အိမ္ေျပာင္းျခင္းအႏုပညာ

အျခားသူမ်ားေတာ့ မသိ ။မယ္ဂ်စ္တို႕ မိသားစု အိမ္တစ္ခါ တစ္ခါေျပာင္းရၿပီဆိုလ်ွင္ ဂယက္ေတြကို ထေနေတာ့တာပါပဲ။ အေဖအေမ အိမ္ကေန ထြက္ၿပီး ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ေက်ာင္းရၿပီဆိုကတည္းက ေျပာင္းလိုက္ရတဲ့ အိမ္ ၊ ေရႊ႔လိုက္ရတဲ့ေနရာ ဆိုတာ မၾကာခဏပါပဲ။ ပထမဦးဆံုး အိမ္ေျပာင္းခဲ့ရတာက ေမၿမိဳ႕ရံုးကေန ရန္ကုန္ရံုးကို ေျပာင္းရတုန္းကေပါ့။ ကိုယ့္ရံုးက တူတူေျပာင္းၾကရတဲ့ ညီအစ္မလိုခင္ရတဲ့သူေတြနဲ႕ အတူတူအိမ္စုငွားၾက တူတူခ်က္စားၾကဆိုေတာ့ အိမ္ခြဲေနရတဲ့ ဒုကၡက သိပ္ေတာ့ မသိသာလွ။ သို႕ေသာ္လည္း နယ္နဲ႕ရန္ကုန္က ေနေရးထိုင္ေရး မွအစ သြားေရး လာေရးအဆံုး အရာရာ ကြဲျပားျခားနားတာမို႕ က်င့္သားရဖို႕လည္း ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ယူလိုက္ရပါတယ္။ အတူတူငွားေနၾကတဲ့လူေတြ ရံုးကေပးတဲ့အခန္းေျပာင္းၾကရေတာ့မွ ကိုယ့္ပစၥည္း သူ႕ပစၥည္းေတြ အတူတူသိမ္းၾက၊ ခုႏွလႊာကေန ေအာက္ထပ္ကိုခ်ဖို႕လုပ္ၾကနဲ႕ ဘဝမွာ မိဘမပါဘဲ ပစၥည္းပစၥယေတြအမ်ားႀကီးကို သိမ္းဆည္း သယ္ပိုးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ။ မိန္းခေလးေတြခ်ည္းမို႕ ဟိုဟာေလး လိုႏိုးႏိုး ဒီဟာေလး လိုႏိုးႏိုးနဲ႕ ဝယ္ဝယ္ထားျဖစ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကလည္း ေတာင္ပံုရာပံုပါပဲ။ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ကေန ကမာရြတ္ကို ေျပာင္းရတာမို႔ ခရီးက သိပ္မေဝးလွေပမယ့္ ေျပာင္းလာတဲ့တိုက္ခန္းကလည္း ခုႏွစ္လႊာမွာ ေျပာင္းေနၾကရမယ့္ ရံုးကအခန္းလည္း ခုႏွစ္လႊာ တက္ရမွာဆိုေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းလိုက္လိမ့္မလဲေလ။မယ္ဂ်စ္တို႕အုပ္စုခမ်ာ ျဖဴေဖ်ာ့ ၿပီးေမ်ာ့ေနတဲ့သူက ေမ်ာ့ ၊ ေသြးေပါင္က်လို႕ အုန္းရည္ေျပးေသာက္ရတဲ့သူက ေသာက္နဲ႕ မဟားဒယားေတြပင္ပမ္းၾကပါတယ္။

Crd-img-src

ရံုးကေပးတဲ့အခန္းမွာ ၂ႏွစ္ေလာက္ေနၿပီး ရန္ကုန္မွာ ေနလာတာ ၃ႏွစ္ေျမာက္မွာ သားသားရဲ႕ ေဖေဖနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်တာမို႕ အိမ္တစ္ခါထပ္ေျပာင္းရျပန္ေရာ။ ေနာက္ပိုင္း မိဘေတြဝယ္ေပးတဲ့ အခန္းကို ထပ္ေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒုကၡေတြအေတာ္မ်ားခဲ့တာလည္း မွတ္မွတ္႐ပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ မိုးက သည္းႀကီးမည္းႀကီးရြာေနတာ တစ္ေန႔လံုးမတိတ္ေတာ့တာအာမို႕ မိုးေမွာင္ႀကီးထဲ ေျပာင္းခဲ့ၾကရတာမို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ခ်စ္လွစြာနဲ႕ လက္ဖြဲ႕ေပးထားတဲ့ ၆လက္မအထူရွိတဲ့ ေမြ႕ယာႀကီးပါ ရႊဲစိုေနေတာ့တါေပါ့ရွင္။ အႏွီေမြ႕ယာႀကီးက မိုးေတြစိုေနတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ထားခဲ့လို႕လည္းမရ ပစ္ခဲ့ရေအာင္လည္း အသစ္ႀကီးရွိေသးတာမို႕ မယ္ဂ်စ္မွာ ဟိုစကားပံုကို အေျပးအလႊား သြားသတိရမိပါရဲ႕။ဘာတဲ့ စားရမွာလဲ သဲတရွပ္ရွပ္ ပစ္ရမွာလည္း အဆီတဝင္းဝင္းဆိုသလိုပါပဲ မတတ္သာသည့္အဆံုးေတာ့ လာကူသယ္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပဲမ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ အကူအညီေတာင္းခဲ့ရပါရဲ႕။ ေခါက္လို႔လည္းမရ ျပဳလို႕လည္းမရနဲ႕ ရန္ကုန္တိုက္ခန္းေတြရဲ႕ ေလွခါးက်ဥ္းေလးကေန ကိုယ့္အခန္းကို ေရာက္ဖို႕ ေယာက်္ားေလး ငါးေယာက္ေလာက္ တစ္နာရီေက်ာ္ေအာင္ သယ္လိုက္ရပါတယ္။ ေဒါင္လိုက္ေထာင္သယ္ျပန္ေတာ့လည္း မဆံ႕ ကန္႕လန္႕ျဖတ္သယ္ေတာ့လည္း မဆံ့နဲ႕ နည္းနည္းခ်င္းေကြးေကြးၿပီး သယ္ခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ႀကီးလည္းဆိုရင္ အဲ့တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြဆို ခုထိေျပာတုန္း။ မယ္ဂ်စ္တို႕လင္မယား အိမ္ေျပာင္းတယ္ဆိုတဲ့အသံၾကားရင္ ငါဖ်ားကိုဖ်ားခ်င္ေနေတာ့တာတဲ့။ သနားအားနာလိုက္တာဆိုတာ ေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့။ ဂႏၱဝင္ေမြ႕ယာႀကီးကေတာ့ အသံုးမျပဳဘဲ အေျခာက္ခံရတာ ေျခာက္လတိတိၾကာျမင့္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြထဲက တစ္ေယာက္၂မ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳရင္ သယ္ရပိုးရခက္တဲ့ပစၥည္းေတြအစား ပိုက္ဆံပဲလက္ဖြဲ႕ေပးၾကပါလို႕ ေခြ်းနဲ႕ရင္းတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳကေနပီး သတိေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

Crd-img-src

ေနာက္တစ္ေခါက္ေျပာင္းရတာကေတာ့ ရန္ကုန္ရံုးကေန မႏၲေလးရံုးကို ေျပာင္းတုန္းက တစ္ခါ။ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္ေတြမွာ မဟာ experience ႀကီးေတြနဲ႕ဆိုေတာ့ အစီစဥ္တက်ေတာ့ ေျပာင္းခဲ့ရပါတယ္။ ပစၥည္းသိမ္းကတည္းက အမ်ိဳးစားတူရာတစ္စု ထည့္သိမ္း Label ကပ္၊ ပစ္သင့္တာပစ္ ၊ ေပးသင့္တာမ်ားကိုလည္း ေပးခဲ့တာမို႕ ဝန္နည္းနည္းေပါ့သြားပါတယ္။ မႏၱေလးမွာၾကေတာ့ အိမ္ေျပာင္းဖုိ႕ သယ္ဖို႕ကိစၥထက္ အိမ္ရွာရတဲ့ ကိစၥက ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲပါတယ္။ ငွားေနရမွာမုိ႕ ကိုယ့္၀န္ေငြနဲ႕ ကိုက္ညီမယ့္ အိမ္လခနဲ႕ ၊ ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထား ၊ ေရမီး စံုမစံု ၊ ရံုးနဲ႕ နီးမနီး အစရွိတဲ့ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ကို ထည့္စဥ္းစားလာရပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာပဲ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ လခနဲ႕ငွားတဲ့ အိမ္ၾကျပန္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို မႀကိဳက္ျပန္၊ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း အဆင္ေျပ ၊ ေရမီးလည္း အဆင္ေျပတဲ့ေနရာၾကျပန္ေတာ့လညး္ အိမ္အေနအထားက မလံုမျခံဳ နဲ႕ျဖစ္ေနျပန္ပါေရာလား ရွင္။ ဒီလို အခက္အခဲေတြၾကားကပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မယ္ဂ်စ္တို႕ရဲ႕ တစ္ႏွစ္တာ ခိုလွဳံမယ့္ အိမ္ေလးကို ေတြ႕ကာ ေျပာငး္ေရႊ႕ျခငး္အမွဳ ျပဳၾကရျပန္ပါေရာ။ ဒီလိုနဲ႕ အိမ္အသစ္ေလးမွာ ေျပာင္းေနတာ သံုးရက္ေျမာက္လည္းၾကေတာ့ အ၀ီဇိတြင္းမွာ သဲၿပိဳတယ္ဆုိလား ဘာလား ျဖစ္ၿပီး ေရတင္မရျဖစ္ပါေလေရာ။ အဲ့ဒီမွာ ကံဆုိးလွပါလားကြာလို႕ စိတ္ညစ္ေနတုန္း ေဘးအိမ္က ဦးေလးႀကီးက မယ္ဂ်စ္တုိ႕ မိသားစုကို မၾကည့္ရက္ဘဲ ေရလာယူပါ ၊ ေရလာခ်ိဳးပါဆုိၿပီး လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ လာဖိတ္ေခၚတာမုိ႕လို႕ ကယ္တင္ရွင္ေတြ႕သလို ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္သြားမိပါတယ္။ ေရျပသနာကလည္း ဒီလုိပဲ ေျပလည္သြားျပန္ပါေရာ။

Crd-img-src
တရားအသိ ရင့္သန္ၾကတဲ့ သူမ်ားသာဆုိလွ်င္ေတာ့ မယ္ဂ်စ္တို႕ မိသားစုရဲ႕ အိမ္ေျပာင္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္နဲ႕တင္ တရားေပါက္ေလာက္ပါရဲ႕ေလ။ သံေယာဇဥ္ေတြ တုိးလာေလေလ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး မ်ားေလေလ ျဖစ္ကာ လိုရာခရီးကို လြယ္လြယ္ကူကူမသြားႏုိင္ေလ ျဖစ္တာေၾကာင့္က တစ္ေၾကာင္း ၊ ေနရာတကာ အေကာင္းအဆုိး ဒြန္တြဲေနၿပီး ၊ မျမဲျခင္းတရားကလြဲလို႕ မည္သည့္အရာမွ မတည္ျမဲတတ္တဲ့သေဘာကို ျမင္သာရတာက တစ္ေၾကာင္းနဲ႕ကုိ သံေ၀ဂေတြ တစ္ေလွႀကီး ရေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။

Crd-img-src

သုိ႕ေပေသာ္လည္း ပုထုဇဥ္ ငမုိက္သား မယ္ဂ်စ္တုိ႕မွာေတာ့ သညာအသိအဆင့္ကေန မတက္သူမို႕ ဒီလို ဒုကၡသုကၡေတြၾကားမွာပဲ အဟုတ္ထင္ကာ ေပ်ာ္လုိက္ပါးလုိက္ နဲ႕ ေလာကကို ျဖတ္သန္းေနၾကတာပါပဲ။ သံသရာအဆက္ဆက္မွာလည္း ဒီလုိပဲ ၀င္ကစြတ္ေကာင္ေတြလို သူမ်ား ခႏၵာကုိယ္ ကို ကိုယ့္ဟာအမွတ္နဲ႕ တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ကာ သံသရာခရီးကို ဆြဲဆန္႕ခဲ့ၾကေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဒါကိုပဲ အသိတရားက မရေသးတာမို႕ ေန႕စဥ္ဘ၀ထဲမွာပဲ ေလာဘေတြ ၊ ေဒါသေတြ ၊ ေမာဟေတြနဲ႕ ၀ဲဂယက္ကေန မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဘဲ ကူးခတ္ရင္း နစ္ေနၾကတဲ့ ငါးေတြလို ျဖစ္ေနပါလားလို႕ ေတြးေတာမိရင္း ဒီပို႕စ္ကုိ ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္လုိရင္းကေတာ့ သံေ၀ဂရႏုိင္ၾကေစဖို႕ ေရးတာျဖစ္ေပမယ့္ လိုရင္းမေရာက္ဘဲ ေ၀့၀ုိက္ေနခဲ့ရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ၾကပါလို႕ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္ေနာ္။

@suhtetaung
MSC-264