Kazirodztwo - Przekleństwo dynastii Habsburgów
- Karol II Hiszpański
Dynastia Habsburgów panująca w szczytowym okresie w państwach niemieckich, włoskich, a także w Świętym Cesarstwie Rzymskim, Czechach, Hiszpanii, Portugalii, Burgundii i Węgrzech. Małżeństwa w całej dynastii pomiędzy członkami rodziny doprowadzały do nieodwracalnych wad genetycznych, deformacji twarzy, a nawet upośledzeniach umysłowych. W wyniku „dbałości” o „czystą krew” małżeństwa z osobami bliskiego lub bardzo bliskiego pokrewieństwa było czymś normalnym, a w wyniku tego potomstwo bliskiej rodziny posiadały deformacje twarzy oraz tzw. Wargę Habsburgów, czyli przerośniętą wargę dolną nad wargą górną, a dalsze związki kazirodcze doprowadziły do rozprzestrzeniania się „wadliwych” genów po krajach Europy, w której rządzili Habsburgowie. Władcy i ich rodziny decydowały o losach tych państw, a wady genetyczne i większa podatność na choroby psychiczne powodowały liczne problemy z władzą i liczne tragedie rodzinne wewnątrz dynastii i w państwach, w których rządzili.
Do czego doprowadzają związki kazirodcze? - Garść faktów...
(Źródło grafiki - squarespace.com)
Niedobór wzrostu - Wada powodująca zbyt małą ilość produkowanego hormonu wzrostu (somatotropiny) w przysadce mózgowej w efekcie czego chory może mierzyć maksymalnie 120-140 cm wzrostu.
Akromegalia - Nadmiernie wydzielany hormon wzrostu doprowadzał do gigantycznego wzrostu, przerostu narządów wewnętrznych, a także twarzy, stóp, ucha i nosa.
Deformacja kończyn - Występuje nietypowe zrastanie kości lub ich deformacja
Bezpłodność
Wady układu immunologicznego - Słaba odporność organizmu przyczynia się do dużej podatności na choroby
Deformacje twarzy
Wodogłowie-(choroba w której występuje zwiększenie ilości płynu rdzeniowo-mózgowego powodująca wzrost ciśnienia tętniczego powodujące bóle głowy, problemy z utrzymywaniem moczu, upośledzenie umysłowe i szereg innych komplikacji jak wymioty, senność, napady padaczkowe).
*Czym była dbałość o "czystość krwi" ?
- (Źródło grafiki- https://www.focus.pl)
Endogamia była zasadą zawierania małżeństw wewnątrz niewielkiej zamkniętej grupy praktykowana szczególnie na dworach dynastii Habsburgów. Była uzasadnianą dążeniem do czystości krwi, nierozcieńczania ją pospolitymi domieszkami. Polityka ta doprowadziła do straszliwych konsekwencji z punktu medycznego jak liczne choroby genetyczne, deformacje twarzy i bezpłodność.
Władcy z kazirodczych związków
Idealnym przykładem byli przodkowie Joanny Kastylijską, wywodzącej się z rodu Trastamara, którzy poślubiali członków swej rodziny od pokoleń. Prawdopodobnie ten zwyczaj był przyczyną obłędu i chorób psychicznych władczyni jak napady agresji, obłęd, paranoje i wahania nastroju. Po śmierci jej męża — Filipa I obłęd królowej tylko się pogłębił. Z tego powodu zyskując przydomek „Szalonej” . Królowa mimo niewierności męża nie potrafiła się pogodzić z jego śmiercią, przez co nie chciała dopuścić do pochówku swojego męża, traktując jego szczątki jak żywą osobę. Gdy władczynię zapewniono, że pochówek przyśpieszy, jego zmartwychwstanie ta zgodziła się na jego pogrzeb.
Syn Joanny, cesarz Karol V Habsburg prawdopodobnie też miał problemy psychiczne, które zmusiły go do abdykacji w 1556 roku. Władca niedługo przed śmiercią chciał widzieć własny pogrzeb, aczkolwiek wiedział, że gdy umrze, nigdy go nie będzie dane mu go ujrzeć, postanowił, że jeszcze za życia przygotuje „próbę generalną” swojej śmierci i pogrzebu, w której w trakcie modlił się ze zgromadzonymi mnichami nad zawiniętym całunem położonym na katafalku ( było to podwyższenie, na którym kładło się trumnę z ciałem).
Przypadek Karola II Hiszpańskiego (1665-1700) był, idealnym przykładem do jak tragicznych skutków prowadzi kazirodztwo praktykowane w dynastii Habsburgów. Karol był owocem związku Filipa IV i siostrzenicy Marianny Habsburg. Władca z kazirodczego związku cierpiał na upośledzenie umysłowe i fizyczne typowe dla dzieci ze związków kazirodczych. Miał problem z prawidłowym rozwojem psychicznych od najmłodszych lat, zbyt długo zajmowała mu nauka chodzenia i jedzenia, a także miał ogromne problemy z prawidłową wymową z powodu wad genetycznych takich jak powiększona żuchwa i typową dla rodu wargą habsburską. Przez to nie mógł normalnie jeść i pić ani wyraźnie mówić. Z upływającym wiekiem stracił większość zębów, a także wyłysiał, a z powodu poczęcia ze związku kazirodczego był bezpłodny, przez co dynastia Habsburgów w tym kraju wygasła w 1700 roku, gdy zmarł. Rządy niezdolnego do obowiązków władzy Karola II doprowadziło do silnego osłabienia Hiszpanii, która już wcześniej za rządów jego ojca wpadła w poważny kryzys. Za rządów Karola Hiszpania utraciła, decydującą pozycję w Europie dochodząc do stanu skrajnej słabości. Armia, jak i flota była cieniem dawnej potęgi tego kraju, a epidemie dżumy i głodu tylko spotęgowały upadek pozycji dawniej potęgi Hiszpanii.
- Ferdynand I Habsburg
Ferdynand I Habsburg (Habsburgowie z linii austriackiej) był synem Franciszka II i Marii Teresy (kuzynki Franciszka II. Ferdynand przyszedł, na świat w 1793 roku cudem przeżył poród. Z powodu w związku z osobami z bliskiej rodziny cierpiał na epilepsje i krzywicę (choroba genetyczna powodująca deformację kończyn) oraz wodogłowie. Mimo szeregu chorób rządził rozległym cesarstwem przez 13 lat!
Z wyjątkiem władców ówczesnych mocarstw europejskich „złe” geny przenosiły się wśród całej dynastii Habsburgów pomiędzy wszystkich członków z tej dynastii w niemal wszystkich krajach, w których rządzili.