Literaturang Filipino: Kwento ng Tagumpay
Nahigmata ug nakuratan ko sa dihang may kalit nga nisyagit, "Aylang labang kol kaluoy sa kabaw oh! Malouy ka sa imung kabaw! hala! hala!", ringtone diay to sa ako cellphone. "Sayanga sa ako damgo oi, hapit na unta", mao ni ako una nga gilitok. Nibangon nalang ko sa ako gihigdaan ug gihipos ko kini.
Ako diay si Janjan, kinamanghuran sa tulo ka anak.. Mag-uuma ang akong amahan ug ang akong inahan usa pud labandera. Sa among managsuon ako nalang ang nag - eskwela kay ang duha ko ka maguwang nangundang man sa pagskwela ug nitabang sa pag-uma ni Tatay Cardo.
Kay kung si tatay paingnon walay nadatu sa pagskwela. Sukwahi sa ginasulti pirmi ni Mama Charo nako. Matag dungan namu ug kaon, iya kami ginamaymayan nga magtarung sa amung pagtuon kay mao ra kani ang katigayunan nga ilang mapsunod kanamo. Nasilsil jud sa akong alimpatakan nga muhuman jud ko sa pagskwela aron mahaw-as sa kakabos ang akong mga ginikanan. Nipadayon ko sa akong pagskwela bisan paman gaaginud kami sa kakabos. Bisan napuno na sa tinapakan ang akong uniporme ug busloton na ang akong tsinelas.
source
Napuno ko sa pagbiaybiay sa akong mga klasmeyt. Puyra lang kay Pia, nga usa sa akong klasmeyt nga anak ug adunahan sa amung lugar. Sa mga panahon nga wala koy dala nga bawon iya kung tigaan sa dala niyang pagkaon, buotan kaayo siya kanako.
Bisan paman sa akong naagian nga kalisud wala kani makatumpawak sa akong mga pangandoy nga muhuman sa akong pagtuon ug muhuman pag – eskwela. Nilampos jud ko isip "salutatorian" sa amu nga grupo. Apan nahagba ang akong paglaum nga mupadayon ug kolehiyo ug mukuha ug kurso nga pagka-maestro. Sa dihang giprangkahan ko sa akong amahan nga dili ko niya kayang pa eskwelahon ko sa kolehiyo. Nakasabot ko sa akong amahan tungod sa among kalisud. Nisulod jud sa akong hunahuna sa pag-hunong nalang jud sa akong pangandoy nga mupadayon sa kolehiyo.
Apan gibuligan japun ko sa panahon sa dihang gipatawag ko sa ko amahan ni Pia. Bisan mauwaw ko, niduol japun ko nila. Gipahiyuman ko sa ginikanan ni Pia dayong pangutana kung naa ba koy plano nga mupadayon sa akong pagskwela sa kolehiyo. Dali kaayo kong nakatubag ug niyangu nga ganahan ko mupadayon. Pero ako silang gihisgutan nga dili na makaya sa akong ginikanan ang paggasto nako sa kolehiyo.
Giingnan ko nila nga kung ganahan ba ko nga mutrabaho samtang ga - eskwela. Ako silang giingnan nga interesado ko mutrabaho basta lang makaskwela ko sa kolehiyo. Nakapadayon jud ko sa pagskwela sa kolehiyo. Lisud man ang akong kinabuhi pero ako kining gibaliwala kay mas dako ang akong pangandoy nga mulampos sa akong pagtuon.
Nanglabay ang mga panahon, bisan paman sa mga pagsulay sa ako kinabuhi. nakalampos jud ko sa ako pagskwela isip usa sa mga "cum laude" among grupo. Nidagayday ang akong mga luha samtang nisaka sa entablado ug gisab-itan ko sa medalya sa akong ginikanan. Ako silang gigakos ug gipasalamat kay kung wala pa sila nga akong inspirasyon dili ko magmalampuson.
source
Halad kini sa : "Literaturang Filipino" "Kwento ng Tagumpay"