Westerplatte. Informacje szarzej nieznane ( Załoga ) (ile zarabiał komendant Westerplatte?). część 1 z 3

Westerplatte jest niewątpliwie jednym z miejsc, w którym polski żołnierz wykazał się bohaterstwem w walce z nazistowskim najeźdźcą, dotrzymał on przysięgi złożonej ojczyźnie i stawił niezwykle skuteczny opór liczebniejszemu przeciwnikowi.

(Jest to część nudniejsza, mówiąca o tym kto rządził, ile zarabiał itp. , następna część będzie o wyposażeniu, budnkach oraz o samej obronie Westerplatte.)

Komendant Westerplatte był przełożonym wszystkich żołnierzy i pracowników cywilnych na terenie obiektu, gdzie od 15 kwietnia 1934 był on na etacie dowódcy batalionu - majora ( wcześniej był na etacie dowódcy pułku ).
Przez całe istnienie Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte dowodziło nią aż sześciu komendantów:

• kmdr ppor. Ignacy Szaniawski ( od 18 stycznia 1926 do 21 czerwca 1926 ) ( 154 dni )

• kmdr ppor. Borys Mohuczy ( od 21 czerwca 1926 do 1 maja 1927 ( 314 dni )

• kmdr ppor. Józef Czechowicz ( od 10 czerwca 1927 do 21 stycznia 1931 ( 1321 dni )

• kpt. Jan Lityński ( od 21 stycznia 1931 do 16 lipca 1934 ( 1272 dni )

• mjr. Stefan Fabiszewski ( od 16 lipca 1934 do 3 grudnia 1938 ( 1601 dni, licząc bez zastępstw )

• mjr. Henryk Sucharski ( od 3 grudnia 1938 do 7 września 1939 ( 278 dni )

W okresach od 1 listopada 1935 do 1 maja 1936 i od 1 listopada do 1 maja 1937 funkcje komendanta pełnił Izosław Duda ( dowódca oddziału wartowniczego ), zastępując majora Stefana Fabiszewskiego.

Mjr. Henryk Sucharski

Oprócz Komendanta ważną rolę odgrywał Dowódca oddziałów wartowniczych, gdyż: wyznaczał on żołnierzy mających pełnić rolę oficera służbowego, wyszczególniał składy osobowe wart oraz prowadził szkolenie załóg. W dziejach Westerplatte było 12 takich dowódców:

• por. Stefan Konieczny

• por. Wacław Szpulecki

• kpt. Augustyn Stasiak

• kpt. Ryszard Kłosiński

• mjr. Ludwik Kubasiewicz

• kpt. Jan Lityński

• kpt. Józef Komeda

• Wincenty Wierzejewski

• kpt. Izosław Duda

• por. Michał Szpiególski

• por. Henryk Szmal

Ostatnim dowódcą oraz zastępcą Henryka Sucharskiego był kpt. Franciszek Dąbrowski, który przejął władzę nad obroną po załamaniu Sucharskiego ( o którym opowiem w następnych artykułach )

Kpt. Franciszek Dąbrowski

Poza załogą wojskowej na Westerplatte zatrudnieni byli również Polacy na etacie pracowników kontraktowych i urzędników cywilnych . Do czerwca 1934 r. liczba etatów wynosiła 20 osób, a latem 1939 r. 27 osób. Zajmowali oni stanowiska takie jak np. : radiotelegrafista, kucharz, lekarz, szewc, krawiec oraz obsługa elektrogeneratora.

Ciekawie miały się wynagrodzenia żołnierzy oraz pracowników cywilnych. Jak to bywało w 2RP były one zróżnicowane, bardzo zróżnicowane, gdyż zarabiali oni:

Najwięcej zarabiał rzecz jasna sam Komendant, mjr. Henryk Sucharski w październiku 1936 r zarobił 1.402,30 zł.
W tym samym miesiącu szef oddziału Wartowniczego chor. Edward Szewczuk dostał 766,25 zł.
Pracownik kontraktowy Michał Gliwicki 472,50 zł.
Pracownik kontraktowy Jan Tusk 255.98 zł

Żołnierz szeregowy otrzymywał żołd w wysokości 1,91 zł za dekadę. (dane z 30 października 1936.)

1 września 1939 r. załoga westerplatte liczyła 205 żołnierzy, w tym:

5 oficerów
3 chorążych
1 zbrojmistrz
7 urzędników cywilnych
18 pracowników kontraktowych
14 podoficerów zawodowych
27 podoficerów służby zasadniczej
7 podoficerów nadterminowych
2 matów zawodowych
1 mat nadterminowy
17 starszych legionistów i strzelców
102 legionistów i strzelców
1 zawiadowca stacji handlowej PKP Westerplatte

Na tylu żołnierzy nam nie pozwalano, więc jak oni się tam znaleźli?
Odwołam się do słów MIchała Pryczka
"Czekaliśmy na rozkazy. Aż wreszcie, któregoś dnia zjawił się w batalionie cywil. Przedstawił się jako mjr. Sucharski, komendant placówki na Westerplatte, na którą niebawem się udamy. Za chwilę na naszych oczach odbył się tak dziwny spektakl, że żaden z nas nie mógł skojarzyć go ze znanym nam dotąd surowym regulaminem wojskowym. Przybyli wraz z majorem Sucharskim żołnierze szybko rozebrali się z mundurów i włożyli ciuchy cywilne. My natomiast ubraliśmy w ich mundury. Odchodząc powiedzieli "do zobaczenia". I rzeczywiście, zobaczyliśmy się już nazajutrz na Westerplatte. Powrócili tam drogą lądową, od strony kanału w Nowym Porcie, ale już jako pracownicy cywilni. My natomiast popłynęliśmy na holowniku, udając grupę wycieczkowiczów, powracających z niedzielnej przejażdżki do Gdyni".

Niemcy sprawdzali ilość żołnierzy, ale nie sprawdzali czy są to te same twarze.

Pamiętaj o zostawieniu upvote! (mi, a szczególnie nowym twórcom aby się nie zniechęcili i pamiętajcie "nie można być samolubnym na naszej platformie STEEMIT" ) Mam nadzieję, że mój artykuł wam się spodobał oraz dowiedzieliście się co nieco o naszej pięknej Historii.

Sam piszę od niedawna, więc jeśli macie dla mnie jakieś porady proszę pisać śmiało w komentarzach. :) Ja mogę co najwyżej pomóc w kwestiach detektorystyki.

źródła:

• Wiedza własna
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Obrona_Westerplatte
• " Z Dokumentów o Westerplatte" pióra Stanisławy Górnikiewicz.