Sycylia #4: Krótka Historia Sycylii - Rzymianie, Wandalowie i Muzułmanie
Jednak w V wieku, u schyłku Cesarstwa Rzymskiego, Sycylia najechana została przez germańskie plemię Wandalów, a następnie w VI wieku przez Ostrogotów. W sercu Genzeryka – przywódcy tych pierwszych – cicho rozbrzmiewało echo estetyzmu; podbijając Palermo zdecydował o zachowaniu fenicko-grecko-rzymskiego charakteru jakim wyróżniało się to miasto, a dziesięć lat wcześniej, zdobywając Hipponę, nie dopuścił do zniszczenia dorobku teologicznego św. Augustyna, który własnie w tym północnoafrykańskim mieście tworzył swoje wielkie dzieła.
W IX wieku w brutalnej inwazji na Sycylię, przeprowadzonej przez muzułmańskich Saracenów, życie stracili prawie wszyscy mieszkańcy jej stolicy. Spośród 70 tysięcy palermian, islamską nawałnicę przetrwało mniej niż 5% ludności. Niestety garstkę, której udało się ujść z życiem czekał nie mniej okrutny los. Około 3000 ostatnich palermian zostało sprzedanych w niewolę. Arabska dominacja Sycylii trwała ponad dwieście lat, aż do XI wieku, kiedy na wyspę przybyli potomkowie Wikingów – Normanowie. Ale o tym w następnym odcinku Krótkiej Historii Sycylii.
Mały pro-tip: przy aktualnej cenie Steem Dollara (~5$) dużo bardziej opłaca się brać 50/50 i potem od razu wymienić na Steem Power niż wszystko w SP. Steem Dollary są traktowane przy wypłatach wg kursu 1:1.
Aaaa, muchas gracias ;)
Smutne to ;/ I właśnie dlatego jakiś czas temu przestałam lubić historię. Historia sztuki, społeczeństwa, kultury - wszystko to jest super. Ale czysta historia to niekończąca się opowieść o wojnie.
Pełna zgoda. Chociaż Orson Welles ironicznie zauważył, iż:
"We Włoszech przez trzydzieści lat rządów Borgiów mieli wojnę, terror, mord i rozlew krwi. Zrodzili Michała Anioła, Leonarda da Vinci i renesans. W Szwajcarii mieli braterską miłość, pięćset lat demokracji i pokoju i co zrodzili? Zegar z kukułką".
;)
Bo trudne czasy tworzą silnych ludzi :) A tak serio to coś w tym jest, może to że człowiek który ciągle widzi grozę i brzydotę chce dodać chociaż troszkę piękna do tego świata. Oraz poszukuje czegoś ważniejszego, czegoś głębszego niż tylko "żyć i żreć".
W zasadzie całe życie (nie tylko ludzkie) to taka lub inna forma nieustannego konfliktu, więc i historia musi być jej niestety pełna. Gdybyśmy jeszcze tylko umieli wyciąg wnioski z własnej historii...
Otóż to! :)