြရဲ႕သေဘာဟာ
မိုးရြာေစခ်င္သူအဖို႔ေတာ့ ေျကကြဲစရာပါ
သူမ ဟာလဲ မရြာတဲ႕မိုးကို ေမ်ာ္ေနမိသလို မရနိုင္တဲ႕အရာေတြ ကို ေတာင့္တရင္းေမ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႕
ခုဆို တိမ္တိုက္ေတြ ေပ်ာက္သြားသ လို ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မရွိနိုင္ေတာ့ တာကို
နာက်င္စြာ ခံစားရင္း ငိုေနရံုမ်ွအပ ဘာ ရွိေတာ့ မည္နည္း
ေရျပင္ျကီးကသာ သူမရဲ႕ စကားေတကိုနားေထာင္ေပးသူ သူမရင္ဖြင့္သမ်ွကို
မညီမျငဴ နားေထာင္ေပးေနတာ မဟုတ္ပါလား

''ေဒၚျမ ခုထိ ေႏြဝတ္လႊာ ျပန္မလာေသးဘူးလား ''
''မလာေသးပါဘူးဆရာ''

''ေဖေဖ ညီမေလး ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ဟုတ္လား''

''ဟုတ္တယ္ ဘယ္ေတြကေလကဝေလ်ာက္သြားေနလဲ မသိဘူူ
နက္ျဖန္ငါ့မ်က္နွာ အိုးမည္းသုတ္လို႕ ကေတာ့ ဒင္းငါနဲ႕ေတြ႕ မယ္''

အေပါက္ဝမွာရပ္ေနတဲ႕ ေႏြ ့ကို မျမင္ဘဲ ဦးေက်ာ္မင္းတစ္ေယာက္
ေႏြထြက္ေျပးသြားသည္အထင္နွင့္ ေျပာေနသည္

''သမီးျပန္ေရာက္ပါျပီ ေဖေဖ
စိတ္ခ်ပါ သမီးဘယ္မွထြက္မေျပးပါဘူး
ေဖေဖစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ သမီးဘဝနဲ႕ရင္းျပီ သမီးနွလံုးသားနဲ႕ရင္းျပီး
ေက်းဇူးဆပ္မွာပါေဖေဖ ''

''ညီမေလး ဘာလို႕ ေနာက္က်ေအာင္ေနတာလဲ ေဖေဖ စိတ္ဆိုးေအာင္
သြား ေရမိုးခ်ိဳးေခ်ေတာ့ ျပီရင္ ထမင္းစားဖို႕ကိုကိုေစာင့္ေနမယ္ ''

''အာကာမင္း
ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ ငါနဲ႕အတူ ထမင္းစားရမည့္စည္းကမ္းကို ဖ်က္တာလား
(7:00)ထိုးျပီ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေနျပီ ''

''''စားနွင့္ပါ ကိုကို ညီမေလးမဆာလို႕ မစားေတာ့ဘူး ''

ေႏြလွည့္ထြက္ကာေလွးကားအတိုင္းသူမ အခန္းရွိရာသို႕ တတ္လာခဲ႕သည္
ခုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်လိုက္ျပီး မ်က္ရည္တို႕က အတားဆီးမဲ႕စြာ
ဦးေက်ာ္မင္းေျပာတဲ႕ စကားလံုးေတြဟာ သူမနားထဲကမထြင္
ထပ္ခါတလဲ လဲ ျကားေယာင္ရင္း

''ကေလ ကဝေလ်ာက္သြားေနသည္တဲ႕လား ေဖေဖရယ္
နက္ျဖန္ဆို ေႏြဝတ္လြာ ဟာ ဒီ အိမ္ျကီးနဲ႕ မသက္ဆိုင္ေတာ႕တဲ႕
ဒီပတ္ဝန္က်င္နဲ႕ ေဝးတဲ႕ ေနရာ သစ္တစ္ခုဆီကို
ကိုနဲ႕ေသြးမေတာ္သားမစပ္တဲ႕ လူတစ္ေယာက္ေနာက္ လိုက္သြားရေတာ့မွာ ျငင္းခြင့္ဆိုတာ မရွိသလိုေရြးခ်ယ္ခြင့္ဆိုတာ မရွိတဲ႕ ေႏြ႕ဘဝမွာ
ဒီေန႕ေလ းကို ေႏြစိတ္တိုင္းက်ျဖတ္သန္းမိတာ
ေႏြ မွားသလားေဖေဖ
သားသမီရယ္ လို႕ သံေယာဇဥ္ေလးေတာင္မရွိတဲ႕ေဖေဖ့အတြက္ေတာ့
သမီးဟာ ဟင္းရြက္ ကန္စြန္းေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုး မရွိပါဘူး အာ့ေတာ့ လြင့္ပစ္လိုက္ရမယ့္အတူတူ
အေဖဟာ တပါးသူကိုရက္ရက္ေရာေရာေပးခ်င္ေနတာ
သမီးအတြက္ေတာ့
ဒီေနရာ ဒီေဒသ ဒီမိသားစုဘဝေလးဟာ မေအးခ်မ္းေပမယ့္
ေနေပ်ာ္တယ္ေဖေဖ''

ထိုညက ေႏြဝတ္လႊာ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႕ ဘယ္လိုပင္ အားယူျပီး အိပ္ေသာ္လဲ
နက္ျဖန္ဆိုတဲ႕ အနာဂတ္ကို သူမ ေတြးပူမိတာ အမွန္ပင္

''အာကာမင္း မင္းညီမ ဆင္းမလာေသးဘူးလား
ဒီမွာ လူျကီးေတြ နဲ႕ ဘုန္းေတဇကို အားနာဖို႕ ေကာင္းေနျပီ''

''သားသြားေခၚ းးးးး
ဆင္းလာျပီ ေဖေဖ''

ခ်ည္ဝမ္းဆက္ကေလးတစ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ္ျငားလဲ သူမရဲ႕အလွဟာ ထင္းခနဲ႕ေပၚေနသည္
ညက အေတာ္ငိုထားတာ မို႕ မ်က္နွာေလးဟာ သိသိသာသာမို႕ေမာက္ေနျပီး မ်က္လံုးေတြ ရဲေနေသးသည္
သူမ မ်က္နွာကို ငံု႕ထားမိသည္
ဒါလဲ ေဖေဖ့သိကၡာေျကာင့္သာတည္း

စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ အရင္ ထိုးလိုက္သူက ဦးဘုန္းေတဇ ျပီးမွ သူမ ဘက္ကို ကမ္းေပးျပီး
သူမ လဲ လက္မွတ္ထိုးလိုက္သည္
ထိုအခ်ိန္မွစလို ဦးဖုန္းေတဇနွင့္ ေႏြဝတ္လႊာတို႕ စာခ်ဳပ္စာတနး္အရ အျကင္လင္မယား အျဖစ္သို႕ ေရာက္ရွိခဲ႕ သည္
သူမ ဖ်က္ခနဲ႕ ဦးေက်ာ္မင္းကို ျကည့္လိုက္မိသည္
သူမ မျမင္ဘူးေလေသာ သူမေမ်ာ္လင့္ေသာ အျပံဳးတစ္ခုက္ို
ဧည့္သည္မ်ားနွင္စကားေျပာရင္း ရယ္ျပံုးေနတာျမင္ရေတာ့ ေႏြတစ္ေယာက္ဝမ္းသာဝမ္းနည္း
မ်က္ေရမက်မိေအာင္ ထိန္း ရင္း ဦးေက်ာ္မင္းကို စိုက္ျကည္ေနသည့္အျဖစ္
သူမ ရဲ႕ အျကည့္ကို ျမင္ျပီး မာတင္းခတ္ထန္သြားတဲ႕ ဦးေက်ာ္မင္းမ်က္နွာဟာ
က်ားတစ္ေကာင္ သာေကာင္ကို ျကည့္သလိုမ်ိဳး မီးဝင္းဝင္းေတာ့
သူမအ လိုက္သင့့္ေခါင္ေလးျပန္ငံု႕ထားလိုက္သည္

''ကဲ ဒါဆ္ုလဲ က်ဳပ္တို႕ကို ခြင့္ျပဳပါဦး ''

''ကို ေက်ာ္မင္း က်ဳပ္တို႕သြားျပီ ဗ်ာ ''

''ဟုတ္ကဲ႕ ပါ ခင္ဗ်ာ ''

''ညီေ လး ေရာ့ ဒါ ကို ကို႕ရဲ႕ လက္ဖြဲ႕ ''

''ကို ကို ညီမေလးတြက္ ဒါေတြ မလိုပါဘူး ျပန္ယူထားပါ ''

''မဟုတ္ဘူးညီမေလး ဒီမွာ ကိုကို႕မွာလဲရွိတယ္
ဆင္တူေလး ညီမလဲ အျမဲ ဆြဲထားေနာ္'

''ဟုတ္ကဲ႕ပါ ကို ကို ''

''ကို ဘုန္းေတဇကို က်ေတာ္အပ္ပါတယ္
ညီမေလးကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားေပးပါ
ညီမေလးကို ဂရဳစိုက္ေပးပါ''

''ဟုတ္ကဲ႕ပါ ကို အာကာမင္း
စိတ္ခ်ပါ ''

''ကိုကို ေဖေဖ ေကာဟင္ ''

''အေပၚတတ္သြားျပီ ထင္တယ္ ''

''ညီမေလး ေဖေဖ့ကို နႈတ္ဆက္ရင္းကန္ေတာ့ ခဲ႕ခ်င္တယ္''

''ေအာ္ လိုက္သြားေလ ညီမေလးရဲ႕ ''

''ဟုတ္ကို ကို ''

သူမ ေလွခါးထစ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္တတ္လာခဲ႕ သည္ အေတြးထဲ႕မွာေတာ့
ဦးေက်ာ္မင္းဟာ သူမကို နွေမ်ာလို႕နႈတ္ဆက္ တာမခံခ်င္လို႕ အေပၚမွာ တတ္ေနေလ ျခင္းလား ဟု
ျဖစ္ခ်င္ရာ က္ုိ စြဲေတြးရင္း

''ေဒါက္ ေဒါက္''
''ဘယ္သူလဲ ''

''သမီးပါေဖေဖ''

''ဘာကိစၥလဲ ''

''ေဖေဖ့ကို ကန္ေတာ့ ခ်င္လို႕ပါ ''

''မလို ဘူးသြားေတာ့ ေနာက္က်ေနမယ္ ငါနားခ်င္ျပီ ဒီေန႕နင့္ေျကာင့္ငါ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ျပီး လူလဲ ပင္ပန္းထားျပီ ဘာ ထပ္ လိုခ်င္ေသးတာလဲ
ေငြလိုရင္ နင့္ဘဏ္စာအုပ္ထဲမွာ အျပည့္ထည့္ေပးထားတယ္ ''

''မဟုတ္ပါဘူးေဖေဖရယ္ ေဖေဖ့ကို သမီးျမင္ခ်င္ေသးတယ္''

''ေနာက္မေတြ႕ရမွာ မို႕လား
နင္ကေသလမ္းသြားမွာ မို႕ လား ငါ့ကို ေဒါသထက္ေအာင္မလုပ္နဲ႕
နင့္ကို မဆူခ်င္ဘူး ေႏြဝတ္လႊာ ''

''ရပါတယ္ေဖေဖ ေႏြ့ကိုမျမင္ခ်င္ရင္ ထြက္သြားပါ့မယ္
ဒီအျပင္ကေနပဲ ေဖေဖ့ကို မွန္းျပီးကန္ေတာ့ခဲ႕ပါတယ္''

ေႏြတစ္ေယာက္ ထြက္က်လာတဲ႕ မ်က္ရည္စက္ေတြကို သုတ္ျပီ အခန္းေရွ႕ကေနကန္ေတာ့ျပီး ျပန္ဆင္းလာခဲ႕သည္

''ညီမေလးေတြ႕ခဲ႕လား''

သ ူမ ေခါင္းရမ္းျပရင္း
''ညီမေလးသြားေတာ့မယ္ ကို ကို ေဖေဖ့ကို ဂရုစိုက္ေနာ္ ျကီးျမ ေႏြ သြားျပီေနာ္''

ကားေလးဟာ တစ္လွိမ့္လွိမ္နဲ႕ ျပင္ဦးလြင္ျမို႕ကို ေက်ာခိုင္ထြက္ခဲ႕သည္
လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ နာက်င္ဖြယ္ အတိတ္ေတြ နဲ႕ တူ သူမလဲ
ထိုျမိဳ႕ေလးနဲ႕ အေဝးသို႕

စာဖက္ပရိတ္သတ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီက္ို အစဥ္ေလးစားလ်က္
အပိုင္းဆက္မ်ားကို အလ်ဥ္းသင့္သလို တင္ေပးသြားပါမည္
လ္ုိအပ္ခ်က္မ်ားကိ္ုလဲ ေဝဖန္အျကံျပဳ နိုင္ပါသည္