Catan. Konkurs #pl-gry

Cześć,
Czytając steemita zauważyłam, że jest bardzo dużo wpisów dotyczących gier komputerowych. Natomiast brakuje, moim zdaniem, treści poświęconych grom planszowym. Dlatego też chciałabym powiedzieć Wam na temat mojego niedawnego odkrycia :)
Nie ukrywam, że do napisania tej krótkiej recenzji zainspirował mnie @kapitanpolak i jego konkurs :)
Serdecznie zapraszam :)

Ostatnimi czasy gry planszowe stają się coraz bardziej popularne. Szczególnie zauważyłam to wśród ludzi z mojego przedziału wiekowego. Gry tego typu są bardzo miłym fragmentem imprez domowych. Pozwalają urozmaicić czas w gronie rodziny i znajomych. Jakoś nigdy nie byłam fanką gier komputerowych, natomiast gry planszowe lubiłam od zawsze :)

Przedmiotem tego wpisu jest gra Catan, wcześniej znana jako Osadnicy z Catanu. Autorem jej jest Klaus Teuber a wydawcą firma Kosmos.

Gracze (od 3 do 4 oficjalnie, ale można z powodzeniem grać w dwie osoby) mają w niej za zadanie sprawować władzę nad możliwie jak największą ilością pól na planszy. Plansza, w wersji podstawowej ma kształt sześciokąta foremnego, który stanowi granicę wyspy Catan otoczonej morzem. W kilku miejscach wybrzeża ulokowane są porty, w których możliwa jest wymiana towarów jakie posiadamy na inne, których aktualnie nam brakuje. Sama topografia wyspy może być ustalana według schematów, które zapewniają w miarę symetryczne rozłożenie zasobów, bądź losowo. Wszystko zależy od tego jak zadecydują gracze. Jedynie pustynia powinna być umieszczona centralnie w środku wyspy. Poszczególne fragmenty mapy składają się, podobnie jak cała plansza, z sześciokątów. Po rozłożeniu ich pośrodku granic wyspy, na poszczególne pola zostają nałożone krążki z liczbami od 2 do 12. Na środku pustyni ląduje figurka złodzieja, który podczas gry może zagrozić naszym surowcom.

##Zasady gry

Każdy z graczy otrzymuje na start: 5 osad, 4 miasta i 15 fragmentów drogi.

Wybudowanie na mapie osady daje jeden punkt zwycięstwa, natomiast miasta - dwa punkty. Budowane drogi nie są punktowane ale gracz, który posiada najdłuższą drogę ze wszystkich otrzymuje specjalną kartę, która zapewnia mu dodatkowe dwa punkty. Oczywiście jeśli inny gracz wybuduje później dłuższą drogę - przejmuję kartę.

Gracze rzucają po kolei kostkami i osoba, która wylosuje najwięcej oczek - zaczyna. Ma ona ten przywilej, że jako pierwsza może określić, gdzie powstaną jej osady. Kładzie więc dwie osady w wybranych przez siebie miejscach na styku wierzchołków pól. Dodatkowo, układa dwa fragmenty drogi, które muszą się stykać albo z osadą, albo z innym fragmentem drogi.
Po niej to samo robią kolejne osoby zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Gdy już wszyscy gracze rozłożą swoje osady i drogi, w zależności od tego gdzie dana osada stoi, gracze dostają początkowe surowce.
Zobrazowałam to na poniższym zdjęciu.

Przykładowo, gracz niebieski położył pierwszą osadę na styku pól z drewnem, gliną i rudą żelaza, natomiast drugą na styku dwóch pastwisk i pola uprawnego. Z wszystkich sześciu pól otrzymuje od banku po jednym surowcu. Zaczyna więc grę mając na ręce: drewno, glinę, rudę żelaza, dwie wełny i zboże.
Zasadnicza gra rozpoczyna się, gdy pierwszy gracz wykona rzut dwoma kośćmi. Suma oczek wskazuje pola, które przynoszą zysk. Gdyby suma oczek równała się 9, gracz czerwony otrzymałby jedno zboże natomiast gracz pomarańczowy jedno drewno. Po rzucie kośćmi gracz może wykonać następujące akcje:

• wybudować drogę (koszt to: jedna glina i jedno drewno), która łączy się z inną drogą lub osadą.
• wybudować osadę (koszt to: glina, drewno, wełna, zboże), którą wybudować można tylko na styku trzech pól, gdzie prowadzi droga gracza. Odległość między osadami musi wynosi minimum dwie drogi.
• wybudować miasto (koszt to: 3 jednostki rudy, i dwa zboża) miasto można wybudować jedynie na miejscu już wcześniej istniejącej osady.
• kupić kartę rozwoju (koszt to: ruda, wełna i zboże)
• prowadzić handel z innymi graczami w przypadku gdy brakuje danych surowców.

Po skończeniu tury, kolejny gracz wyrzuca kości i wykonuje opisane wyżej akcje.
W przypadku, gdy któryś z graczy wyrzuci liczbę 7, uaktywni się złodziej. W tym momencie, każdy z graczy, który posiada 7 lub więcej kart surowców musi odrzucić połowę z nich. (W przypadku nieparzystej liczby kart, zaokrągla się w dół) Dodatkowo gracz, który aktywował złodzieja, przestawia figurkę na wybrane przez siebie pole i losuje od gracza, którego osada bądź miasto sąsiaduje z tym polem, jedną kartę.
Od tej pory, pole zasłonięte przez złodzieja nie przynosi zysków. Przestawić go można za pomocą karty rozwoju "Rycerz" bądź przez wyrzucenie siedmiu oczek.
Wygrywa ten gracz, który jako pierwszy zdobędzie 10 punktów zwycięstwa. Wśród kart rozwoju można wylosować karty dające dodatkowe surowce, bądź właśnie punkty zwycięstwa. Najwięcej jednak jest kart rycerzy.

Podsumowanie

Catan moim zdaniem jest jedną z lepszych gier planszowych. Proste zasady i możliwość różnej konfiguracji mapy powodują, że gra choć prosta nie staje się nudna bądź monotonna.
Dodatkowo też, istnieje możliwość dokupienia do niej dodatków, które pozwalają grać w większą ilość osób, a także eksplorować zupełnie inny świat.
Polecam każdemu, kto chciałby urozmaicić spotkanie w gronie znajomych czy rodziny :)