เมื่อฉันเป็นงูสวัดตอน.....

สวัสดีค่ะทุกท่าน แอนห่างหายจากการเขียนบทความไปนานเลย วันนี้รู้สึกดี เลยอยากเขียนเรื่องราวประสบการณ์ที่แอนได้ประสบพบเจอมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

อยากมีตัวน้อยมาเพิ่มในครอบครัว

เมื่อสองเดือนที่ผ่านมา แอนกับแฟนตัดสินใจมีตัวน้อยเพิ่มขึ้นอีกคนค่ะ แพลนคือกะจะมีซักสี่คนเลย ครอบครัวจะได้วุ่นวายเพิ่มขึ้น 🤣 ก็ปล่อยตามธรรมชาติประมาณสองเดือน น้องก็มาค่ะ ดีใจกันยกใหญ่ คุณพ่อคุณลูกกอดคอกันน้ำตาซึม นับวันรอที่จะได้เจอน้องกันเลยทีเดียว

น้องมาแล้วแต่มีบางอย่างมาด้วย

หลังจากที่ตรวจได้สองวัน เช้าวันที่สามแอนตื่นขึ้นมาก็พบว่า แขนข้างซ้ายของแอนมีตุ่มแดงๆวงๆ สองจุด ก็เลยคิดว่าคงจะเป็นผื่นธรรมดาที่ปกติแอนจะเป็นประจำ ก็หายามาทากันไป ประเดี๋ยวก็คงจะหาย แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเลย พอเวลาผ่านไป ตุ่มมันเริ่มกระจาย กลายเป็นตุ่มน้ำใสๆ มีอาการแสบๆเหมือนไฟไหม้ และมีอาการคันร่วมด้วยค่ะ ทีนี้เจ้าตุ่มนี้มันก็ขึ้นตรงข้อมือ และไหล่ข้างซ้าย รวมๆแล้วก็กลายเป็นสี่จุดค่ะ

ใจคอชักเริ่มไม่ดี เลยถามอากู๋ว่าอาการประมาณนี้เนี่ย เราเป็นอะไรนะ อากู๋ก็ตอบทันควันว่า แอนอาจจะเป็นงูสวัดค่ะ พอรู้แบบนั้นเลยพากันไปหาหมอที่คลีนิคค่ะ ( ช่วงนั้นคือเรายังพักอยู่กับแม่ที่ Alor setar ) ตอนพบคุณหมอก็แจ้งอาการไป แล้วก็บอกข้อมูลเพิ่มเติมว่า เราท้องได้ประมาณสามอาทิตย์ค่ะ หมอเลยไม่สามารถจะจัดยาให้ได้ เลยให้ยาทามาบรรเทา

ได้อย่างเสียอย่าง

แอนไปหาหมอวันที่ 7 ที่ผ่านมา แต่แผลมันเริ่มกระจายและก็แสบมากขึ้น ทายาก็ไม่หาย แม่ก็หาว่านหางจระเข้มาช่วยทาบ้าง ให้ช่วยหายแสบหายคันลงหน่อย ในขณะที่ใจก็กังวลกลัวลูกจะเป็นอะไรหรือเปล่า วันที่ 10 เลยตัดสินใจไปหาคุณหมออีกคลีนิคหนึ่ง แม่คอนเฟิร์มว่าที่นี่คุณหมอเก่งและยาดีมากค่ะ

พอเข้าไปพบคุณหมอ คุณหมอก็ยืนยันว่าแอนเป็นงูสวัดค่ะ แต่คุณหมอก็ต้องตกใจพอแอนแจ้งไปว่า แอนพึ่งท้องนะคะ หมอเลยบอกแอนว่า เจ้าตัวนี้อะ มันเป็นไวรัสที่เกเรนะ มันต้องเข้าไปเยี่ยมลูกในท้องแอนแน่ๆเลย หากอายุครรภ์แอนมากกว่าห้าหรือหกเดือน มันก็จะไม่น่าห่วง แต่ในอายุครรภ์ของแอนเนี้ย น้องน้อยยังต้องใช้เลือดแอนในการสร้างหู ตา ปาก จมูก และอวัยวะต่างๆ ความเสี่ยงที่ลูกจะคลอดออกมาไม่สมบูรณ์นั้นสูงมากเลย เลยให้ตัวเลือกแอนมาสองข้อคือ

1. เก็บลูกไว้ ระหว่างนั้นก็ต้องพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอให้ลูกเราไม่เป็นอะไร ขอให้ครบสมบูรณ์ ซึ่งมันก็จะเป็นที่กังวลใจของแอนไปอีกแปดเดือนข้างหน้า เพราะใจเราจะมัวไปพะวงว่าลูกฉันจะพิการไหม จะสมบูรณ์ไหม ไปแบบนั้นจนคลอด
2. ยุติการตั้งครรภ์ รักษางุสวัดให้หาย ดูแลร่างกายให้แข็งแรง แล้วลองอีกครั้งในอีกหกเดือนข้างหน้า หมดห่วงเรื่องลูกว่าจะพิการไหม

คุยกันไปสักพักใหญ่ๆ เราสองคนจึงตัดสินใจยุติการตั้งครรภ์ค่ะ แอนคิดว่ามันยุติธรรมสำหรับเรา และลูกมากที่สุด หากว่าลูกคลอดออกมาไม่สมบูรณ์ ลูกก็ต้องมีปมด้อย เราซึ่งเป็นพ่อแม่นั้นสามารถดูแลลูกได้ค่ะ แต่หากวันไหนไม่มีเราหล่ะ ใครจะดูแลเขา เราจึงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น จึงตัดสินใจทำตามคำแนะนำของคุณหมอค่ะ

คุณหมอจ่ายยามาให้ กินหนึ่งเม็ดใหญ่ตอนห้าทุ่มวันที่ 10 และอีกสี่เม็ดเล็กๆวันที่11 ตอนหกโมงเช้าค่ะ หลังจากนั้นเวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง แอนรู้สึกปวดท้องตุบๆ เหมือนตอนเป็นรอบเดือน และรู้สึกปวดท้อง💩ในขณะเดียวกัน สุดท้าย น้องก็หลุดออกมาตอน 11.00 น. ค่ะ อาการปวดท้องก็หายไป จากนั้นอาการก็เหมือนเราเป็นรอบเดือนปกติค่ะ
แอนยุติการตั้งครรภ์เมื่ออายุครรภ์ได้ หกสัปดาห์ การยุติการตั้งครรภ์เสร็จสมบูรณ์ 😔

สิ่งที่หวัง ไม่ได้เป็นดั่งหวัง

แอนไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับแอนเลย รู้สึกหวิวๆ บอกไม่ถูก ภายในระยะเวลาไม่ถึง 10 วัน เราได้รับข่าวดีที่รอคอย แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน ความสุขมันก็ถูกกลืนหายไป ได้แต่หวังว่าน้องคงจะกลับมาใหม่ในวันที่แอนแข็งแรงมากกว่านี้ค่ะ แอนรู้ว่าสิ่งที่แอนทำนั้นคงจะยุติธรรมต่อทุกๆคน ซึ่งก็ได้อธิบายให้อันนาฟังไปตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมน้องถึงไม่อยู่กับเรา อันนาเข้าใจและยอมรับฟังค่ะ 😔 แอนโชคดีที่ครอบครัวและคนข้างๆเข้าใจ และให้กำลังใจเราตลอด แอนเลยไม่ได้รู้สึกว่าเราต่อสู้คนเดียว แต่ยังมีอีกหลายๆคนที่ช่วยเราอยู่ค่ะ

เมื่อสิ่งที่หวัง ไม่ได้ดั่งหวัง เมื่อสิ่งที่คิดกับสิ่งที่ได้มันกลับกันอย่างสิ้นเชิง แอนอยากให้ทุกคนอย่ายอมแพ้นะคะ เดินหน้าสู้ต่อไป แล้วสักวันหนึ่งคงเป็นวันของเราค่ะ ❤

ขอบคุณสำหรับการอ่านเรื่องราวในวันนี้ของแอนนะคะ

รัก❤