มุมคิด จากนักเรียน กศน.

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 18 มีนาคม 61 ที่ผ่านผมได้รับการแต่งตั้งให้เป็นกรรมการคุมสอบ กศน. หรือเรียกชื่อแบบเต็มๆก็คือ การศึกษานอกโรงเรียน เหตุเพราะเขามาขอใช้สถานที่โรงเรียนที่ผมสอนอยู่ ก็เลยขอความช่วยเหลือจากครูในโรงเรียนเสียเลย ความจริงก็ได้ช่วยมาเป็นกรรมการคุมสอบให้เขาได้หลายปีแล้วเหมือนกัน ทำให้ได้เห็นพัฒนาการของแต่ละคน จากระดับประถม ก็เป็นมัธยมต้น แล้วก็มาเป็นมัธยมปลาย

หลายคนเดินทางกลับมาจากกรุงเทพเพื่อมาสอบโดยเฉพาะ หากท่านกำลังจิตนาการว่าน่าจะเป็นชาวบ้านแก่ๆ ที่มาเรียน กศน. นั้นอาจจะถูกแค่เพียงส่วนเดียว เพราะอีกส่วนหนึ่งเป็นคนแต่งตัวดูดี ขับรถยนต์ ราคาแพง ผมเคยคุยกับบางคนที่เขาจบแค่ ป.6 แต่สามารถกลับมาสร้างบ้านหลังใหญ่ ซื้อรถยนต์ราคาแพง พ่อแม่เป็นอยู่สบาย เขาเริ่มต้นด้วยการไปเป็นลูกจ้างญาติที่รับเหมาซ่อมแซมบ้าน อย่างเช่นซ่อมหลังคา ประตูหน้าต่าง ซ่อมแซมเล็กน้อย หลังจากที่มีประสบการณ์มากพอก็เปิดร้านของตัวเอง ด้วยความที่เป็นคนละเอียด และไม่เอาเปรียบลูกค้า ลูกค้าเลยบอกกันปากต่อปาก จนเปิดสาขาสอง สาขาสาม ไม่รู้จริงไม่จริง แก่บอกเงินล้านนี้หาแป๊บเดียว ได้ยินแล้วก็ทำให้ข้าราชการตัวน้อยๆอย่างผมนี้ อิจฉาขึ้นมาทันทีเลย แต่ก็ใช่ว่าจะสำเร็จทุกคน เพื่อนๆแกที่ไปฝึกงานด้วยกันและออกไปเปิดร้านเองบางส่วนก็เจ้งต้องกลับมาอยู่บ้าน หางานอย่างอื่นทำก็มี

ดังนั้นหลายคนที่บอกว่าฉันทำไม่ได้หรอก ฉันไม่ได้เรียน ฉันเรียนไม่สูง น่าจะลองทบทวนดูใหม่ หลายครั้งความรู้ที่เราเรียนมามันก็ไม่ได้ใช้หรอก ส่วนมากคนที่ประสบกับความสำเร็จจากที่คุยด้วย อ่านมา หรือดูมา เขาจะเรียนรู้จากการลงมือทำจริงๆ ผิดพลาดก็แค่แก้ไขไปเรื่อยๆ หากรอให้ทุกอย่างพร้อมแล้วค่อยจะลงมือทำ บางทีวันนั้นอาจจะมาไม่ถึงเลยก็เป็นได้

ตอนนี้เรื่องหนึ่งที่ผมสอนเด็กนักเรียนเป็นประจำก็คือ สนใจอะไร หากมันไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดี ลองเลย จะได้รู้ว่าเป็นยังไง พยายามค้นหาตัวเองให้เจอให้เร็วที่สุด แล้วศึกษาเรื่องนั้นให้จริงจัง เพราะในอนาคต คนที่จะอยู่ในแต่ละสายงานได้จะต้องเป็นคนที่รู้ลึกรู้จริง ไม่งั้นอาจโดนแทนที่ด้วยหุ่นยนต์ได้

(รูปจาก cbronline.com)

ตั้ม
23-3-2018