บันยากาตท้องทุ่งนาสีทอง..

สวัสดีครับเพื่อนๆ

วันนี้ผมจะมาเล่าบันยากาตตอนไปเที่ยวท่งนาข้าวในหน้าแล้งของปีผ่านมา เพื่อจะไปดื่มน้ำมะพ้าวหอมหวานที่ท้ายนาของผม ให้เพื่อนๆได้รับรู้กันครับ.

เมื่อปีกายผ่านมานั้นตอนทีหมู่บ้านผมได้พากันเก็บเกี่ยวข้าวในนาเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น วันนื่งผมได้พาเพื่อนที่บ้านผมนิละครับ เราพากันเดีนทางไปกินดื่มน้ำมะพ้าวที่ปายนา วันนั้นอากาจแจ่มใสท้องฟ้าปอดโป่รงแสงแดดเจีดจ้รา ผมเลยนือผอยากดื่มน้ำมะพ้าวที่หอมหวานให้ชื่นใจคายร้อนชักน่อย.

และแล้วเราก่อพากันไปปีนต้นมะพ้าวที่สูง ชื่งผมเป็นคนขื้นเอง ตอนนั้นขาผมสั่นมาก ชั่นโจะๆเลย ผมไม้อยากจะขื้นเลยเพาะกัวตกแต่ก่อจำเป็นเพาะเพื่อนๆที่ไปด้วยกับผมนั้นเขาก่อไม่ก้าขื้นเพาะครงกัวความสูงมั่ง55..

และแล้วในที่สุดเราก่อได้กินสมใจอยาก น้ำมะพ้าวทังหอมทังหวานชื่นใจมากครับเพื่อนๆ เพาะที่บ้านผมนี้ขื้นชื่อลือชาเลื่องมะพ้าวหวานอยู่แล้ว บ้าน บ่แตน ดินแดนมะพ้าว สาวงามเขาลือช่า แดนวิละกำ นักรบทะหารก้า...มีคำขัวนที่ยาวอยู่ครับแต่ผมจดจำไม่หมด.

นี้ละครับเพื่อนความสุกที่เราส้างขื้น ไม่ต้องดี้นรน ำอมีอยู่มีกีน ครอบครัวไมมีหนี้ ครอบครัวมีความสุก อยู่กินสะบาย แบบพอเพียง ไม่ได้เดือดร้อนอะไร.

กอฝากไว้เท่านี้ละครับเพื่อนๆ.ยังไงกอขอขอบคุณเพื่อนๆมากนะครับที่แวะมาอ่าน

ช่วยโหวตเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผมด้วยนะครับ.

I love steemit.

By:andy2.