comfort zoneတြင္စီးေမ်ာျခင္း

comfort zoneတြင္ လိုက္ပါစီးေမ်ာျခင္း

တခါတုန္းက ေတာနက္ျကီးတစ္ခုအနီးရွိ ျမစ္ကမ္းနေဘးရွိ အနီးရွိသစ္ပင္ျကီးတြင္က်ီးမ်ားေနထိုင္ေပ်ာ္ျမူးလ်က္ရွိခဲ့သည္။တေန့တြင္ က်ီးအုပ္ထဲမွ က်ီးတစ္ေကာင္သည္ အစာရွာရန္ထြက္လာခဲ့သည္။လူတို့ကဲ့သုိ့ သိုေလွာင္သိမ္းဆည္းနိုင္ရန္ မတတ္နိုင္ရကား ေန့စဥ္ဝမ္းစာရွာေဖြရေသာ ငွက္တို့၏ေန့စဥ္ဘဝမွာ မလြယ္ကူပါ။ယခုလည္း ထိုက်ီးကန္းမွာ ေန့စဥ္လုပ္ေနက် ျဖစ္ေသာ အစာရွာျခင္းျပုလုပ္ရန္ အာ အာ ေအာ္ျမည္လ်က္ ေနရာစံုေအာင္ ဟိုသည္ပ်ံဝဲလ်က္ အစာရွာေနပါသည္။
ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသုိ့ျဖတ္သန္းပ်ံသန္းခိုက္ ျမစ္တစ္ေလ်ာက္ေျမာပါလာေသာ မည္းနက္ျကီးမားေသာ အရာကိုျမင္ေသာေျကာင့္ တအာ အာ ေအာ္ျမည္လ်က္ ေကာင္းကင္မွ စူးစမ္းလ်က္ဝဲပ်ံျကည့္ရႈေနသည္။ ခဏျကာေလ့လာသံုးသပ္ျပီးေနာက္ ဆင္ေသတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ေရစီးတြင္ ရက္အတန္ျကာေျမာေနခဲ့ျပီျဖစ္ေသာေျကာင့္ ဆင္ေသေကာင္မွာ ပုပ္ပြေနခဲ့ျပီျဖစ္သည္။က်ီးကန္းလည္း ဆင္ေသေကာင္၏ ေနရာအနွံ႔ထိုးဆိတ္လ်က္ စားေတာ့သည္။အလြန္လည္းေပ်ာ္ရႊင္မိသည္။မိမိမွာမည္မ်ွကံေကာင္းလိုက္ပါသနည္း။မိမိေန့စဥ္ရွာေဖြရရွိေသာ အစာမွာအလြန္ပင္နည္းလွသည္။ယခုဆင္ေသျကီးမွာအလြန္ျကီးမားေနေသာေျကာင့္ မိမိတသက္စားကုန္မည္မဟုတ္ဟု က်ီးကန္းမွတ္ယူေလသည္။ကံေကာင္းလွေသာ မိမိ၏ေန့အတြက္ က်ီးကန္းမွာ အရာရာကိုေက်းဇူးတင္မိသည္။ေက်နပ္မိသည္။

ျမစ္တစ္ေလ်ွာက္စီးေျမာေနေသာ မကုန္မခမ္းနိုင္သည့္ စားစရာဘဏ္တိုက္ျကီးေပါတြင္ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာက်ီးတစ္ေကာင္ဘဝမွာ အျခားက်ီးမ်ားအဖို့ မနာလိုဖြယ္ပင္ေကာင္းလွသည္။သို့ေသာ္ မည္သည့္က်ီးကိုမွ မိမိ၏အစာကိုမ်ွေဝမေပးနိုင္ပါ။မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာ အစာဘဏ္တိုက္ျကီးအနီး ရစ္ဝဲပ်ံလာေသာက်ီးအေပါင္းကို ရန္ျပုထိုးဆိတ္လ်က္ ေအာ္ဟစ္ျကိမ္းေမာင္းေနသည္မွာ မိမိပစၥည္းကိုကာကြယ္ေနေသာ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ပင္မဟုတ္ပါေလာ။ဆင္၏အသားတလွည့္ အဆီတဖံု ဝမ္းတြင္းကလီစာတစ္မ်ိုး စံုလင္ေအာင္စားလိုက္အိပ္လိုက္နွင့္ က်ီးကန္းလိုက္လာလိုက္သည္မွာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာေက်ာ္လြန္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
က်ီးကန္းမွာ ဆင္ေသေပါထိုင္လ်က္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုျကည့္ေစာအခါ ေတာေတာင္တို့ကိုမေတြ႔ရ။အျခားေသာက်ီးမ်ားကိုလည္း အရိပ္အေယာင္မ်ွပင္မေတြ႔ရေခ်။အိပ္ယာမွ လန့္နိုးသည့္အလား စိုးရိမ္ပူပန္လ်က္ မိမိဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲ အပူတျပင္းစဥ္းစားေနေခ်ျပီ။သို့ေသာ္ဘယ္ေရာက္ေနသည္မသိပါ။ျမစ္ေတာ့မဟုတ္တာေသခ်ာပါသည္။သို့ေသာ္ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေနရာမွ အျမန္ဆံုးထြက္ခြာသြားမွျဖစ္မည္။ထို့ေျကာင့္ ျကိုးစားဝဲပ်ံျကည့္ေသာ္လည္း နားခိုရာ သစ္ရိပ္ဝါးရိပ္လည္းမေတြ႔။မိမိေတြ့ရာျမင္ရာသည္ ေရျပင္က်ယ္ျကီးသာျဖစ္သည္။မိမိအဖို့နားခိုရာမရွိပါ။ျကီးမားျကမ္းတမ္းေသာ လိႈင္းတံပိုးတို့က မျကာခဏဆိုသလို မိမိေနထိုင္ရာ ဘံုဌာနကို ေဒါမာန္ျကီးစြာနွင့္တိုက္ခိုက္နွစ္ျမွုပ္မည့္ဟန္။သို့ေသာ္ ဒီေနရာမွ မည္မ်ွေဝးေအာက္ပ်ံေသာ္ျငားလည္း အေတာင္တို့သာေညာင္းေအာင္ ရုန္းကန္ပ်ံသန္းသည့္တိုင္
နားခိုရာဆို၍ အရိပ္အေယာင္မ်ွမေတြ႔။
သည္အခ်ိန္မွာပဲ ကံျကမၼာဆိုးဝင္လာသည္။ဝုန္းဆိုေသာအသံနွင့္အတူ ျကီးမားေသာလိႈင္းတံပိုးက ပုပ္ပြေနေသာတင္ေသကို ဖ်က္စီးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ပင္လယ္ျပင္ထက္ဝယ္ နားခိုရာကင္းလ်က္ အေတာင္ကိုတဖ်က္ဖ်က္ခတ္ျပီးေနာင္တေတြ စိုးရမ္မႈတေပြ႔ျကီးနွင့္ က်ီးတစ္ေကာင္အဖို့ ေသေျကပ်က္စီးရဖို့အခ်ိန္မွာ နီးလ်က္လာေနျပီျဖစ္သည္။ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွ မိမိအမွားကို က်ီးကန္းမွာေနာင္တရမိသည္။မိမိမွားခဲ့သည္။မိုက္ခဲ့သည္။အသိဥာဏ္မဲ့ခဲ့သည္။မိမိဘဝႏွင့္ အသက္နွင့္ရင္းျပီး ရခဲ့ေသာသင္ခန္းစာမွာ က်ီးခန္းအဖို့ ခါးသီးလွပါသည္။
ဒီပံုျပင္ေလးထဲက က်ီးကန္းလို ကြ်န္ေတာ္တို့ေတြလည္း သိလ်က္နွင့္ျဖစ္ေစ မသိလ်က္နွင့္ျဖစ္ေစ comfort zoneဆင္ေသကို စီးလ်က္ အလြန္ေပ်ာ္ေနတတ္ပါသည္။သတိလက္လြတ္လ်က္ တခဏေပ်ာ္ျမူးေနတတ္ျကသည္။comfort zone
က ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ထိုzoneတြင္
ေနရသည္ကို မိမိကိုယ္ကိုယ္ကံေကာင္းတယ္လို့ က်ြန္ေတာ္တို့ျမင္ျကတယ္။ေဘးကလူေတြကလည္းဟcomfort zoneကလူကို အားက်ျကတယ္။အဲzoneမွာေနရတဲ့သူကလည္း မိမိကိုယ္ကိုဂုဏ္ယူမိတယ္။ မိမိဘဝကိုေက်နပ္ပိတိျဖစ္လ်က္ ျပံုးမိျကတယ္။ျပႆနာက မိမိဟာ comfort zoneဆင္ေသကိုစီးျပီး ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ ပင္လယ္ဆီကို သြားေနမိတယ္ဆိုတာ ေမ့ေနတာ မသိတာပါပဲ။
ေအာင္ျမင္ခ်ိန္ထက္ က်ရံႈးခ်ိန္က မိတ္ေဆြကို သင္ခန္းစာေတြပိုရေစတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။effort အားထုတ္မႈေတြကသာ က်ြန္ေတာ္တို့ရဲ႕ အရည္အေသြးေတြကို ေတာက္ေျပာင္လာေစတယ္။က်ြန္ေတာ္တို့ေတြကို ပိုေတာ္လာေစတယ္။ထူးခြ်န္ထက္ျမက္ေစလာတယ္။ဒါေပမယ့္ comfort zoneမွာကေတာ့ မိတ္ေဆြကို တေျဖးေျဖးေလးခ်င္း နူးညံ့သိမ့္ေမြ႔စြားနဲ႔ က်ရံႈးမႈပင္လယ္ျပင္ဆီကိုေခါေဆာင္သြားပါလိမ့္မယ္။အသိေလးသတိေလး တခ်က္လြတ္လိုက္တာနဲ႔ပဲ ကိုယ္ဘယ္ကိုေရာက္ေနတယ္။ကိုယ့္ဘဝဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာေတာင္မသိလိုက္ပဲ အသိဝင္ေနာင္တရခ်ိန္မွာေတာ့ ဘဝက ပ်က္စီးေျကြမြေနခဲ့ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ဒါေျကာင့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းတို့ကို မိမိတို့ရဲ႕ေန့ရက္ေတြရဲ႕ အဆံုးတိုင္းမွာ
ရက္သတၱပတ္တို့ရဲ႕ အဆံုးသတ္တိုင္းမွာ
တစ္နွစ္တာကာလရဲ႕ အဆံုးမွာ ကြ်န္ေတာ္တို့ ဆင္ေသစီးဖူးသလားလို့ မျကာခဏေမးျကည့္ရင္း ျပန္လွန္သံုးသပ္ရင္း
အသိသတိေလးအျမဲရွိလ်က္ မိမိဘဝကို
မိမိစိတ္တိုင္းက် ပံုေဖာ္ထုဆစ္နိုင္ျကပါေစလို့ ဆႏၵျပုပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆင္ေသစီးလာခဲ့တာျကာပါၿပီ။ပင္လယ္ထဲမွာမေသေသး
ပဲ ပ်ံဝဲလ်က္ အေတာင္ေတြေညာင္းျပီး
ပင္ပန္းေနတဲ့ က်ီးတစ္ေကာင္ပါ။

Writer @nainghtetlin
Msc-219

Credit Google Photo