မိဘမာန္​

မိဘမာန္

သက္ႀကီးမိဘ အိမ္မွာရွိေနရင္ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့
အတူေနတဲ့ သားသမီးနဲ႔ စကားမ်ားတတ္ၾကတယ္။

အဓိက ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက အိမ္ဦးခန္းမွာ
တင္ၿပီး ေကြ်းထားလွ်က္နဲ႔ အေဖ အေမေတြက
ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္မစားၾကဘူး။ သားသမီး
ေတြျဖစ္ေစခ်င္တာက ေအးေအးလူလူ ဘုရား တရား
လုပ္ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေစခ်င္ၾကတယ္။

သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြကလည္း တခ်က္ေလးမွ အၿငိမ္
မေနတတ္ၾကဘူး။ ေနာက္ေဖးဝင္လိုက္ အိမ္ေရွ႕
ထြက္လိုက္ ဟိုဟာဆိုလည္း စပ္ကနဲ ဝင္လုပ္လိုက္
ဒီဟာဆိုလဲ စပ္ကနဲ ဝင္ေျပာလိုက္ .... ဝယ္ေပးထားတဲ့
အဝတ္အစားသစ္ေတြဆို ထုတ္မဝတ္ အႏွစ္ႏွစ္
အလလ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ အဝတ္အစား ဂုတ္စုတ္
အႏုတ္စုတ္ေတြဆို ေအးလို႔ပါဆိုၿပီး ဝတ္၊ အိမ္တြင္းစီး
ဖိနပ္ ဝယ္ေပးထားလည္း ေရခ်ိဳးခန္းသြားရင္ ေရာ္ဘာ
ဖိနပ္ ေနာက္ၿမီးျပတ္နဲ႔ ေျပာလို႔ ဆိုလိုလည္းမရ .....
ေျပာလည္းနားမေထာင္ ခဏပဲ ေနာက္ေတာ့လည္း
ေနၿမဲတိုင္း .....

ဧည့္သည္ေဆာင္သည္ လာရင္ေတာ့ ေရွ႕မွာ သားအမိ
သားအဖ ျပံဳးျပလို႔ တည့္သေပါ့။ ျပန္သြားရင္ ရန္ျဖစ္ၿမဲ
ပူညံၿမဲ ..... ။

နစ္နာသြားေလာက္ေအာင္ မဟုတ္ေပမယ့္ သားနဲ႔အဖ
သမီးနဲ႔အမိ တကြိကြိနဲ႔ စကားေတြ က်ိတ္မ်ား
တေစာင္းေစးနဲ႔ မ်က္ေခ်းလို ျဖစ္ေနတတ္ၾကတယ္
မဟုတ္လား ....။

ကိုယ့္လူတို႔ အိမ္မွာ မိသားစုထဲမွာမွ မဟုတ္ဘူးဗ်။
လမ္းထဲမွာ လူႀကီးေတြနဲ႔ အတူေန အိမ္ေထာင္စု
၁၀၀ ရွိရင္ အိမ္ေျခ ၉၀ ေက်ာ္ေလာက္က ဒီအတိုင္းပဲ
ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။

က်န္တဲ့ ၁၀ အိမ္ေလာက္က ေလျဖတ္ေနတဲ့ မိဘေတြ
မသန္မစြမ္း ကိုယ္ျပဳစုမွ ရေတာ့မယ့္ လူနာေတြပဲ။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လူႀကီးမိဘနဲ႔ သားသမီးေတြအၾကား
ပရိပကၡအငယ္စားေလးေတြ ျဖစ္ရသလဲဆိုေတာ့ ....

မိဘအေၾကာင္း မေျပာခင္ ကိုယ့္လူတို႔ကိုယ္တိုင္
စဥ္းစားၾကည့္။

ခင္မ်ားတို႔မွာ သားသမီးရွိရင္ အဲဒီသားသမီးေတြကို
ခ်စ္လား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးၾကည့္ ။ ခ်စ္တာေပါ့ဗ်။
ခင္ဗ်ားတို႔ စားရမယ့္ အစားအေသာက္ေတာင္ မစားပဲ
သူတို႔ေကြ်းေမြးခ်င္ သူတို႔ေလးေတြ ဘဝတိုးတက္ေရး
အတြက္ ခင္မ်ားတို႔ ေပးဆပ္ခ်င္တယ္ မဟုတ္လား။
ခင္မ်ားတို႔ မစားရ မဝတ္ရ မသံုးရရင္ ေနေပ့ေစေလ။

တစ္ခါတစ္ေလ အပိုးမက်ိဳး ေဒါင့္မက်ိဳး ခ်ိဳးလာရင္
တီးထည့္လိုက္ခ်င္တယ္ ဟုတ္ .... ။ သူတို႔ဘဝ
ေျဖာင့္မတ္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။ ခိုင္းစားဖို႔
မဟုတ္ဘူးေလ .... ရွာထားသမွ် သူတို႔ေနာင္ေရး
မဟုတ္လား။

ေအး အဲဒီ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ရင္ထဲမွာထားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို
မိဘမာန္ လို႔ေခၚတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ အခု အသက္
ဘယ္ေလာက္ ရွိၿပီလဲ ... ။ ေအး ... ၃၀ ႏွစ္ - ၄၀ ႏွစ္
လို႔ ေျပာရင္ ....

သူတို႔ရင္တြင္းမွာ ကိန္းဝပ္တည္လာတဲ့ မိဘမာန္
ဟာလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ အသက္နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပဲ။

လူဆိုတာ ဒီတိုင္း မေျပာင္းလဲပဲ ေနတာမွ မဟုတ္တာ။
အသက္အရြယ္အလိုက္ ဇရာဆိုတာ လႊဲေရွာင္လို႔
ရတာလိုက္လို႔။ ခင္မ်ားတို႔ေတာင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္
ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္တဲ့ အရြယ္က ေနၿပီး အိမ္ေထာင္ရက္သား
က်လို႔ သားေတြသမီးေတြနဲ႔ မဟုတ္လား။

မိဘေတြ ဇရာဝင္ေတာ့ အိုၿပီေပါ့။ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့
အလုပ္ေတြ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းေတြကေန ပင္စင္ယူ
အနားေပးလိုက္ၾကပါေရာ။

ဒီေတာ့ သူတို႔မွာ နိစၥဒူဝ ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့တဲ့
အလုပ္ႀကီး ရပ္သြားေရာ။ ဝင္ေငြလည္း မစို႔မပို႔အထိ
ေလ်ာ့က်သြားပါေလေရာ။

ဒီထက္ဆိုးတာက က်င္လည္ေနရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္
အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ အဆက္အဆံ ျပတ္သြားေတာ့
ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနပါေရာ .... ။

ညအိပ္ယာဝင္ရင္ အိပ္မေပ်ာ္ၾကဘူးဗ်။ သူတို႔
တသက္လံုး ရွာေဖြ ေကြ်းေမြးၿပီး သားသမီးေတြက
သူတို႔အေပၚ မွီခိုလာေတာ့ ရွိခဲ့တဲ့ မိဘမာန္ဟာ
အခုအခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို ဖိစီးေသာကေရာက္ေစသဗ်။

သူတို႔က သားသမီးေတြရဲ႕ ဝင္ေငြအေပၚ ျပန္မွီခိုရတဲ့
အေနအထားကို ေရာက္လာရင္ သူတို႔ရဲ႕ မသိစိတ္
ထဲကေနၿပီး အားငယ္ အားနာလာတယ္။

သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သားသမီးေတြအေပၚ သူတို႔
အတြက္နဲ႔ ဝန္ထုပ္ ဝန္ပိုး မျဖစ္ေစခ်င္ၾကဘူး။
ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဘက္က ခ်ိဳးခ်ံေခၽြတာတယ္။
သူတို႔အတြက္နဲ႔ သားသမီးေတြ အပို အကုန္အက်
မမ်ားေစခ်င္ဘူး။ သားသမီးေတြကို အားျပန္နာ
ေနေတာ့တယ္။

ဒီေတာ့ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အတူေနတဲ့ မိသားစုထဲမွာ
လူပိုအျဖစ္ သားသမီးေတြက မျမင္ေအာင္ တတ္ႏိုင္
တယ္လို႔ သူတို႔ထင္တဲ့အလုပ္ကို ပါဝင္ကူညီေပး
တတ္တယ္။

ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာက
မစြမ္းေတာ့ေပမယ့္ စိတ္က ေဆာင္ေနေတာ့ သူတို႔
တတ္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ အိမ္တြင္းအလုပ္ေတြမွာ
ဝင္လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ သားသမီး ရွာေဖြတဲ့ ေငြကို
အလကားေနရင္း ထိုင္ျဖဳန္းတယ္လို႔ အထင္မခံႏိုင္တဲ့
မိဘမာန္ကိုး ....။

အသက္အရြယ္အရ စိတ္ကသာေဆာင္ေနတာ
ကိုယ္ခႏၶာက မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ လုပ္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔
အလဲလဲ အကြဲကြဲေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ ....။

ဒီမွာတြင္ သားသမီးေတြက ဂ႐ုဏာေဒါသနဲ႔ ဆူပူ ...
မိဘေတြက ကြယ္ရာ အိပ္ယာထဲဝင္ၿပီး ပုတီးေလး
စိတ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က်ရပါေလေရာ ။

မိဘလည္း စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း မိဘ
မ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္ေတာ့ အလုပ္အကိုင္ ထစ္ေငါ့
တာေပါ့ဗ်ာ။

အသက္အရြယ္ရလာတဲ့ မိဘနဲ႔ အတူေနတဲ့အခါ
သူတို႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္စြမ္းအားကို နားလည္ပါ။
ကိုယ္ငယ္စဥ္ ဘဝတလွ်ာက္လံုးမွာ သူတို႔ဘာကို
ခုံမင္ ႏွစ္ၿခိဳက္သလဲဆိုတာ စဥ္း