KSIĄŻKA TYGODNIA #9 "Złodziejka książek" Markus Zusak

To niewątpliwie jedna z najlepszych i najbardziej wzruszających książek jakie czytałem. Nie sądziłem, że można na pozór tak lekko opisać poruszony tak dramatyczny temat jakim jest wojna.

Źródło: https://nk.com.pl

Bardzo wiele dobrego słyszałem o tym dziele zanim się za nie dobrałem. Dosyć długo polowałem na tą książkę w bibliotece, ponieważ ciągle była wypożyczona. Jednak w końcu się udało i mogłem ją wreszcie przeczytać.

Oczekiwania względem niej miałem naprawdę wysokie. Na szczęście jednak ta pozycja wręcz zwaliła mnie z nóg swoją niezwykłością. Emocjonalnie mnie poszatkowała - ale nie za pomocą prymitywnych narzędzi, takich jak siekierka czy piła mechaniczna, lecz bardziej poprzez chirurgiczne cięcia sterylnego skalpela. I to wykonane w taki sposób, że prosiłem o więcej :D

Narratorem tej powieści jest... Śmierć! Już tym nietypowym podejściem książka u mnie zapunktowała. Ten "Ponury Żniwiarz" opowiada o ośmioletniej Liesel Meminger, która w dramatycznych okolicznościach traci swojego młodszego brata. Chwilę później musi rozstać się z matką, ponieważ ta oddaje ją do rodziny zastępczej. W niemieckim miasteczku. W czasie II Wojny Światowej.

Dziewczynka nie bardzo rozumie co właściwie dzieje się na świecie. Jej dziecięcy rozum nie jest w stanie pojąć dlaczego jej matka jest nazywana "komunistką" i dlaczego to określenie jest w jej nowym środowisku bardzo obraźliwe. Jej nieświadomość w kwestiach politycznych i ideologicznych jest wręcz rozbrajająca. Dzięki tej książce czytelnik ma możliwość przyjrzenia się realiom II WŚ z dość niecodziennej strony. Nie często bowiem zdarza się opowieść osadzona w realiach drugowojennych, gdzie głównym bohaterem jest mała dziewczynka, należąca wraz z przyjacielem do ruchu Hitlerjugend, mieszkająca z niemiecką rodziną zastępczą. Dzięki temu czytający może zobaczyć jak to wszystko wyglądało "od środka", z perspektywy niemieckich obywateli.

W przetrwaniu po traumatycznych przeżyciach głównej bohaterce pomagają książki! Czytanie i odkrywanie mocy słów jest dla niej odskocznią od rzeczywistych wydarzeń. A jak Liesel wchodzi w ich posiadanie? No cóż, tytuł nie wziął się znikąd ;-)

Książkę czyta się naprawdę bardzo dobrze. Markus Zusak posługuje się bardzo przyjemnym językiem - używa ciekawych porównań, zaskakujących metafor, a przy tym wszystkich zachowuje swoistą prostotę. Podczas czytania miałem wrażenie, że książka napisana została stylem odpowiednim dla dzieci. Jednak dziecko zrozumiałoby jedynie ułamek zawartej w niej treści. Wielokrotnie byłem pod wrażeniem, gdy Zusak z dziecięcej perspektywy opisuje sytuację czy zjawisko mogące być zrozumiałe dokładnie tylko przez dorosłego człowieka posiadającego odpowiednią wiedzę. Jednak wbrew pozorom bardzo wiele do myślenia daje taki komentarz niezbyt świadomego dziecka o nazizmie, komunizmie czy wojnie...

Ta książka jest po prostu przepiękna. Historia Liesel (a zwłaszcza wątek Maxa Vandenburga) potrafi poruszyć do głębi i jednocześnie zachwycić. Zdecydowanie polecam!

Ocena: 10/10!

@kusior

Zapraszam na mojego bloga: http://zkusiorabani.pl/
oraz do polubienia strony na FB: https://www.facebook.com/zkusiorabani/

Jak Wam się podobała ta książka? Znacie jakieś podobne?