Dzikie szparagi

Lubicie szparagi? Ja lubię bardzo. Gotowane, pieczone, z bułką tartą na masełku... pycha. Czy trzeba wydawać kilkanaście czy kilkadziesiąt złotych żeby móc nimi nacieszyć podniebienie? Otóż nie trzeba.

Szparag lekarski rośnie dziko w Polsce. Bardzo łatwo się rozsiewa i już dawno uciekł z upraw. Nie potrzebuje specjalnych wygód więc rośnie na nieużytkach, pastwiskach, rowach, łąkach.

Już w kwietniu na powierzchni pojawiają się fioletowawe pędy.

Takich małych nie zrywam, czekam aż podrosną.

W zależności od pogody na przełomie kwietnia i maja pędy wyglądają już tak

Wtedy zaczynam prawdziwe żniwa. Na okolicznych nieużytkach i wałach przeciwpowodziowych w dwie godzinki spaceru znajduję kilka pęczków, za które w sklepie zapłaciłbym 100zł. Mam pewność, że są świeże. Jeśli znajdę więcej niż mogę zjeść w ciągu dwóch-trzech dni wtedy nadwyżkę mrożę. Dzięki temu mam szparagi nawet na zimę.

Szukanie szparagów przypomina trochę zbieranie grzybów. Połowa sukcesu to zapamiętać miejsca w których były w poprzednim roku, bo są to rośliny wieloletnie. Do tego trzeba być uważnym i spostrzegawczym bo ciężko wyłapać zielone łodygi jadalnych szparagów wśród wielu innych zielonych łodyg. Na szczęście szparagi ciężko pomylić z innymi roślinami za sprawą ich łuskowatych łebków o fioletowym kolorze.

Jak szparagi wpływają na zdrowie człowieka warto sobie poczytać. W skrócie tylko napiszę, że uważana jest jako afrodyzjak, ma działanie moczopędne i wiele witamin. W coraz to nowszych badaniach wykazuje się, że szparagi obniżają cholesterol, ciśnienie, a nawet hamują rozwój komórek nowotworowych.

Zdrowe i mięsiste pędy są mało kaloryczne więc można je jeść do woli. Zwłaszcza, że żeby ich nazbierać
trzeba się trochę nachodzić. Ja już nie mogę się doczekać kwietnia.

Jeszcze jedna uwaga, Trawienie szparagów wytwarza związki zawierające siarkę. Po dużej ilości szparagów może śmierdzieć mocz a nawet pot. Ale to tylko chwilka...